Alışma Çabaları.

Gördüğüm tüm derslerin hepsi bu kampa gelişimle adeta değişmişti. Birde önceki hayatımdaki derslerimin zorluğundan yakınıyordum! Şimdi mumla aradığım o dersler, arkadaşlarım.. Aslında diğer melezler de çok iyiydi, geldiğimden beri bir çok kişiyle arkadaş oldum ve yeni tanıştığım kardeşlerimle sanki yıllardır tanışır gibi haşır neşir olmuştum. Ama hiçbiri önceki hayatımı özlememe engel olamıyordu. Buraya birkaç gün önce gelmiştim ve ne iken ne olduğumu düşünecek vaktim hiç olmamıştı. Diğerleri gibi sıradan bir insanın hayatını yaşarken bir tanrıçanın kızı olduğumu öğrenip kendimi bu kampta, her şeyin ortasında buluvermiştim. Sonunda biraz dinlenebilmek ve düşünebilmek için vakit bulmuştum. Bu gibi durumlarda genelde yalnız kalmayı tercih etsemde şimdi insanların arasında olmaya ihtiyacım olduğunu fark ettim. Varlığını dün öğrendiğim plaj, hem dinlenip, hem göz önünde olabileceğim bir yerdi. Kardeşlerim, arkadaşlarım ve diğerleri sanki hep buraya aitmiş gibilerdi. Eğlenmelerine bakıyorlardı. Aslında onların önceki yaşamları merak ettiğim bir diğer şeydi. En yakın dostlarından, yaşadığı şehirden buraya gelip nasıl bu kadar kolay uyum sağlabilmişlerdi? Ben yapabileceğimi düşünmüyordum, Jessica’nın anlamsız ve boş sözleri, Eric’in komik esprileri ve nefret edilen bir mitoloji dersi olmayan bir okul düşünemiyordum. Sahi, ben nefret ederdim mitolojiden değil mi? Şimdi mitolojiden bir tanrıçanın kızı olduğumu öğreniyorum, ne iyi! Öylece dalıp gitmiştim. Bir süre sonra bütün fikirlerim aklımdan bir balon gibi uçup gitmişti. Gözlerim ufuk çizgisinde bir noktaya dalmıştı, aklımda hiçbir şey yoktu. Güneşin kavurduğu bedenime bir parmağın dokunup sıcaklığı delmesiyle silkelendim. Arkamda Mariela duruyordu. Yeni tanıştığım kız kardeşim. Yanıma oturdu. “Neyi düşünüyorsun böyle?” dedi kıkırdayarak. Pek muhabbetimiz geçmemişti ama onu gözlemlediğim kadarıyla oldukça tatlı bir kızdı. Gülümseyip yanıtladım “Aslında bir şey düşünmüyorum, sadece ortama alışamadım.”

Buraya şaşırtıcı bir şekilde alışmıştım. Yeni gelen melezleri görmek ve onlara bazen yardım etmek tuhaf bir şekilde hoşuma gidiyordu. En yeni gelen kardeşim Marissa 'ya özellikle alışacaktım. Buradaki kardeşlerim çok tatlılardı, onlara bayılıyordum ama sonuçta onlar çok önceden beri buradalardı ve hiçbir şekilde yardıma ihtiyaçları yoktu.

Onu sahile giderken gördüğüm zaman gülümsedim. Sat 'de beni oraya götürmüştü. Şuan güneş fazla olmamasına rağmen güzeldi. Onu takip ettim.

Bulduğumda denize karşı oturmuştu. Yavaşça ona doğru yürüdüm ve omzuna dokundum. "Neyi düşünüyorsun böyle ?" dedim kıkırdayarak. "Aslında birşey düşünmüyorum." dedi gülümseyerek "Sadece ortama alışamadım."

Kendimi Sat yerine koyup gülümsedim. "Bu doğal Marissa." dedim "Buradaki bütün melezler aynı sorunları yaşadı. Sevgilini ve arkadaşlarını düşündüğünü biliyorum ama onlar da senin bu dünyaya ait olduğunu bilmedikleri için yaşamlarını sürdürecekler. Arkadaşların genel eğitimini alacak, sen de seninkini. İnan bana, burada geçirdiğin birkaç haftadan sonra annemize teşekkür edeceksin."

Söylediklerimi bir süre kavrayamadığı için sırıttım.

Söylediklerim için ilk gülümsedi ve “Bu doğal Marissa,” dedi. “Buradaki bütün melezler aynı sorunları yaşadı. Sevgilini ve arkadaşlarını düşündüğünü biliyorum ama onlar da senin bu dünyaya ait olduğunu bilmedikleri için yaşamlarını sürdürecekler. Arkadaşların genel eğitimini alacak, sen de seninkini. İnan bana, burada geçirdiğin birkaç haftadan sonra annemize teşekkür edeceksin.” Fakat bu haksızlıktı, ben bir yerlerde onları hep özlerken onlar beni zaman içinde unutacaklar mıydı? Bunu ben seçmemiştim ve sevdiğim insanlar tarafından unutulmayı hak eden biri değildim. Bana burayı seveceğimi söylemişti fakat bu umrumda değildi, 16 seneye karşın 2 haftanın nasıl etkili olacağını bilmiyordum. “Pekâlâ, takılalım biraz.” dedi. “Mayon var mı Mary, yoksa bende fazladan birkaç tane var,” dedi sırıtarak. Amacının beni denize sokmak olduğunu yeni kavramıştım.

Yeşil, puanlı bir bikini giydirip beni plaja geri getirmişti. Yol boyunca bana yeşilin ne kadar yakıştığını söyleyip durdu. “Biraz eğlenmek ister misin?” diyip yanımdan ayrıldı. Giderken “Millet, voleybol için iki kişilik boş yeriniz var mı?” dediğini duymuştum.