New York'a Kaçış

Yemekten sonra canım sıkılmıştı ve biraz yürüyüş yapmak istemiştim. Ormana doğru ilerlerken ormana giden tek kişi ben değilmişim. Önümde biri vardı ve ben karanlıktan bu kişiyi göremiyordum. Biraz takip ettim ve en dalgın olduğu zamanda sıkıca tutup kendime çevirdim. Takip edildiğini anlamamıştı çünkü elimle ağzını kapatmasaydım tüm kampı buraya toplayabilirdi. Sakin bir ses tonuyla ''Merak etme sana bir şey yapmam ama elimi çektiğinde bağırırsan tüm kamp buraya gelir ve sen bunu hiç istemezsin'' dedim, kafasını hızlıca sallayarak bana cevap verdi ve bende elimi çektim.''Şimdi burada ne yapıyorsun ve kimsin ?'' diye aklımdaki tüm soruları yönelttim.''Ben Tamara Zellana Hestia'nın çocuğuyum ve buraya kamptan kaçmak için geldim, tüm sorularını cevapladım şimdi bırakda gideyim nolur'' dedi, aslında şaşırmıştım buraya bu sebep için geleceğini düşünmemiştim ama buradan biraz acınacak halde duruyordu, onu tabiki bırakacaktım ama yalnız değil.

''Merak etme sana bir şey yapmam ama elimi çektiğinde bağırırsan tüm kamp buraya gelir ve sen bunu hiç istemezsin.'' dedi bana önce yavaş bir çığlık atmıştım ve bana ''Şimdi burada ne yapıyorsun ve kimsin?'' demişti.Artık söylemem gerekiyordu ve bende ''Ben Tamara Zellana Hestia'nın çocuğuyum ve buraya kamptan kaçmak için geldim, tüm sorularını cevapladım şimdi bırakda gideyim nolur'' dedim. Artık öğrenmişti bu planın gizli kalması gerekiiyordu.Öne sinsi bir bakış attıktan sonra ''Peki sen kimsin?'' dedim. Bana dikkatlice baktı ve ''Ben Amy Kleppy.Hermes çocuğuyum.'' dedi.
Demek ki kuzenimdi. İşte bu işi daha da zorlaştırıyordu. Bütün melezlerin kuzenim olmasına rağmen hepsini kendime çok yakın görüyordum. Amy de öyleydi. Elimi sıkı sıkı kavrıyordu elimi ondan kurtarmak istiyordum ama gerçekten çok güçlüydü.

Yemekten sonra yediklerimi sindirmek için gezmeye çıktım.Tam ormanın yanından geçiyordum ki ormanın içinden gelen bir çığlıkla ormana baktım.Her zamanki gibi ağaçlar görüş alanımı kesiyorlardı.Ordan gidebilirdim,ama gidersem kesinlikle ömür boyu hiç rahat etmezdim.Hemen ormana daldım ve çığlığın gelme yerini araştırırken konuşmaları duyup kulak kesildim. ''...tan kaçmak için geldim, tüm sorularını cevapladım şimdi bırakda gideyim nolur.Peki sen kimsin?'' nefesimi tutmuş onları dinliyordum.Tam ağaçların arasından çıkacaktım ki.Tanıdık bir sesle durdum.''Ben Amy Kleppy.Hermes çocuğuyum.''

Amy... Onla kano gölünde karşılaşmıştım ve iyi arkadaş olmuştuk.Oda mı kamptan kaçacaktı yani?Ağaçların arasından çıkıp onlara baktım.Şaşkınlıkla bana baktılar en güzel gülümsememle gülümsedim ve Amy'e baktım.Tanımadığım kızın kolunu tutuyordu. ''Selam Amy.'' ve tanımadığım kıza döndüm. ''Ve sanada selam ben Ange.Apollon kızıyım.'' dedim. ''Selam Ange.'' diye cevap verdi Amy.Kızda yapacağı gizli şeyin berbat olduğunu düşündüğünü belli edecek bir surat ifadesiyle bakıyordu.Onlara gülümsedim. ''Bir yere mi gidiyorsunuz?Ben de geliyorum!''

Tanışma tanışma tanışma.. Burda kaçakta pek zor oluyormuş! Elim bağlı somurtuyorum! Çünkü buran gitmek istiyordum! New York'ta arkadaşımın evinde biraz kalabilirdim Melez kampını hiç htırlamaz rahatlıyabilirdim ama şimdi 2 kat daha ağır yküm oldu kaçmak için !

Ange kendisinin Apollon kızı olduğunu söylemişti çok sevimli bir kızdı ama bu bana onuda New Yorka kaçarken yük olmakttan çıkarmıyordu ki!

Bir plan yapmalıyımdım hemde hemen... Düşündümmm düşündümm ve sonunda bulmuştum onlara yönelerek;

''Kızlar burdan kaçmaktan vazgeçtim şimdi klübeme gidip dinlenmek istiyorum gerçekten çok yoruldum.'' dedim.Bana bakarak Amy '' Peki bizde klübelerimizi gidiyoruz o zaman.Seni yarın burda görmek istiyoruz Zellana'' dedi.Bende başımı onaylıyarak salladım.Ve klübeme koşarak gittim.

Tamara koşarak kulubesine ilerlerken bir süre Amy'le arkasından baktık.Sonra konuşmaya başladım. ''Amy,sence biz enayimiyiz?'' Amy gözlerini kısarak Tamara'nın gittiği yere bakti. ''hayır,sanmıyorum.'' Başımı salladım ve gülümsedim. ''Bende Tamara'nın bizi kandırabileceğini sanmıyorum.'' Amy bana bakarak gülümsedi aynı şeyi düşünüyorduk.

''Kesinlikle katılıyorum.'' dedi ve beraber Tamara'nın peşinden kulübesine doğru koşturdukduk.koşarken Amy'e gülümsüyerek sordum. ''Sence ona bizi kandıramayacağını söyleme şerefine kim dahil olsun?'' dedim Amy bana bakarak güldü. ''O şerefi beraber yaşamalıyız.'' kulübeye yaklaşırken kahkaha attım. ''Kesinlikle.'' ve Hestia kulübesinin kapısını açtım.

Tamara bizi atlatacağını sanıyordu ama unutmaması gereken en önemli şey melezlerin hislerinin kuvvetli olması ve tabiki ben ve Ange'nin uyanıklığıydı. Ange'yle Zell'i takip ettik ve Hestia Kulübesine gelince kapıyı hızlıca açtık. Bunu beklemeyen Zell arkasını döndü ve bize gayet kötü bir bakış attı çünkü onu suçüstü yakalamıştık. Küçük bir sırt çantasını kıyafetlerle dolduruyordu, yanına gittik ve '' Sanırım vazgeçmiştin bu işten '' dedik. '' Evet, vazgeçtim '' Aah hala bizi kandırmaya çalışıyordu. Ann '' Bak gitmek istiyorsun bunu biliyoruz ama seni asla tek gönderemeyiz. Orası bura gibi değil , çok tehlikeli ve tek başına bu tehlikelerle mücadele edemezsin '' Zell biraz düşündü ve gitmeyi çok istiyordu bu her halinden belliydi. ''Tamam ama satmak yok '' Ann elini uzattı, üstüne elimi koydum ve Zell'in koymasını bekledik, bir süre sonra o da koydu ve hep birlikte '' Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için '' diyip, gülmeye başladık ve tekrar ormanın yolu tuttuk. Ama bu sefer biraz daha kalabalıktık çünkü pegasuslarımızı da yanımıza almıştık.