Güneş Arabası'nı Çalmak..(Apollon ile ilk karşılaşma) Yon&Claire Angel Deeply

Deli, Aptal ve pisikopat olduğumu düşünebilirsiniz.. Güneş arabasını çalacağım.. Sadece bir süre için eğer şanslıysamda kimse farketmeyecek.. Şansızsam heralde güneş ışınlarından birine dönüşürüm.. Babam madem bana gelmiyor ben ona giderim.. Yada gelmeye zorlarım.. Bu nedenle bu sabah güneş doğmadan 2.5 saat önce hazırlandım.. Afrodit kulübesine gidip Claire'yi almalıydım.. Bu nedenle saat sabah 3.30'da kulübemden çıktım.. Etrafa alacakaranlık hakimdi önümü zor görüyordum.. Bu nedenle kaybolmam uzun sürmedi.. 5 dk'lık yolu yarım saatte giderek yeni bir rekor kırdım.. Afrodit kulübesine varmadan 10m öteden kokusu geliyordu.. Pahalı parfüm kokusu.. Uzaktayken harika gerçekten insanı etkiliyor ama yakınlaştıkça insan nefes alamıyor.. Kulübenin kapısını tıklattım.. İçeri girmeden bağırdım.. Uyuyan insanlara biraz saygım olmalıydı.. Zaten bağırarak saygısızlık kontenjanımı dolduruyordum..

Claire.., Claire.., CLAİRE.!!, CLAİRE ANGEL DEEPLY..!! sana bu saatte hazırlanmamız gerektiğini söylemiştim..

İçerden bana küfreden bir dolu ses duyduktan sonra..

Tamam.. Geliyorum yaa.. Ne diye bu kadar erken olmak zorun da ki..

Güneş arabasını çalacakmış... Tamam kendi güneş ışınına dönüşmek istiyorsa yapsın ama beni niye bu işe karıştırıyor ki? O tam bir piskopat diye ben niiye canımı riske atıyorum ki? Ama bütün suç bende bu teklifi niye kabul ettim ki. Bunları düşündükçe sinirlerim bozuluyordu. Artık vaz geçemeyeceğimide bildiğim için hazırlanmaya başladım. Saat gecenin 3'üydü. Hadi bi salaklık yapıp güneş arabasını çalmayı kabul etmiştim peki niye bu saatte uyanmak zorundaydık. Bunları düşünürken bir yandan da giyiniyordum. Sonra parfümümü sıktım. Ama sanırım biraz fazla olmuştu. Umarım kardeşlerim ışığa uyanmazlardı. Uyanırlarsa beni asla oraya yollamazlardı. Bu yüzden ses çıkartmamaya çok özen gösteriyordum. Bu yüzdende yavaş yavaş hazırlanıyordum. Saat 4 oldu. Kapı çalındı. Yon gelmiş olmalıydı. Bir yandan da bağırıyordu.

" Claire.., Claire.., CLAİRE.!!, CLAİRE ANGEL DEEPLY..!! sana bu saatte hazırlanmamız gerektiğini söylemiştim.. "

Ben de biliyordum bu saatte hazırlanmam gerektiğimi ama ne yapayım hazırlanamadım işte. Ben o kadar ses çıkartmamaya çalışayım o bağırsın. Sussun diye bende ona bağırdım. 5 dakika sonra artık tamamen hazırdım. Montumu ve çantamı alıp Yon'un yanına geldim.

" Ben hazırım. "

" En sonunda! Nerde kaldın geç kalacağız senin yüzünden. "

Bu riskli teklifi kabul ettiğim için bana iyi davranacağı yerde azar işitiyordum. Ama nasılsa ben bunun öcünü almasını bilirdim. Çok stres olmuştum ama Yon sanki gezmeye gidiyormuşuz gibi davranıyordu. Çok rahattı. Gören asla bunlar güneş arabasını çalmaya gidiyor diyemezdi. Yon'un bu rahatlığını gördükçe ben daha da çok stres oluyordum.

Kulübesinden çıkınca yolu bulma işini bana bıraktığını düşündüm.. Çünkü beni takip ediyordu.. Ve arada sırada esniyordu. Benimde uykumu getirecekti ama ne yapalım. Çıkışa doğru ilerlemeye başladım. En azından ben öyle sanıyordum. Er yada geç kaybolacaktık. Aslında ona söylemek istemiştim kamp çıkışına sen götür diye ama söylemeyi mi unutmuştum istemiyormuydum hatırlamıyorum. Bir süre sonra sessizliği bozarak sordu..

Nereye gidiyoruz.

Empire State binasına..

Neden..

Çünkü babamın takvimini değiştireceğim..

Nee.. Salakmısın sen..

Neden.. Ne olacak ki..

Bir sürü neden var.. Mesela öncelikle olymposa giriyoruz. Ardından bir tanrının evine ''gizlice'' giriyoruz. Üstelik bunların hepsini gece yapıyoruz.

Bir şey olmaz. Güneşin doğuşundan önce varmak tek şansımız. Tanrılar unutkan olur. Tabii bir kaç tane nadir istisna var. Özellikle apollon şu sıralar fazla durgun. Kış mevsimi olduğundan dolayı daha fazla unutkan.

BU BİR BAHANE DEĞİL.. ve yumruğunu kafama geçirdi Afrodit çocuklarının yumrukları tahmin ettiğinizden daha serttir....

Yon'a yumruk attım. Yumruk atınca kendimi çok rahatlamış hissettim. Öcümü almıştım. Artık yüzüme bir gülücük kondurmuş Yon'a bakıyordum. Yon, kız olduğum için bana karşılık veremiyordu. Buda beni daha da çok mutlu ediyordu. Sanırım yumruğum biraz sert olmuştu. Yon'unun canı yanmıştı biraz. Empire State binasına gelmiştik en sonunda. Hiç vakit kaybetmeden içeri girdik. Evet... Karşımıza bir güvenlik çıkmıştı. Girmemize izin vermeyecek gibi bakıyordu. Yon'a baktım. O da bana baktı. Güvenlikçinin yanına gittik ve konuşmaya başladık. Evet tam da tahmin ettiğim gibi oldu. Güvenlikçi bu saatte girmemize izin vermiyordu.

Yon, attığım yumruğun hıncını çıkartacak biri arıyordu zaten. Sanırım aklından geçirdiği kişi güvenlikçiydi. Yon'un bakışlarından ne yapacağını anlamıştım. Hemen geri çekildim. Ben bu kavgaya asla girmek istemiyordum. Orada duran masanın üstüne oturdum. Beklenen an geldi. Yon birden güvenlikçiye yumruk attı. Yumruk çok hızlıydı. Bakamadım. Güvenlikçinin burnu kanamaya başlamıştı bile. Bu kanları izlememek için çantamda her zaman bulundurduğum rujumu çıkarttım. Makyajımı tazelemeye başladım. Kavga izlememnin en güzel yolu. Makyaj bana herşeyi unutturuyordu. Yon, güvenlikçiyi iyicene patakladıktan sonra bana baktı. Bana bakınca şok oldu. Yüzündeki ifadeyi görmeniz lazım. Yanıma geldi şaşkınlıklar içinde.

Biraz aşırıya kaçmıştım sanırım. Sonuç olarak o adamı tanımasak ta olimpos'Un muhafızlarından biriydi. Ama bizde melezdik her zaman olimposa girebilirdim. Beni tanrı zeus'a şikayet edeceğini söyledi.. İnana biliyormusunuz beni. Gece 4'tü.. Güneşin doğmasına 1 saatten az kalmıştı ne yapabilirdim.. Claire'in yüzüne baktım.. Yüzümdeki ifade sanırım korkunçtu. Ama o kadar umursamadım..

Cebinde bir tane giriş kartı buldum.. Ve ee sanırım birde gerçekten ispiyonlanacağım.. Neyse önemli değil. Bu gün yapacaklarımdan sonra nasıl olsa başıma iyi işler gelmeyecek..

Bana baktı elindeki makyaj malzemeleriyle beni hiçte dinliyor gibi gözükmüyordu.. Cevabı beni bayıltacak kadar kuvvetliydi..

Hı hı tamam..

Yani tamam fazla bir şey istemiyorum.. Ama o kadar adam dövüyorum.. Bari acele edelim falan de.. Biraz da beni sinir etmek ister gibiydi tabi ama fazla sallamadım.. Ve onu çağırdım

Hadi yukarı çıkıyoruz..

Tamam geliyorum.

Asansöre bindiğimizde bir ninni çalıyordu.. Çok güzel sakin olum düşünceler yayan bir müzikti.. Tam uyuyacaktım ki asansörün sesini duydum.. Varmıştık.. Şimdi apollon tapınğına gidiyoruz..

Yon, beni yukarı çıkmak için asansöre çağırdı. Birlikte asansöre bindik. 600 kat çıkacaktık. Bu biraz uzun süreceğinden dolayı asansöre müzik koymuşlardı. Daha doğrusu bir ninni. İnsana huzur veriyordu. Ninniye o kadar dalmıştım ki asansörün tık sesini duymamla beraber ürktüm. Geldiğimizi anlamam uzun sürmedi. 600 kat çıkmamız hemen olmuş gibi geliyordu. Oysa ki uzun sürmüştü. Asansörden inince Yon'a baktım. Buraya ilk defa geldiğinden dolayı benim ilerlememi bekliyordu. Anlaşılan yolu bilmiyordu. Ben birçok kez gelmeme rağmen bazenleri yolu karıştırabiliyordum. Ama bu sefer hiç karıştırmamıştım. Olimpos hala beni büyülemeyi başarabiliyordu. Yon olimposun büyüsüne tamamen kapılmıştı ki dümdüz ilerliyordu.

" Yon burdan gideceğiz. "

" Burası süper bir yer ya muhteşem. "

" Öyledir. Ama oyalanmamalıyız. Bir ara sırf gezmeye geliriz. Şimdi gidelim. "

Yon beni takip etmeye devam etti. Biraz daha yürüdükten sonra Apollon'nun tapınağına vardık.

Apollon'un tapınağı çok güzel bir yerdi.. Kelimelerle anlatabileceğim bir şey değildi. İçeriye baktım. Tahmin ettiğim gibi Güneş Arabası oradaydı.. Ayrıca babam ile ilk kez karşılaşacak olmamda beni yrı bir memnun ediyordu.. Ama güneş arabasının içinde birileri vardı.. Yaklaştıkça bunların kim olduğunu anladım.. Bunlar Düşman melezlerdi.. Hemen kılıçlarımı çekip inin oradan diye bağırdım.. Claire'de yanımda ne olduğunu kavramaya çalışıyordu.. Melezler önce bir korkup düştüler ardından doğrulup kılıçlarını çektiler.. Taktıkları kar maskesi yüzünden yüzleri gözükmüyordu.. Bu işi hemen bitirecektim.. Fazla tecrübeliye benzemiyorlardı.. Gerçi bende pek fazla tecrübeli değildim ama ışık hızındaydım.. Ardından onlar kılıçlarını öekemeden bir anda yanlarına vardım korkuyla üzerime hamle ettiler aynı hızla hamlelerinden kaçıp kılıçlarımla karınlarına vurdum.. Yere yıkıldılar.. Claire'e gülümsedim.. Oda pis işi benim yapmamdan mutlu bir şekilde karşılık verdi.. Ama bunları yaparken fazla gürültü çıkarmıştık.. Bu gürültüde değil Apollon Hypnos'un kendisi olsa uyanırdı.. Sonra babam bir anda karşımda belirdi..

Aferin evlat dedi.. Ve tabii güzel arkadaşına da.. Nereden bildin güneş arabasına saldıracaklarını..

Babamın gözleri mutlulukla ışıldıyordu.. Sanki başından beri bunu yapmamı bekliyormuş gibiydi.. Her ne kadar benim yaşlarımda gözükse de baba diye hitap edebildim..

Eeee şey işte i-içgüdü diyelim baba dedim.. Karşımdakinin babam olabileceği gerçeği beni şaşırtıyordu ama Claire'de güneş ışığına dönüşme korkusundan ne yapacağını şaşırmıştı.. Ona dönüp göz kırptım.. Merak etme bu işi ödüllendirilerek kıvıracağım dedim..

Eh bir gün beni güneş arabasıyla gezdirirsin baba. dedim..

Sırıttı bu yaz olabilir diye cevap verdi.. Ve oğlum ilk karşılaşmamıza, güneş arabamı kurtarmana ve arkadaşının güzel olması dolayısıyla sana hediye vereceğim.. Aslında bunu kampa gelip verecektim ama böyle olacakmış.. Arkadaşına da Apollon imzalı ve olimpos onaylı güneş kremi veriyorum.. Anında bronzlaştırır.. Bir Afrodit çocuğu olan Claire çok mutlu olmuştu bile..

Babam bana kafasında ki güneş gözlüğünü verdi.. Ve ardından ekledi Bu benim yay ve ok takımım.. Kurtardığın için bir hediye olarak düşün.. Tabii birde geçmiş 15 yaş gününün hediyesi.. Gülümsedi ve bana sarıldı.. Ardından kendimi melez kampınaki yatağımda buldum.. Claire'nin de yatağonda olduğuna emin bir şekilde yatağıma uzandım..

Rp bitmiştir...

» Claire Angel Deeply
» Claire Angel Deeply
» Claire Angel Deeply
» Claire Angel Deeply
» Claire Angel Deeply