Melez kampına yeni gelmiştim ve sanırım yaralanmadan gelen nadir melezlerden biriydim. Akşama doğru melez kampına vardığım için etrafı göremeden ilk yerim yemek gazinosu oldu. Melez kampına geldiğim ilk andan itibaren apollon çocuğu olduğumu öğrendim ve yabancı biri gibide olsa masama oturdum. Yorucu bir gün olmuştu. Dev bir kiklopla karşılaşmıştım ve nereye ait olduğumu anlamıştım,babamı bulmuştum ve bir sürü kardeşim vardı. Gerçekten ilginç bir durum.. Gün sona eriyordu. Yemekler geldi gerçekten harikalar yaratmışlardı bu yemekler bir harikaydı nasıl bu kadar müthiş yemek yapabilirlerdi. O leziz et parçasına tam yemeğimi batıracaktım ki sonradan kulübe liderimiz olduğunu öğrendiğim kız bana önce tanrılara adak sunmam gerektiğini söyledi. Ne olduğunu tam anlamasamda herkesin yaptığını yaptım ortada ki büyük ateşe doğru gittim ve yemeğimin büyük bir kısmını döktüm ve Apollon diye fısıldadım. Az yemeğe alışıktım hiç bir zaman istediğim kadar yiyememiştim ama artık öyle olmayacağını hissediyordum. İlk günü yaralanmadan atlattığım için Apollon'a teşekkür borçlu olduğumu biliyordum. Masama döndüm kalan yemeğimi sabahtan beri bir şey yemediğimi hatırlayaraktan sayamayacağım bir hızla yedim. Herkes yemeğini bitirdikten sonra, Kardeşlerim şarkı söylemeye başladı. Bu komikti ama kendimi tuttum kardeşlerime gülmemeliydim. Kardeşlerimle tanıştıktan sonra yatağa dönmenin ve rahat bir uyku çekmenin zamanı gelmişdi. Kendiniz yerinizde hissediyorsanız işte bu harika...
Konu: Kendini yerinde hissetmek.. 
Perş. Ara. 23, 2010 8:03 am