Yeni Hephaistos Kızıyla Ziyaret

Hephaistos'la vedalaşmamız çok hüzünlü olmuştu. Julia'nın bir avcı olmasına önce sinirlenmişti fakat sonra buna izin vermişti. Mutlaka günün birinde zaten eski hayatına geri dönecekti, erkeksizlik nedir bilirdim ben. Ben de daha yeni avcı olmuş sayılırım, bu dördüncü ayımdı. Ama büyük savaştan sonra Artemis'in tek avcısı ben kaldığım için lider ben olmuştum. Julia'ya baktım, biraz hüzünlüydü hala. "Bak Julia, böyle daha mutlu olacaksın. Artemis sana savaşta yara almadığın müddetçe ölümsüzlük veriyor ki, avcıların savaşta yara alması çok düşük bir ihtimal. Erkeksizlik ise, onu boşver. İnan bana Artemis bir süre sonra alışacaktır. Bana alıştı, bu dördüncü." diyerek Apollon Kulübesi'ni işaret ettim. Ardından kıkırdadım ve Julia'ya baktım.

Sat beni güldürmeye çalışıyordu.Ve bunu başarmıştı.Şimdi kulübenin önündeydik.Ver girdik.Elena gelip sarıldı ve :geri döndü işte ben size söylemişti dedi.Alex ve Edde bana bakıyordu.BEn:Hey tatlım benim geri döndüğüm falan yok ben artık bir Artemis avcısıyım dedim.Herkes şok oldu.Elena ama ama falan gibilerinden birşey söylüyordu.BEnde buraya bunu söylemek için gelmiştim ve şimdi gidiyorum dedim.Ed bana gel buraya dedi ve sarıldı.Abimin bana son kez sarılması gerçekten süperdi.Alex gölerini devirdi çünkü yaşlar akıyordu gözlerinden.Sat ta birşeyler söyleyecekti sanırım...

Julia kulübesinden ayrılıyordu. Bu çok zor olmalıydı. Onun ne hissettiğini anlayamıyordum çünkü ben geldiğimden beri buradaydım, Nike pek de değer verilen bir tanrıça olmadığı için kulübesi bile yoktu. Gerçi o daha fazlasını hakkediyordu ama neyse. Julia'ya döndüm ve beraber odasına gittik. Daha geleli çok kısa bir müddet olmuştu ve şimdi o odasını terkediyordu. Diğerlerine döndüm, Ed biraz kırgın bakıyordu. Sırtını sıvazladım. "Belki geri döner ama bence iyi olanı yaptı. Kardeşin için endişelenme o emin ellerde." Ed zoraki bir gülümsemeyle bana baktıktan sonra Julia'nın odasını toplamasını seyretmeye geldi. Ben de Julia'nın odasına girerek temizlemeye yardım ettim.

Bu o kadar zordu ki...Daha yeni gelmiştim ve buraya alışmadan kulübemi değiştiriyordum.Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Satte bana yardımcı olmak için odaya geldi.Tam kapıdan çıkıyordukki Alex elindeki ecel getireni uzatıp:Bunu unuttundediği gibi eşyaları yere atıp birbirimize sarıldık.Sanırım bir abi kardeş olmuştuk.Ama maalesef çok geçti.Ecel getireni aldım.Kapıdan çıktık ve kulübeye gittik.Ağlıyordum.Sat gelip beni sakinleştirmeye birazda moral vermeye çalışıyordu.Bu kız neden bu kadar iyiydi? Yoksa iyilik meleği falan mıydı? Her neyse içlerinden sanırım en çok Elena beni özleyecekti.Şimdi çok geç oldu.Bütün avcılar uyuyor.Bende pencerenin önünde elimde ecel getireni tutarak uzaklara new york'a annemlere bakıp düşünceler içine dalıyorum.O da ne bir ses geldi!Yavaş yavaş adımlarla ilerleyip Sati uyandırdım.Çok korkmuştum.Acaba o neydi??

July ile beraber yataklarımızda uyurken bir ses geldi. July korkmaya başlamıştı, yanına gidip ona sarıldım. "Kardeşim korkma, canavarlar kamp sınırlarından içeri kolay kolay giremezler. Muhtemelen kardeşlerinden biridir. Yani Hephaistos Kulübesi'nden." Beraber gidip kapıyı açtık. Gelen Yon'du. Yon'a fısıldadım. "Yon, kulübene gider misin? Çok geç oldu, haydi." Yon'u itiştirirken July'a da gülmeye başlamıştım. Yeni bir avcıya avcılık adına kötü örnek oluyordum galiba. July ile beraber odasına geçtikten sonra ona açıkladım. "Bazen avcılar gönlünü kaptırabiliyor." dedim utançla. Ardından July ile beraber uyumayı denedik.

Aslında sarılmaktan nefret ederdim fakat Sat'a sarılınca korunduğumu hissediyorum.Ablam o benim tabii koruyacak.Aslında ben yaşıtlarıma göre daha hırçınmışım.Herkes böyle söyler.MEsela canım sıkılınca hiç kimseye bir şey söylemeden çekip ava giderim.Veya Mia nın yaptığı gibi çaylakların başlarını tuvalete sokarım.Eh ben artık çaylak değil bir avcıyım.Bende aynı şeyleri yaşamıştım.Her neyse bir avcının birine gölünü kaptırması gerçekten çok cesaret gerektiren bir şey.Aslında bende birini bulsam fena olmaz.Aslında Pace bana birini bulabilir.Çok rahatlıkala çünkü bu konularda sanırım üstüne yok.Ama Sat çok güzel bir kız aynı zamanda mükemmel bir abla.Ben ona güvenmeseydim bundan eminimki hala hephaistos kulübesinde Al ile kavga edecektim.Ama Sat la tanışmak benim için bir mucize.)Artık uykum geliyor.Saat sabahın beşi.YAni hava aydınlandı bile.Çıkıp biraz av yapacağım.Belki yolda birileriyle yürürüz.Bir yol arkadaşı.Hmmm bu fena bir fikir değil.Ama Sat bana ne der? tAbii ki hiç bir şey hahaha ben bu aralar hem sinirli hemde çok duygusallaştım.Sanırım ayrılıklar çok üst üst geldi.Tam ayaklarımın ucuna basıp ilerlerken ki bu çok zordu bu çizmelerle Sat'in sesini duydum.Bana bağırıyordu...

Uff artık herşeyden iğreniyordum.Sanırım bazı şeyler bana ilginç gelmiyordu.Ama Sat'ın kalbini kıramam o benim biricik ablam...Onu seviyordum ama ben hayattaki herşyden bıkmıştım.Neden benim erkek arkadaşım yoktu? Ama olmasını isterdim.NE büyük hayal.Bunu Sat'a soracaktım içimde ne varsa söyleyecektim.VE yolda başladım anlatmaya ``Herşey beni sıkıyor boğuyor neden?´´diye sordum.O da şöyle söyledi:

Sat bana böyle söyledi ve göz kırptı bende ona kırptım.Bende onuın gibi yasadışı işler yapabilirdim.Bu eğlenceleri olurdu.Bunun kurallarını öğrenmek istiyordum.Sorular sormaya başladım.Ama Sat hepsini ustaca geçiştiriyordu.Bunu nasıl yapıyordu? Bir gün bende böyle muhteşem biri olmak istiyordum...

Julia bana hayran hayran bakarken onu dürttüm. "Julia neden bana öyle bakıyorsun?" dedim kıkırdayarak. Eğleniyordum, çünkü benim gibi bir avcı bulmuştum. Gerçekten bana benzeyen bir avcı bulmak çok zordu, fakat Julia iyi ki de avcı olmuştu. Çok iyiydi. Ona sarıldım. "Hephaistos ile Nike'ın aynı kişi olmadığına emin miyiz?" diye sordum gülerek.

Ben olur olmaz dermiş gibi bu çok garip bir terim! kafamı sallayıp duruyordum.Madem yasadışı işler yapmak istiyordum bunun ayrıntılarını öğrenmeliydim.Ama hemen konuya dalmakk istemiyordum.Ama çenem durmadığı için:``Abla bana yasadışı yaptığın işleri öğretmeni istiyorum´´dedim.O bana kıkırdadı.Bende ona kıkırdadım ve yürürken anlatmaya başladı.Ben acaba benimde sevgilim olabilirmiydi acaba bu sorunun düşüncesi bile hoştu.)

En az bir saattir bakıyorduk pencereden.Tam o sırada bir oğlan kulübemizin kapısına doğru yaklaştı ve içeri girdi.Aman Tanrım! Bu çocuk olağanüstü yakışıklıydı.Sadece Sat ile o konuşuyordu.Benim dilim tutulmuş olacakki hiç konuşmamıştım.Sat ile aralarındaki konuşma şöyleydi...

Zaten onu görür görmez takılmıştım.Bide ablacım onun yanına çağırıyordu beni.Gidip elimi uzattım.``Selam ben Julia ama sen aban kısaca Jul diyebilirsin´´dedim.O da bana selam verdi.Heyecandan kimin oğlu olduğunu sormayı unuttum.Biraz konuştuk ve o bana gitmesi gerektiğini söyledi.Güle güle dedikten sonra Sat'a``Hey bu kimin çocuğu?´´diye sordum.O bana şunu söyledi..

ben sadece ``Benvce gidip yatalım uyumayalım ama sohbet edelim sonrada ava çıkalım´´dedim.Başıyla onayladı.Yatağımıza gittik.Aslında ben kendi yatağımda yatmak istemiyorum.Geceleri korktuğumda ya Sat'in yada Adyali'nin yanında yatarım.Onlara sarılmak beni güçlendiriyordu.Her neyse ben Sat'in yanına girdim.Hava soğuktu ve üşüyoroduk.Kapı çaldı.Gelen Pace idi.Selam verdik ve birden üstümüze atladı bizi gıdıklamaya başladı.Çook gülüyorduk...

Pace bizi gıdıklarken gülüyorduk ama ben yine de ona kızgındım. Beni çok kırıyordu, İntikam Tanrıçası'nın kızıydı ne de olsa. Ama yine de seviyordum onu. Kahkahalarımın arasından sözcükler boşalıyordu. "Dur Pace yapma!" diye gülüyordum. Sonra da kalkan avcılara baktım. "Özür dileriz. Haydi, herkes yatağa." dedim ve Jul'a sarılarak uyudum.

Aslında uyumak istemiyordum.Dışarıda dolunay çıkmıştı.Sat çoktan üçüncü rüyasını görmeye başlamıştı bile.Bana sarılıyordu.Kolunu yavaşça kaldırarar kalktım.Yanıma ecel getireni aldım ve dışarı çıktım.Plaja idim.Orada bir kaç oğlan duruyordu.Ben de onların yanına gittim.Onların arasında Arthur Jones vardı ben hiç birine bakmadım çünkü dolunaya bakıyordum.YAnıma biri geldi yanıma yaklaşıp nefes alıp vermeye başladı ben çok korktum!!...

Uyandığımda Julia yatağında yoktu. Kulübeden çıkarak onu aramaya başladım. Onu plajda buldum ve korkuttum. "Julia, bu saatte ne işin var burada?" diyerek kıkırdadım. Julia ise bana kızgın kızgın bakıyordu. "Beni korkuttun abla." Ben onun sırtını sıvazladıktan sonra sordum. "Gel beraber kulübeye gidelim." dedim. Yepyeni kardeşimle bir gün daha geçirmiştim. Onu gerçekten seviyordum.

Rp Bitmiştir.