Claire Angel Deeply

Kılış ve Zeka dersliğine gitmişti. " Peki ya sırada ne var? " diye düşündü. Dersliklere bir göz attıktan sonra gözleri Sanat ve Zanaat'ta buluştu. O dersliğe gözleri takılı kalmıştı. Şimdi gfideceği dersliği bulma sevinciyle koşar adımlarla içeri girdi. Burda kardeşi Lara ve Ange eğitmendi. Bunu biliyordu. Hangisinin geleceğini bilmeden beklemeye başladı. Bir yandan düşünüyordu. " Acaba hangisi gelecekti? " İçten içe ne kadar Ange'İ tanısada, onla çok iyi bir arkadaş olsada kardeşini istiyordu. kardeşinin yanında daha rahat davranırım diye düşünüyordu. Hem kardeşi kendi dersliği olan binicilik sınıfına gelmişti. Şimdi buraya geldiğini görmeyi istiyordu.

Bir süre düşünerek bekledikten sonra ayak sesleri duyulmaya başladı. Yüksek toğuklu ayak sesleriydi bunlar. Ayakkabıları seslerinden hemen tanırdı. Ne de olsa kendiside yüksek topuklu ayaakkabı giyiyordu. Afrodit kızı olunca bu ayakkabıları tanımak hiç zor olmamıştı onun için. Kardeşi diye düşündü. Bu kadar yükse toğuklu bir ayakkabıyı ancak kardeşleri giyebiliridi. Eğitmen olduğuna görede bu LAra'ydı. Heyecanla kardeşini bekledi.

" Ders yapmaya hazırmısın kardeşim? " Kardeşinin sorusuna gür bir sesle " Hazırım " dedi. Kendine güvenen bir sesi çıkmıştı. Fakar o kendisinden çok kardeşine güveniyordu. Şimdi ne olacağını hiç bilmeden " Hazırım " demişti. Ne yapacaklarını çok merak ediyordu. Biran derse geçmek istiyordu. Bunun için ayağı kalkltı. Eğitmeni olan kardeşinin ne yapacağını söylemeeden. Nasıl ders işleyeceklerini bile bilmiyorduç. Niye eğitmeni bir şey demeden ayaklanmıştı ki? Kardeşi ooturduğğu yerden başını kaldırarak yüzüne baktı. O da şaşırmış tı birden ayaklanmasına. Kendisini çok salak hissetti. Durumu kurtarabilmek için " Heyecanıma ver. " dedi ve tekrar yerine oturdu. Kardeşi hiçbir şey demedi. Dayaanamadı gülmeye başladı Claire. Salaklığına gülüyordu. Kardeşide dayanamayıp ona eşlik etmeye başladı. Sonra kendini toplaması gerektiğini anladı. Bir süre sonra bunu başarak kendini topladı. Şimdi yüzündeki ifade daha ciddiyetliydi. Ders alamaya geldiğini hatırlar bir ifade.

Artık derse geçmeliydiler. Biran önce bir şeyler öğrenmek istiyordu. Eğitmeninin yüzüne bakarak " Eeee şimdi ne yapıyoruz eğitmenim." dedi ve yüzüne tatlı bir tebessüm kondurdu.

Kardeşinin önerisi üzerine biraz daha düşündü. O başkalarının yaptığı bir şeyi yapmak istemiyordu. Eserini görenler bu eserinin kimin yaptığını anlamalıydılar. Bu yüzden kardeşinin fikri çok olumlu geldi. Ayakkabıyı Afrodit kızlarından başka kimse düşünemezdi sonuçta. Başını yerden kaldıredı ve gözlerini kardeşine dikti. Hafif bir tebessüm kondurarak yanaklarına konuşmaya başladı: " Tamam senin fikrin çok cazip. Ayakkabı, parfüm, vs.... yapalım. Haha çok eğlenceli olacak. "

Kardeşi " Tamam o zaman " diyerek malzemeleri masanın üzerine koyduç Hayalindeki ayakkabıyı düşündü. Onu yapmak istiyordu. Mutlaka yüksek topuklu olmalıydı. Nasıl yapacağı hakkında hiçbir fikri yoktu ama süper olacağını biliyordu. Eğitmeni derse başladı. Pür dikkat onu dinliyordu şimdi.

Gümüş uçlu kalemi daha sıkı kavradı. Sabırlı olmalıydı. Ayakkabıyı bitirmiş bir tek topuğu kamıştı. Yaptığı ayakkabı hoşuna gitmişti. Beğenmişti. Topuğunuda yapınca daha da güzel olacaktı. Gümüş uçlu kalemiyle topuğunu yapmaya başladı. O ayakkabının topuğunu yaparken Kardeşi Lara'da içeri gitti. Gei döndüğünde elinde kurabiyeler ve kolalar vardı. Lafalrken yeriz diye düşünmüştü. Ne de iyi yapmıştı. Kardeşiyle konuşmayı çok seviyordu. Topuğu bitirmeye çok az kala elindeki gümüş uçlu kalemi bıraktı ve kardeşinin getirdiği şeyleri yerkenonla sohbet etmeye koyuldu.


not:çok kısa oldu kusura bakma çıkmam gerek.