Kaçış ~1

İhtiyacım olan her şey küçük sırt çantamın içindeydi. Çantayı sırtıma takıp sessizce çıktım odadan. Koridordan geçerken tökezleyip yere düştüm. Neyse ki kimse duymamıştı beni. Kulübenin mutfağından şişeme su doldurdum ve kapıyı sessizce kapayarak kulübeden çıktım. Demeter kulübesine doğru giderken cebimdeki telefonu sessize aldım ve etrafıma son bir kez daha dikkatlice baktım. Kimse yok gibi görünüyordu. Sinsi bir şekilde gülümsedim ve çaylak melez Thomas'ı beklemeye başladım.

Avcı olduğum için bir erkekle kamptan çıkmayı pek istediğimi söyleyemem;fakat bu çaylak melezi kullanabilirdim. Her ustanın bir yeme ihtiyacı vardır,öyle değil mi?

Thomas acemi bir şekilde yanıma geldi ve selam verdi. Ona buz gibi bir gülümseme yolladım. Sonra sanki buz kraliçesiymişim gibi bir asaletle oturduğum kayadan kalktım ve yürümeye başladım. Thomas bu soğuk tavırlara alışık değildi. Ne de olsa bir avcıyla ilk defa bu kadar yakından konuşuyordu. Elimle beni izlemesini işaret ettim. Ben önde, o arkada; kamp girişinin yolunu tuttuk. Thalia' nın ağacına yaklaştığımız sıralarda rahatsızlıkla yanına yaklaştım ve cep telefonumu gösterdim. Sanırım cep telefonunun canavar çektiğini bilmiyordu;çünkü bunu hiç yabancı karşılamadı. Zaten kampta çok yeniydi, bilmemesi oldukça normaldi. Bu nedenle kendimi ona bir açıklama yapma zorunluluğunda hissettim.

''Tom, cep telefonu canavarları mıktanıs gibi çeker. Kampta pek sorun olmaz ama bu ağacı geçtiğimiz an, etrafımızı canavarlar saracak. ''

Tom bana hayal kırıklığıyla baktı. Korktuğu çok belliydi. Gecenin bir yarısı korkak bir Demeter meleziyle uğraşacak değildim. Sadece hızlı bir şekilde eve gidip annemi görmek istiyordum. Zaten sabah kampa geri dönecektim. Ona sert bir ifade ve öfke dolu bir sesle ''Korkuların ve sen geri dönebilirsiniz. Ben gidiyorum, geleceksen acele et.'' dedim ve arkama dahi bakmadan ilerlemeye başladım. Birkaç metre ilerledikten sonra arkadan koşma sesleri geldi. Şu erkekleri gazlamak ne kolaydı!

Kulübede küçük bir çanta bulabilmiştim ve onu dolduruyordum. Aslında kendime ait pek bir şeyim yoktu ama kardeşlerim sağ olsun bana yardımcı olabilecek bir kaç eşya verdi. Çoğunluğu kız olmasa daha güzel olabilirdi aslında ama genede işe yarayacak şeyler vermişlerdi. Çantamı hazırladıktan sonra dışarı çıkmaya çalıştım. Tamam kardeşlerim bunları bana vermişlerdi ama neden verdiklerini bilmiyorlardı ki. Kulübenin kapısından çıktım ve kapıyı kapattım. Lena kulübeye geleceğini söylemişti. Lena iyi bir kız gibiydi ama biraz soğuk davranıyordu. Nedeni için Artemis avcısı falan dediler ama ne dediklerini pek anlamadım. 20 yaşında olabilirdim ama bu durumlara daha yeni alışıyordum çünkü annem beni daha yeni sahiplenmişti. Ve o zamana kadar beni zaten canavarlardan korumuştu.


Lena'yı gördüm ve yanına gittim. Ona selam verdim o da karşılık olarak soğuk bir gülümseme attı. Benimle bir alıp veremediğimi vardı acaba. Daha 15-16 yaşında falan olmalıydı sanırım. Birden oturduğu kayadan kalktı ve yürümeye başladı. Bana da eliyle gel işareti yaptı. Gerçekten neden böyle davranıyordu ki. Birlikte bir yere doğru yürümeye başladık. Nereye gideceğimizi bilmediğimden onu takip ediyordum yani arkasından geliyordum. Bir yere geldik ve bana cep telefonunu gösterdi. Neden yapıyordu ki bunu bunun ne olduğunu biliyordum çok kez kullanmama rağmen kamptta hiç işime yaramayacağını ve kesinlikle yanıma cep telefonu alamayacağımı söylemişlerdi. Hiç konuşmamıştı ama sonunda konuşmaya karar verdi ve hiç istemeyeceğim şeyler söyledi.

''Tom, cep telefonu canavarları mıktanıs gibi çeker. Kampta pek sorun olmaz ama bu ağacı geçtiğimiz an, etrafımızı canavarlar saracak. '' dedi.

Nasıl canavar çekebilirdi ki bu küçük şeyler ama bunu söylüyorsa kesinlikle doğrudur. Ona korkmuş bir şekilde baktım. O kadar korkmuyordum ama ne bir zırhım vardı. Nede işe yarayacak güçlü bir silah yanımda sadece basit bir kılıç vardı o kadar. Sert ve öfkeli bir şekilde konuşmaya başladı. ''Korkuların ve sen geri dönebilirsiniz. Ben gidiyorum, geleceksen acele et.'' dedi. Arkasını dönüp gitmeye başladı. Biraz ilerledikten sonra kararımı vermiştim bende onunla gidecektim. Arayı kapatmak için onunla birlikte koştum.

Biraz yürümüştük ikimizde hiç konuşmamıştık. Bu durum can sıkmaya başlamıştı. "15 yaşında gibi görünüyorsun ama sanki kamptaki bir çok kişiden yaşlı gibi duruyorsun. Bunun sebebi ne?" diye sordum. Sanırım konuşmak istemiyordu o yüzden cevap vermedi. Kampın sınırından çıkmıştık o sıra. Telefon hala Lena'nın elindeydi şu an o telefonu parçalamak istiyordum. Sınırın dışında çok az ilerlemiştik ki bazı sesler duyulmaya başlamıştı bile. Bunlar dev sesi gibiydi.

Elindeki cep telefonunu sıkıca kavramış, Thalia'nın ağacına doğru yürüyordum. Tom, benim büyük ve hızlı adımlarıma uyum sağlayabilmek için koşuyordu. Yanıma geldiği zaman "15 yaşında gibi görünüyorsun ama sanki kamptaki bir çok kişiden yaşlı gibi duruyorsun. Bunun sebebi ne?" diye sordu. Onun aptal sorusunu cevaplamak yerine dikkatimi hiç bozmadan çıkışa ilerlemeye devam ettim. Telefondan dolayı canavarların geleceğini biliyordum. Planım Tom'u yem olarak kullanıp kaçmaktı; ve Tom'un acemiliğine bakılacak olursa bu pek de zor olmayacaktı.

Ağacı geçtiğimiz an canavar sesleri gelmeye başlamıştı. Pis Harpy' lerin kokusunu alır gibiydim. Tam adımları sıklaştırdığım sırada önüme dev gibi bir Harpy çıktı. Elindeki kocaman baltayı bana doğru savurmaya başladı. İlk iki darbede ondan kolayca kaçmıştım; fakat üçüncü darbede beni kenara sıkıştırdı. Artık kaçacak yerim kalmamıştı. Bir ağacın gövdesine dayanarak ölecektim. Tam gözlerimi kapayıp ölümü beklediğim an da, bir kılıç darbesi sesi duydum. Kucağıma düşen Harpy kafasına güvenerek gözlerimi açtım. Bana saldıran Harpy Tom tarafından öldürülmüştü ve Tom'un bakışlarından anladığım kadarıyla, egosu tavan yapmıştı. Ona küçümser bir bakış attım. Suratına bir yumruk indirdim. O neler olduğunu idrak etmeye çalışırken; ben de bunu fırsat bildim ve arkama bakmadan, hızla koşmaya başladım. Beni durduran şey korku dolu bir çığlık olmuştu. Harpy' lerin yanına gidip Tom'u kurtarmak istediğim son şeydi. Bir an önce eve gitmek istiyordum. Fakat sonra Tom'un beni kurtarışını düşündüm. Bir avcı olarak acımasız, merhametsiz, asi, kızgın ve erkeklerden nefret ediyor olabilirdim. Ama yapılan bir iyiliği karşılıksız bırakmazdım. Bu nedenle hızla Tom' un yanına döndüm.

Alana vardığım an gördüğüm görüntü beni şoka çevirdi. Bir Harpy, Tom' u boğazından sıkıca kavramış, yukarı kaldırarak boğuyordu. Hemen hançerimi belimdeki kından çıkardım ve Harpy'e sapladım. Harpy acı dolu bir çığlık attı ve toza dönüştü. Elimdeki kanlı hançeri eski yerine koydum ve Tom' a kalkması için yardım ettim. Bir süre Tom'un minnettar bakışlarına baktım. Fakat Tom' un teşekkür dolu bakışları birden korkuyla büyüdü. Ona neler olduğunu soramadan sırtıma bir hançer darbesi aldım. Acıyla inlerken yere yığıldım. Duyduğum son ses Tom' un yardım çığlığıydı.

Bir kaç tane dev gelmişti yanımıza bunlar da neydi böyle. Biri Lena'ya saldırmaya başladı. İlk 2 kere vurmayı denedi ama baltası beceremememişti. 3.'yü de vurdu ama o da olmamıştı. Ama Lena bir ağacın köşesinde sıkışmıştı. Hemen kılcımı çıkardım ve şu devin başını kestim. Dev birden buharlaşmaya başladı. Lena'da gözlerini açmıştı o sıra. O sıra Lena'ya baktım. Ama o daha da sinirlenip bana yumruk atmıştı ne güzel bir teşekkür anlayışı vardı bunun böyle. Ben ne olduğunu anlayamadan kaçmaya başlamıştı. Yerimden yavaş bir şekilde kalktım ve kılıcımı aldım. Lena neden böyle bir şey yaptı bilmiyordum ama hayatta kalabilirsem onu öldürecektim. Bu kesindi. Birine saldırmaya başlamıştım ki. Öbürü kılıcımı alıp fırlattı. Demin saldırmayı denediğimde beni boğazımdan tutmuştu. Ne olduğunu anlayamadan birden bağırmıştım. İşte ölüm sessizliği etrafta bir sürü gürültü olmasına rağmen ben hiç bir şey duyamıyormuş gibi hissediyordum. Burada ölmek ne acıklı olmalı. Artık gözlerim kapalı bir şekilde ölümü bekliyordum ama ani bir şey oldu. Ve devin ellerinden kurtulmuştum. Dev aslında yoktu. Toza dönüşmüştü peki ikinci dev neredeydi. Burada ondan başka bir dev daha olduğuna yemin edebilirdim. Başka bir şey daha görmüştüm Lena kalkmama yardım ediyordu. Suratına yumruk atmayı ne kadar çok isterdim. Genede teşekkür eder bir şekilde baktım. Bunu sonra konuşmalıydık. Birden deminki devlerden birini daha gördüm arkamda elinde bir hançer vardı. Hiç bir şey diyemeden onu Lena'ya sapladı. Birden Lena yere yığıldı. Boşuna yardım çağrısı için bağırdım bu hiç bir şeye yaramazdı. Yerdeki kılıcımı buldum ve onu alıp devin yüzünün ortasına fırlattım. Hemen toza dönüşmüştü dev.


Yardım gelmesinin uzun süreceğini düşünerek Lena'yı kucağıma aldım ve onu taşımaya başladım. Gece olduğu için kampta kimsecikler yoktu genede korkulu bir şekilde yürüyordum. Sonunda büyük eve gelmiştim. Oranın revir bölümüne çıktım ve içeride yarı at bir kadın sentor'mu ne deniyordu. Onu yatağa bırakmamı söyledi. Dediğini yaptıktan sonra bende yere yığıldım.


Rp bitmiştir. Devamı revirde.