Kampta Yeni Yıl! *25.12.10 - 02.01.11*

Sherry ile kampın üzerinde uçarken, Büyük Ev'de yanan ışıkları fark ettiğimde kalp atışlarım hızlandı. "Kutlamalardan sonra bol bol turlarız dostum, şimdi parti zamanı!" diyerek onu yere inmeye zor da olsa ikna edebildim. Sherry otomatik olarak ahırlara doğru giderken, onu Büyük Ev'in kapısının önüne bağlamayı düşündüm, böylece bana daha yakın olabilirdi. Fakat sonra, pegasus arkadaşlarıyla geçireceği bir gecenin onu daha mutlu edebileceğine kanaat getirdim. Eh, tarih profesörü babam ve onun beni yaşamlarından soyutlamış olan ailesi yerine, benim gibi melez olanlarla geçirmek istiyordum bu geceyi; Sherry ile empati kurmakta da hiç zorlanmadım bunun için. Büyük Ev'in önünden geçerken pencereden görebildiğim kadarıyla içeriye bir göz attım. Her şey uzaktan bile şahane görünüyordu. Bir yarı-tanrı olduğumu öğreneli iki yıldan fazla olmuştu ama daha önce hiç Melez Kampı'ndaki bir kutlamaya katılmamıştım. Bunun hayatım için büyük bir eksiklik olduğunu, o sıcacık yuvayı süsleyen kocaman çam ağacına bakınca anladım. Mutlulukla iç çektikten sonra kulübemin yolunu tuttum. Eh, belki eşofmanlarımla şöminenin başında sıcak çikolata içerek geri sayıma katılmak beni daha çok mutlu ederdi ama, toplum içinde yaşıyorsam, sürüye uymam gerekirdi. Böyle düşüncelere sahip olabildiğime göre... Bu kamp bana gerçekten de önemli değerler katmayı başarabilmişti!

Tahmin ettiğim gibi kulübede kimsecikler yoktu. Tüm kardeşlerimin partiye gelmesini çok istiyordum ama hiçbiri kesin bir söz verememişti. Katılmak için ellerinden geleni yapacaklarını söylemişlerdi ama, bir tanesi bile gelemese, kendimi yalnız hissedecektim. Tanrılar veya onların olmayan genleri beni ilgilendirmiyordu; Athena kulübesinde birlikte yaşadığım dokuz melez de benim kardeşimdi. Sere'nin yeni toz aldığına kanıt olarak gösterilebilecek dolabıma giderek üzerime ne giyeceğime bir baktım. Ruh halim çok değişken olduğu için yılbaşına özel üç ayrı kıyafet almıştım ama böyle karşımda dururlarken, aralarından birini seçmek çok zordu. İlk olarak genellikle tercih ettiğim siyah elbiselerden birini eledim, bu gece renkli giyinmek istiyordum. Tabii bu renk kırmızı olmasa iyi olurdu, hediye paketlerinin arasında göze batmak pek tarzım değildi. Belki de en iyisi, tarzıma en uzak olan elbiseyi seçmekti. Yarım kollu ve koyu mavi ağırlıklı birçok rengin karması olan, mini bir elbise giydim. Aynanın karşısına geçtiğimde oldukça tereddütlüydüm ama yeni yıl, insana yenilikler getirmeliydi. Ben de, kıyafet devrimi ile başlayacaktım. Çok hafif tonlarda bir makyaj yaptıktan sonra saçlarıma maşa ile biraz şekil verdim ve onları açık bıraktım. Oldum olası tokaları sevmezdim. Ayakkabı olarak, elbisemdekilerle aynı tonda füme, topuklu ve açık bir şeyler giydim, ayakkabılara takım olan çantamı elime aldım. Kulübeden çıkmadan önce kendime baktığımda, doğal bir güzellikle göz göze geldim. Belki dünyanın en çirkin insanıydım ama suratımdaki gülümseme durumu toparlamaya yeterdi. Tatmin olmuş bir şekilde Büyük Ev'in yolunu tuttum. Gece daha uzundu, aldığım hediyeleri sahiplerine vermek için bir ara tekrar kulübeye gitmem gerekecekti.

Bu sabah Aly'nin not defterini yatağımın üzerinde bulmuştum.Bugünlerde çok meşgul gibiydi ve ben bunun nedeninin çok merak etmiştim.Ranzama uzandım ve defteri incelemeye başladım.Üzerine bir dilek feneri resmedilmişti.İçini açtığımda ilk sayfaların karmakarışık notlarla dolu olduğunu gördüm.Bazı sayfalarda ise küçük resimler vardı.Hızlı bir şekilde sayfaları çeviriyordum ve en sonunda gözüme bir şey çarptı,bir listeydi bu.Oldukça sıradan gibiydi ama son maddeyi görünce yüzüme bir gülümseme yayıldı.

1.Hediyeler hazırlanacak.

3.İçecekler ayarlanacak.

3.Büyük Ev'deki Noel süslemelerini son kez kontrol et.

Aly bir Noel partisi düzenlemişti!Bunu kaçırmak istemiyordum.Aly'nin not defterini odasına bıraktım ve hemen odama geçtim.Harika bir fikrim vardı!Partiye 'Noel Anne' kostümümle gidecektim.Ama bunu tek başıma yapmaya hiç niyetim yoktu açıkçası.Birini ikna etmeliydim.Koşarak kulübemden çıktım.May'i gördüm ve yanına koştum."Merhaba,May!Acaba..." diyecektim ki May aklımı okumuş gibi cevap verdi. "Hayır." ısrarla devam ettim. "Ama,ne diyeceğimi nereden biliyorsun?" dedim."Partiyle ilgili ve senin bir fikrin var?Ay,ben seni tanırım ve ne yazık ki fikirlerini de tanırım.Ah,gitmem lazım.Partide görüşürüz!" dedi.Ben hala şaşkınlıkla kulübemin önünde kalakalmıştım.İçeri girdim ve sıkıntıyla kendimi yere attım.O anda önümden Coco geçti."Merhaba,Ay." dedi."Merhaba,Coco." diyerek cevap verdim.Coco kulübeden çıktı ve tam o anda aklıma dank etti!Coco benimle 'Noel Anne' olarak gelebilirdi!Koşarak ona yetiştim ve nefes nefese : "Coco...Sen...Benimle...Parti...Noel Anne." dedim ve soluklandım,anladığından bile emin değildim."Pekala.Zaten ben de sıkılıyordum."dedi.Anlamadığı kesindi ama kabul etmişti.Mutlulukla kulübemize döndük.

Odamdaki dolaptan iki tane Noel Anne kostümü çıkarttım ve Coco'ya uzattım.Coco eğlenmeyi bilen kardeşlerimden biriydi ve bu fikir onun hoşuna gitmiş gibiydi.Bunun için ben de mutluydum.En sonunda Coco, beklenilen soruyu sordu: "Bu kostümleri nereden buldun,Ay?" cevap basitti."Eski okulumda bir Noel gösterisi yapmıştık ve de kostümü bize sonradan hediye olarak verdiler.Kampa neden getirdiğimi sorarsan...Sanırım cevabı bilmiyorum."dedim ve sırıttım.Kostümlerimizi giydik ve aynaya baktık,ikimiz de kahkahalara boğulduk.Koşarak dolabın içinden partiye götüreceğim Noel ağacını çıkarttım.Coco bana şaşkın şaşkın bakıp onun o dolaba nasıl girdiğini merak ediyordu.Bir ara sormak istediyse de daha sonra vazgeçip bana yardım etti.Akşam olmuştu ve kulübelerdeki Noel süsleri muhteşem bir görüntü oluşturuyordu.Büyük Ev'e girdik ve ilk olarak içeri baktık.Kimse yoktu.Ve daha sonra Büyük Ev'de duran Noel ağacını görünce hayal kırıklığına uğradım.Bizim ağacımız daha büyüktü ve de onu buraya getirene kadar akla karayı seçmiştik.Coco'ya ışığı kapatmasını söyledim o da dediğimi yaptı.Onun da yardımlarıyla Noel ağacını bizimki ile değiştirdik ve eskisini kapının arkasına gizledik.Şimdi zar zor görebildiğimiz ağacımızın önünde gururla duruyorduk.Bazı sesler duymaya başladık ve giderek yaklaşıyordu.Işıklar birden açıldı ve birden Lucy ve Aly idi gelenler.Lucy bir adım geri attı ve eli kalbine gitti."Ay!Coco!Beni çok korkuttunuz!"

[/color]

Avdan yeni dönmüştüm ve kulübeme doğru gidiyordum. Bu sırada Büyük Ev'in yanan ışıklarına döndüm. Doğru ya, bugün yılbaşı partisi vardı! En sevdiğim gün, en özel gece. 2010'u unutmak için en güzel zaman. Yepyeni ufuklar, yepyeni arkadaşlıklar ve Artemis kabul etmese bile belki de yepyeni aşklar... Umutla Büyük Ev'e doğru baktım, evet butün bunları Büyük Ev'deki parti sağlayacaktı belki de. Heyecanla kulübeme doğru koşmaya başladım, yine şu partiye geç kalmak istemiyordum.

Kulübeme girdiğimde elbiseleri aranmaya başladım. Hiçbir kardeşim kulübede yoktu, umarım partiye gitmişlerdir diye umarak giyinmeye başladım. Bulduğum en güzel şey, mavi bir elbiseydi. Altıma bir de tayt giydim mi hem güzel, hem de bir avcıya yakışır asalette bir elbise olacaktı. Makyaj masamın önüne geçtim ama rujları ve rimelleri bir kenara atarak parfümümü sıktıktan sonra kulübeden dışarı çıktım.

Büyük Ev'e vardığımda içeri kimsecikler görünmüyordu ve ortalık karanlıktı. Biraz daha ilerlediğimde ise Lucy ile Ayleyda'yı görerek yanlarına oturdum. "Selam!" dedim gülerek.

Coco ve Turuncu Şeker'in ani sürprizleri bizi korkutmuştu ama Aly ile bunu kısa zamanda yendik ve oradan buradan lak lak etmeye başladık. İçerideki karanlığa gözlerim alışmıştı ve kapı açılınca gelenin Sat olduğunu kısa zamanda anladım. Yanımıza oturup gülümseyerek "Selam!" demesi üzerine ben de sırıtarak "Hoşgeldin lider avcı!" cevabını verdim. Daha akşamın erken saatlerinde olmamıza rağmen melezler yavaş yavaş gelmeye başlıyordu ve bu beni mutlu etmişti. Aly'nin yaptığı hazırlıklar boşa gitseydi, çok üzülürdüm. Kızlarla bir süre gülüştükten sonra ayağa kalkıp içerideki ışıkları yaktım. Süslemelerin aydınlıkken dışarıdan daha cazip görüneceğinden emindim. Sonra, açık büfenin yolunu tuttum ve hiçbir yemeğe ellemeden kendime bir kadeh kırmızı şarap alarak arkadaşlarımın yanına geri döndüm. Bana 'ah, hadi ama' bakışı atmalarını zerre kadar önemsemiyordum, kanımda alkoliklik vardı ve yeni yıl gecesi, kafayı dağıtmak için biçilmiş kaftandı. Pekala, biraz erken başladığımın farkındaydım ama gerek bağışık olmam, gerekse yarı tanrı kanı taşımam yüzünden içkilerin bana etki etmesi uzun sürüyordu. Kaşlarımı çatarak, "Hey, bu partide hiç hareketli müzik yok mu?" diye sordum. Elbette klasik müziklerden hoşlanırdım ama bu gece, bangır bangır sesler eşliğinde kopup coşma gecesiydi.

Bugün parti olduğunu günler öncesinden biliyordum ama hazırlanmam o kadar uzun sürmüştü ki geç kalıyordum!

Parti sabahı uyandım ve kirli kulübemize göz attım. Denetlemeye az kaldığını hatırlayarak ofladıktan sonra diğer kardeşlerime temizlik sırasını hatırlatarak onları temizliğe kaldırdım. Ardından kamp marketine gittim. Üzerime ne bulduysam aldım. Fakat maalesef hiçbiri bana uygun değildi, hiçbirini beğenmemiştim. Drahmiler boşa gitmişti kısaca, onları Delmira'nın dolabına tıkıştırdıktan sonra elbise dolabını açtım ve çok güzel bir siyah elbise gördüm. Anna'dan bin bir yakarışlarla elbiseyi ödünç aldıktan sonra giyinmeye koyuldum. Giyindikten sonra uzun zamandır toplu duran saçımı açtım. Tom'a güzel görünmeliydim, eğer evinden dönebilirse tabi. Beni görebilir mi, onu bile bilmiyordum. Saçımı da açtıktan sonra biraz gotik bir şekilde makyaj yaptım. Beni görenler oldukça şaşıracaklardı.

Partiye zarif topuklularımı giyerek gittim. Üzerlerinde yürümekte zorlanıyordum. Büyük Ev'e vardığımda duvarlardaki dekorlara ağzım açık baktım. İçeri girdiğimde ise müzik diye bağırınan Lucy'e gülümsedim. Sat koşarak yanıma geldi, elimden tutarak beni koltuğa oturttu. "Teşekkür ederim Satellite." deyince Sat gülmeye başladı. Ben de hafifçe gülümsedikten sonra Ayleyda ile Lucy'e selam verdim. Aleda, her ne kadar iyi anlaşamasak da bugüne iyi hazırlanmıştı. Kısacık bir gülümsemeden sonra -bugünün hatrına- içecek standına gittim.

Elbise:

Annem ve Lena'nın yanından zar zor izin alıp ayrılarak bu yılbaşını kampta geçirmeye karar verdim. Bu sene kampta parti düzenlenmişti ve bütün melezler davetliydi. Aslında böyle bir partinin olduğundan bile haberim yoktu. Bana Rose mesajını ulaştırmıştı ve gelmeye çalışacağını söylemişti. Uzun zamandır kampa uğrayamıyordum ve şimdi de kimlerin orada olduğundan haberim yoktu. Umarım kardeşlerim oradadır diye geçirdim içimden. Uzun zamandır hiç biriyle konuşmamıştım ve onları çok özlemiştim. Bir de en yakın arkadaşlarımın izin alıp gelmelerini umuyordum. En azından bu akşam beraber eğlenirdik.

Ardından hızla evden çıktım ve pegasusumla kampa gelip kulübeme girdim. Yeterince geç kalmıştım zaten ama hala bir kıyafet bile seçememiştim. Dolabıma yöneldiğimde elbiselerime baktım. Mavi ve bir kaç rengin birleşmesinden oluşan iki elbisenin arasında kalsam da sonunda renkli olanı seçtim ve kızla hazırlandım. Aynanın önüne geçerek saçlarımın kıvırcıklarını düzelttim. Bu ay saçlarımın rengini değiştirmiş ve kahverengine boyamıştım. Uzun zamandır değişiklik yapmak istiyordum ve soınunda yapmıştım. Burada kimlerin bunu fark edeceğini de merak ediyordum açıkçası. Birden düşüncelerimden sıyrılarak son düzenlemeleri yaptım ve kulübemden çıkmaya hazırlandım. Sonunda hediyelerimi yanıma alıp almamakta kararsız kalsamda almamaya karar verdim. Sonra gelip alırdım.

Hızla kulübemden çıkarak büyük eve gittim. Büyük evi görünce resmen büyülendim. Burayı çok güzel düzenlemişlerdi ve gerçekten çok hoştu. Ellerinden geleni yaptıkları belli oluyordu. İçeriye girdiğimde buranında dışarıdan göründüğünden daha da güzel olduğunu fark ettim. Uzun zamandır buraya gelmiyordum ve şimdi özlediğimi daha da iyi anlıyordum. İçeriye girdiğimde geç kalmadığımı fark ederek sevindim. Daha melezler yeni yeni geliyorlardı. İçeride ilerlerken içecek stadına giden Mitch'e selam verdim. Beni görünce gülümsemişti, sevinmişe benziyordu. Doğrusu bende tanıdığım her melezi burada görünce mutlu oluyordum. Salonda biraz daha ilerledikten sonra Lucy, Sat, Ayleyda ve bir kaç melezin beraber oturduklarını gördüm ve hızla yanlarına doğru ilerledim. "Selam." dememle herkes bana döndü ve hem şaşırmış, hem de gülen yüzlerle beni karşıladılar. Bende Satle Lucy'nin yanlarına geçerek oturdum ve iyiki yılbaşında buraya gelmişim diyerek geçirdim..

Spoiler:

Bugün kampta yılbaşı kutlaması olduğu için biraz heyecanlıydım. Bu kutlamayı tarihi belirlendiğinden beri sabırsızlıkla bekliyordum. Ancak ne yazık ki hala ne giyeceğime karar verememiştim ve şimdi yine kıyafet dolabımın başında duruyordum.
Öncelikle şık bir kıyafet olmalıydı ama abartıya kaçmamalıydı. Neredeyse tüm elbiselerimi ayrı ayrı inceledikten sonra açık pembe üzerine çiçek desenli bir elbisede karar kıldım. Saçımı da her zamanki gibi salıp taradım. Saçım zaten dalgalı olduğu için kendi haline bıraktım. Çanta olarak da gri üzerine noel kırmızısı -farklı bir tabir- çizgileri olan minik bir şey seçtim. Sanırım artık hazırdım.



Sonunda arkadaşlarımın ve kardeşlerimin hediyelerini de yanıma alıp dışarı çıktım ve heyecanla Büyük Ev'e doğru yürümeye başladım. Gece hava karanlık olsa da orayı bulmakta zorlanmamıştım çünkü Büyük Ev'den yayılan ışık neredeyse tüm kampı aydınlatıyordu.
Büyük Ev'in kapısına geldiğimde kapıyı usulca araladım ve içeri bir göz attım. Süslemeler, yiyecek-içecekler, müzik, çam ağacı, şömine... Her şey muhteşemdi. Aleda iyi iş çıkarmıştı.
Bir yılbaşı partisi için çok kalabalık sayılmazdı. Demek ki geç kalmamıştım. İçeriye girdim ve tanıdık birileri var mı diye göz atmaya başladım. Sonunda Lucy'yi gördüm. Kıyafeti normal tarzından daha farklıydı sanki, en azından bana öyle gelmişti. Ama ne de olsa ona her şey yakışıyordu. Gülümseyerek onun yanına gittim. "Selam Lucy." diye seslendim bu gürültüde beni duymasını umarak. Neyse ki sesimi duydu ve bana dönerek "Hey, Summer ! Hoşgeldin !" dedi. "Hoşbulduk." diye karşılık verdim ben de. O sırada çalan klasik müziğin huzur verici melodisinin yerini insanın içini kıpır kıpır eden, içinde oynama isteği uyandıran bir müzik çalmaya başladı. Bunun üzerine Lucy beni de yanında çekerek dans etmeye başladı.
"Kıyafet seçimin alışılmışın dışında ama bunun da sana çok yakıştığını söylemeliyim." dedim ona dans sırasında. Gülümsedi ve "Fark ettin demek, teşekkür ederim. Bu arada sen de çok şık görünüyorsun." dedi. Ben de ona teşekkür ettim ve kendimizi tekrar müziğin akışına bıraktık.

Bugün benim için çok güzel bir gündü.Bugün kamptaki herkesin beklediği Yılbaşı Partisi vardı.Çok iyi görünmek istiyordum.Hem Lia için hemde Afrodit'in Oğlu olduğum için.Kostümümün bana yakıştığını düşünsemde arkadaşlarımın görüşlerinide merak ediyordum.Birde onlara aldığım hediyeler vardı.Kardeşim Claire'ye ''Sence bu kostüm bana yakışmış mı?'' diye sordum.Vereceği cevabı büyük bir heyecanla bekliyordum.Çünkü bir Afrodit Kızı'nın bu konuda görüşleri önemliydi.Claire bana ''Sen hiç merak etme Jason çok yakışıklı görünüyorsun, peki benim kostümüm bana yakıştı mı?'' dediğinde rahatladım.Ablamın kıyafetimi beğenmesi benim için çok önemli bir konuyduBende ona ''Asıl sen hiç merak etme abla sen her zaman güzelsin, değil mi?'' dedim ve güldüm.Oda bana karşılık olarak gülümsedi.Ablamla birlikte parfüm vs. gibi hazırlıklarımızı yapıp klübeden çıktık.İkimizde harika görünüyorduk.Acaba Lia bu sefer hangi kıyafetiyle daha güzel görünecekti.Büyük Evdeki, Çok Amaçlı Salon'a geldiğimizde son kez üstümüzü düzeltip içeri girdik ve ikimizde aynı anda ''Selam'' dedik.Herkes bize ve güzel kıyafetlerimize hayranlıkla bakıyordu.Bana bakan kişilere gülümsedikten sonra Cornelia'yı gördüm.Gerçektende beklediğimdende güzel görünüyordu.Hemen yanına gidip ''Selam, Lia çok güzel görünüyorsun'' dedim.Lia da gülümseyerek ''Teşekkür ederim, sende çok yakışıklı görünüyorsun Jas'' dedi.Onun beni yakışıklı bulması beni her zaman mutlu ediyordu.Bgünde bana yakışıklı olduğumu söylemişti.Gelecek kişilerinde tepkilerini merak ediyordum.Acaba onlar hakkımızda ne diyeceklerdi?

Ben:

Spoiler:

Lia'ma

Spoiler:

Sat'i bekliyordum, avdan dönünce geleceğim demişti ama hala ortada yoktu. Saate son bir kez daha baktım ve ayağı kalktım. Odadan Pace ve Julia'nın bağrışlarını duydum. ''Heyy! Julia! O topukluları ben giyecektim!'' ''Ama kabul et, bende daha güzel durdu.'' Heyy, bir dakika, ne topuklusu? ''Kızlar, ne oluyor?'' diyerek Pacely'nin odasına girdim. Julia ve Pace bir topuklu ayakkabıyı çekiştiriyorlardı. Çok güzel kıyafetler giymişlerdi. Yanlarında da kırmızı şapkalar vardı. ''Hey, yoksa bu gün-'' Julia ayakkabıyı unutup mutlulukla zıpladı. ''Evet! Yılbaşıı!'' dedi gülerek. Pace benim yüz ifademe baktı. ''Yoksa unuttun mu? Büyük Ev'de de bir parti var, bütün melezler orada.'' dedi. Beni ise çaktırmamaya çalıştım. ''Yok canım, ne unutumuşum.'' diye mırıldandım ama Pace buna kanmamış gibiydi. İç çektim. ''Tamam, unutmuşum tamam mı! Sat de ksin partidedir. Bir parti canavarı gibi resmen...'' dedim ve odama gitmek için odadan çıktım. ''Heyy, partiye hazırlanmaya gidiyorsun değil mi? Bütün kulübe orada olmalıyız.'' Homurdandım ve odama geçtim. Gardırobumu açtım ama içi bomboş sayılırdı. Buraya sürpriz bir geliş yaşamıştım ve bavul hazırlayacak zamanım olmamıştı. Gardırobumda hiç bir şey bulamayınca her zaman medet umduğum yere gittim: Sat'in odası! Diğer avcıların beni görmemesini ümit ederek odaya süzüldüm. Sat'in yatağının üzerindeki bir şey ilgimi çekti. Bir kutu, üzerinde de bir not.
Sevgili Adyali;
İlk geldiğin gün bile seni çok sevmiştim, hala da seviyorum. Benim öz kardeşim gibi oldun artık. Seni sevdiğim kadar tanıyorum da. Kıyafet için er yada geç odama geleceğini biliyordum. Bu yüzden sana bir hediye vermek isterim. Kutuyu aç.
İsim yazmıyordu ama yazısından bunu yazanın Sat olduğunu anlamıştım. Kutuyu açtım. İçinde harika bir elbise vardı. Bir avcıya yakışır bir şekilde beyazdı ve çok hoştu. Elbiseyi elime aldım ve mutlulukla gülümsedim. Bu kutunu buraya nasıl çıkarıldığını bilmiyordum ama mucize buydu işte. Nasıl olursa olsun Sat benim ihtiyacım olduğunu düşünerek bir gün bu hediyeyi hazırlamıştı. Kıyafeti kapıp odama gittim. Çabucak giyindim ve aynada kendime baktım. Elbise çok güzel durmuştu üzerimde.

Spoiler:

Tam da yola çıkacakken aklıma bir şey geldi. Elime minik hediye kutumu aldım ve Sat'in odasına bıraktım. Umarım bunu severdi.

Spoiler:

Mutlulukla odadan çıktım. ''Hey, Ad! Bizi de bekle!'' diyen avcılara aldırmadan Büyük Ev'e doğru koştum.

Bu gün Büyük Ev'de yılbaşı için balo vardı.Normal zamanlarda pek süslenmeye dikkat etmesem de şimdi bir parti olduğu için daha şık olmaya özen gösterecektim.Saçımı ördüm,ardından uzun gri elbisemi giydim ve Büyük Ev'e doğru ilerledim.Aly Büyük Ev'i çok güzel hazırlamıştı.İçeri girdim"Selam!"dedim.

Saçım:

Elbisem:

Partiye gelenlerin sayısı giderek artıyordu: Step, Nica, Jason, Ad ve daha bir sürü melez...
Nica içeri girdiğinde bana merhaba dercesine el salladı ve ben de ona gülümseyerek karşılık verdim. Sonra onunla birlikte oturup konuşmaya, oradaki yiyecek-içeceklerden atıştırmaya başladık. Bir süre sonra müziğin hareketli temposuna daha fazla karşı koyamayacağımı anlayarak Nica'yı kolundan tutup kaldırdım ve beraber dans etmeye başladık. O sırada Nica'nın hediyesini hala ona vermediğimi fark ettim ve ona "Hemen dönerim." dedim ve hediyeyi bıraktığım masaya yaklaştım. Büyük Ev kalabalıklaştığı için doğal olarak eşyalar da kalabalıklaşmıştı ama ben Nica'nın hediyesini zor da olsa buldum.
Yanına geldiğimde ona hediyesini uzattım ve "Mutlu Yıllar !" diye bağırdım. Nica şaşkın ve mutlu bir gülümsemeyle bana baktı. "T-teşekkür ederim, Kate. Ne gerek vardı ?" dedi ve hediyesinin paketini özenle açmaya koyuldu.

Nica'nın hediyesi:

Nica hediyesini inceledikten sonra bana sarıldı. O sırada geri sayımın başladığını fark edip hemen biz de katıldık. Zaman ne kadar da çabuk geçiyordu...

"On!"
"Dokuz!"
"Sekiz !"
"Yedi !"
"Altı !"
"Beş !"
"Dört !"
"Üç !"
"İki!"
"Bir !"
"Sıfııııır !!!"


Ve Hoş Geldin 2011 !!!

Koca bir gece melez kahkahaları ve müzikle dolan Büyük Ev tekrar olağan sessizliğine bürünmüştü. Saat sabahın dördüne geldiğinden bayağı yorgundum ama değdiğinede emindim bu yorgunluğun. Herkes esneyerek arkadaşının veya kardeşinin kolunda kulübelerine dönmüştü. Benim için her zamanki yılbaşı tadında geçmişti ama Kim'i göremediğimden dolayı endişeliydim. Neredeyse tüm melez kampı ama Kim Hyun... İstemeden de olsa kafamdan bu düşünceleri sildim. O benim abimdi, tabii ki merak ederdim. Salondan son çıkan Stephanie'ydi.
"Unni! Yardım eder misin bana?"
İsteyemerek de olsa kapıdan döndü ve yerden topladığı süsleri bana uzattı. Bir saate kadar biterdi artık işimiz. Süsleri çöpe atarken yeni yılın verdiği heyecan ve macera dürtüsüyle kamp mutfağına, bulaşıkları bırakmaya gittim.


Athena başlığı kilitlerse memnun olurum. RP bitmiştir. Herkese huzur dolu yıllar tekrardan. (: