Korkunç Bir Rüya (Görev 29/1)

Güzel bir akşam yemeğinden sonra amfitiyatroya gitmiştik. Her zamanki gibi ben ve kardeşlerim müzik çalıp en güzel şarkıları söyleyecektik. Ateş yavaş yavaş yükselmeye başlıyordu. Sanırım bugün herkes çok mutluydu. Yavaş yavaş bütün kulübeler sırayla yerlerini aldılar. Hestia kulübesindekiler ateşin tam yanındaydı. Tabi ki gözüm Calvin'e takıldı. Her zamanki gibi çok yakışıklı görünüyordu. Calvin bana gülümsedi ve göz kırptı. Bende dayanamadım ve güldüm. Crist bana "İstersen yanına git, burayı ben hallederim." dedi. Yüzümün kıpkırmızı olduğunu hissediyordum. Zorlukla "Saçmalama." demeyi başardım. Çok şükür ki araya Ange girdi ve acele bir ses tonuyla "Başlıyoruz!" dedi. Crist güldü ve yerini aldı. Hemen kendimi toparladım ve hazırlanmaya başaldım. Kısa bir süre sonra hazırdık ve müzik çalmaya başladık. Aynı zamanda şarkıda söylüyorduk. Bir süre sonra tüm kamp şarkımıza eşlik etmeye başladı. Her şey çok normal -ne kadar normal olabilirse - görünüyordu. Afrodit kızlarının güzellikleriyle şarkıya eşlik edişi her zamnki gibi tüm kampın dikkatini çekmişti. Özelliklede hemen yanlarında olan Athena kulübesinin. Bugün Ares kulübesi bile çok mutluydu.

Bu sefer akşam yemeğinde çok yememiştim. Karnım aç değildi zaten. Yemeğimin çoğunu Athena'ya vermiştim. Amfitiyatroda yine eğlence varmış. Yemekten erken kalktım ve kulübeme gittim. Bugün dans etmek ve eğlenmek için güzel bir gündü aslında. Yine Apollon çocukları çalacatı. Kapıda birden Calvin belirdi.
"Ee amfitiyatroya gelmiyor musun?" dedi.
"Bilmem, belki gelirim. Sen gidecek misin?" aslında bunu sormam bile saçmaydı. Çünkü Tiff nerede Calvin de oradaydı.
Sırıtarak "Tabii ki." dedi ve devam etti "Bugünü yine güzel bitireceğiz, Tiff çalacak ben dinleyeceğim. Daha güzeli olabilir mi?"
"Ya, ne demezsin.. Çok eğleneceğiz, çok."
"E hadi, gelmiyor musun? Geç kalacağım, başlarken mutlaka orada olmalıyım."
Calvin'i böyle sabırsız görmek çok komikti, elinde olmadan komikleşiyordu. "Tamam, hadi gidelim." dedim ve kulübeden çıktık. Yürürken yemek gazinosundan amfitiyatroya giden bir sürü melez gördük.
"Tam da başlamak üzere."
"Evet, yetiştik, hadi bir yer bulalım."
"Yakınlarda oturalım, hani duyamazsak diye diyorum." biraz kızarmıştı.
"Tabi canım, zaten ben de yedim." güldük ve bir yere oturduk. Eğlenceli olma ihtimali olan bir akşamdı. Tiff de yerini almıştı. Herkes mutlu görünüyordu. Calvin'i zaten tarif etmeme gerek bile yok. Biraz daha mutlu olsa her yerinden kalpler çıkacaktı. Aşk böyle bir şeydi işte.

Heyecanla oradan oraya koşuşturdum. Yanıma herşeyimi aldım-tabii ki bunlar yüzüğüm bileziğim ve papatyamdı, onları ne zaman almadan çıkmıştım ki- ve sonunda dışarı çıktım. Amfitiyatroda bir gösteri hah, hem de Apollon çocukları konseri. Hiç kaçıramazdım. Paltomu çekiştirdim. Malum hava soğuyabillirdi ve yanımda bir Hestia çocuğu olmadığı için ısınma şansım da yoktu. Kaygılı bakışlarla Hephaistos kulübesine baktım. Ed hala çıkmamıştı. Onunla beraber gitmeyi planlamıştım ama benim geç kalmama rağmen o hala ortalıklarda yoktu. Belki de Amfitiyatroya gitmiştir bile dedim umutla ama onun beni bırakıp gideceği ihtimali bir milyonda bir gibiydi. Umarım ona bir şey olmamıştır diye düşündüm. Melez kampında her şeyin olabileceğini öğrenmiştim sonunda. Kaygıyla ve biraz olsun umutla Amfitiyatroya gittim. Etrafta her şey vardı, melezler, satirler, ormanın yanında nemfler, ama Eduard yoktu. Neredeydi bu çocuk? Ofladım ve birilerinin yanına gideyim de yanlız kalmayayım diye düşündüm.

Kulübemde herkesin iki ayağını bir pabuca sokmuştum. Apollon Kulübesi konser verecekti ve bunların arasında tabiki Theo'da olacaktı. Her zamanki gibi kızlar benim süslenmeme yardım ederken erkeklerse kendimi nasıl koruyacağımla ilgili öğütler veriyorlardı. Sonunda hazırlanmıştım ama etrafıma baktığımda benden başka kimse hazır değildi ve ben geç kalmak istemiyordum. Bizimkilerden özür dileyerek ve birazda utanarak kulübeden ayrıldım. Geç kalmamak için adeta koşuyordum. Amfitiyatroya vardığımda gözlerim Theo'yu aradı ve uzun bir arayıştan sonra onu buldum, hem onları daha net duyabilecek hem de Theo'yu daha iyi görebilecek bir yere oturdum ve başlamasını bekledim. Başlamasına az bir süre kala kaygılı yüz ifadesiyle May yanıma oturdu. Biraz değişik bir ses tonuyla ''May neyin var ?'' diye sordum, girişe bakan gözleriyle ''Eduard gelmedi'' dedi. Onu biraz rahatlatmak için gülümseyerek '' Merak etme bir şeyi yoktur sadece geç kalmıştır '' dedim ve elini tutup güç vermeye çalıştım, zor bir gülümsemeyle bana karşılık verdi. Apollon çocukları şarkıya başlamışlardı ve bende kendimi etraftan soyutlayarak sadece Theo'ya odaklandım.

Bugün çok eğlenecektik. Amfitiyatroda gösteri vardı ve Apollon kulübesi konser verecekti. Bunların içinde en iyi arkadaşlarımdan biri olan Tiff'de vardı. Onu izlemeye gitmesem çok kırılırdı. Hem zaten bende gitmek istiyordum. Bolca süslendikten sonra son kez aynaya baktım. Her zaman ki gibi çok güzeldim. Çantamı alıp kulübemden çıktım. Yolda yürürken melezlere bakıyordum. Hepsi gösteriye amfitiyatroya gidiyordu. Ama hepsininde yanında sevgilileri vardı. İç geçirdim ve amfitiyatroya vardım. Bütün kamp buradaydı.

Calvin'le Troy yanyana oturmuşlardı. Onlara gülümsedim. Calvin her zamanki gibi gözlerini Tiff'ten ayıramadığı için beni görmemişti bile. Hiç değilse Troy gülümsememe karşılık vermişti. Birazcık daha etrafıma bakındıktan sonra Maya'yla Amy'i gördüm. Onların yanıına gidip oturdum. Amy, Theo'yu göreceği için çok mutluydu. Maya ise endişeliydi. Amy'e ne oldu? diye bi bakış attım. Amy " Ed daha gelmedi. " dedi. Maya'nın neden endişeli olduğu anlaşılmıştı şimdi. Maya'ya teselli verdim. Herkesin aradığı biri vardı bir tek benim yoktu. Tiff'i en sonunda görmüştüm. Gülümsedim. O da beni görerek gülümsedi.

Tiffany'i izlemek için erkenden Troy'u alıp amfitiyatroya gidip ateşin yanındaki yerimi almıştım. Bugün herkesin üzerinde büyük bir mutluluk vardı. Bunu ateşten anlamıştım. Tiffany bana baktığında ona göz kırptım. O da bana gülümsedi. Tam bu sırada kardeşi Crist sonra da Ange'le konuştu. Gösteriyi başlatmalılardı. Tiffany hazırlandıktan sonra gösteri başladı. Apollon kulübesi birbirinden güzel şarkıları çalıp söylüyorlardı. Önce kardeşlerim ve ben sonra da tüm kamp bu şarkılara eşlik etmeye başladı. Bu gece çok eğlenceli geçecek gibi görünüyordu. En azından benim için. Keyfim yerindeydi. Kardeşim Tamara bana bir şey söyleyecekken elimle onu durdurdum. Şimdi konuşmanın hiç sırası değildi. Tamara ofladı ve tekrar Apollon kulübesini izlemeye başladı. Arkadan Afrodit kulübesinin sesleri geliyordu. Bir de Athena kulübesinin kahkahaları buraya kadar geliyordu. Orada ne olduğunu hiç bilmiyorum ve bilmekte istemiyordum. Claire, Amy ve Maya yanyana oturuyorlardı. Maya'nın üzerinde sanki bir tuhaflık vardı ama ne olduğunu anlayamamıştım. Troy ayağa kalktı ve "Ben geliyorum." dedi. Herhalde kızların yanına uğrayıp gelecekti. "Tamam." dediğimde Troy çoktan gitmişti. Başımı sallayıp Tiffany'i tekrar izlemeye koyuldum.

Artık, bir yere geç kalmamalıydım ! Ama sizinde biri tüm eşyalarınızı bir yere saklasa siz de geç kalırdınız. Neredeyse bütün günümü eşyalarımı arayarak ve kardeşlerimi sorguluyarak geçirmiştim. Apollon kulübesinin vereceği konseri kaçırmak istemiyordum ama çok geçti. Ama gitmem gerektiğini biliyordum. İlk defa yanımdan ayırmadığım kılıcımı ve Bronz Ejderha'yı almayarak kulübemden çıktım. Hiç olmazsa giyimime önem vermiştim. Normal olarak gözüm Demeter kulübesine kaydı. Kimse yoktu. Maya, benden önce gitmişti. Şimdi beni bekliyordur diye düşündüm ve koşar adım Amfitiyatroya gitmeye başladım. Arkamdan bir sesler duydum ve karşımda bir kızın olduğunu gördüm. Elena'ydı. Doğal olarak o da peşimden gelmişti. Gülümseyerek kardeşime baktım. "O zaman gidelim kardeşim." dedi Elena. Başımla onayladım ve birlikte koşar adım Amfitiyatroya gitmeye başladık

Yaklaştıkça bir takım sesler duymaya başladım. Sanırım Apollon kulübesi konsere başlamıştı. Umduğumdan da fazla geç kalmıştım. Kamp ateşi bugün daha coşkulu yanıyordu. Gözüm biraz ileride oturan Maya'ya kaydı. Yüzünde bir tuhaflık vardı. Kesin beni öldürecek diye düşünürken yanına doğru gittim. Neredeyse bütün kampı koşarak geçmiştim ve yorulmuştum. "Geç kaldığım için çok üzgünüm. Maya." dedim üzüntüyle. Maya, ilk önce sinirlendi ama sonra bana sarıldı. Sonra yanımda ayakta dikilen Elena'ya da yanıma oturmasını işaret ettim ve sahneye göz attım. En iyi arkadaşlarımdan Tiff'de sahnedeydi. Tüm kamp Apollon kulübesinin söylediği şarkıyı mırıldanıyordu. Ama Afrodit kulübesi kendisini daha çok gösteriyor gibiydi. Elena'ysa kendi halinde mırıldanıyordu. Gülümseyerek Maya'ya biraz daha yakınlaştım ve sahneye tekrar göz attım. Kesinlikle Apollon kulübesinin sesi müthişti !

Sabahleyin çok yorgun olduğum için eğitimden çıkar çıkmaz kulübeme gidip yatağıma yatmıştım. Çok kısa bir süre sonra da uyuya kalmıştım. Keşke uyumasaydım. Kendimi çok berbat bir rüyanın içinde buldum. Rüyamda New York'taydım ve bana doğru bir sürü canavar geliyordu. Drakonlar, empusalar bunlardan sadece bir kaçıydı. Daha ismini bile bilmediğim yaratıklar vardı. Yatağımdan sıçrayarak kabustan çıktım. Kan ter içinde kalmıştım ve kalbim çok hızlı atıyordu. Nefes nefese kalmıştım. Saatime baktığımda akşam olduğunu gördüm ve amfitiyatro da eğlence olduğunu hatırladım. Şimdi herkes amfitiyatroya gidiyordur. Acaba ben şimdi ne yapmalıydım? Bu kabusu birine anlatmalıydım. Yatağımdan kalktım ve yüzümü yıkamak için banyoya gittim. Yüzümü yıkamak bana çok iyi gelmişti. Birazda olsa rahatlamıştım. Banyodan çıktım ve üzerimi hızlıca giyindim. Saçımıda taradıktan sonra odamdan çıktım ve Ed'le karşılaştım. Onun hala burada ne aradığını anlayamamıştım. Beraber amfitiyatroya doğru yürümeye başladık. Geç kaldığımız için hızlı olmaya çalışıyorduk. Kısa bir süre sonra oraya vardık ve direk Maya'ların yanına gidip oturduk. Apollon kulübesi şarkılarına başlamıştı bile. Amfitiyatroya göz gezdirmeye başladım. Bir süre sonra Ed'e döndüm ve "Abi konuşmalıyız." dedim. Ed bana umursamaz bir ifadeyle "Konuşalım." dedi. İç çektikten sonra "Bir rüya gördüm ve onu anlatmak için burası uygun değil." dedim. Ed bana şaşkın bir ifadeyle baktı. Maya, Amy, Claire ve Troy da bana bakıyordu. Maya, "Plaja gidelim." dedi ve yerinden kalktı. Troy, Calvin'e baktı ve 'birazdan geliyorum' gibi bir işaret yaptı. Calvin ne olduğunu merak etmiş bir ifadeyle baksa da 'tamam' manasında başını salladı. Hepimiz amfitiyatrodan çıktık ve plaja doğru yürümeye başladık.

Kulübemde oturmuş kitabımı okuyordum. Ama bir türlü odaklanamıyordum; çünkü dışarıdan müzik sesleri geliyordu. Ben de ne kadar uğraşsam da kitabı okuyamayacağımı anladım ve amfitiyotradaki eğlenceye katılmak amacıyla hazırlanmaya başladım. Zaten Troy da oraya gitmişti, en azından onunla sohbet edebilirdim. Dolabımdan amfitiyatrodaki eğlenceye uygun bir kıyafet çıkarıp giydim. Saçımı da özenle taradıktan sonra ceketimi elime alarak kulübemden çıktım. Ses o kadar kuvvetliydi ki, amfitiyatronun yerini bilmeyen bir melez bile sesi takip ederek kolayca bulabilirdi. Ama bu rahatsızlık verici bir ses değildi; aksine oldukça güzel melodili bir sesti. Apollon çocukları yine iş başında olmalıydılar.

Amfitiyatroya vardığımda etrafıma bakınarak gözlerimde Troy'u aradım. Ama ortalarda yoktu. Oysa bana amfitiyatroya gideceğini söylediğine emindim. Ben de bunu bir meleze sormaya karar verdim. "Affedersin. Buralarda Troy'u gördün mü acaba ?" Melez önce beni süzdü ve sonra gözlerini tekrar Apollon çocuklarına sabitleyerek "Ah, evet. Gördüm. Maya, Elena, Eduard, Claire ve Amy ile birlikte plaj tarafına doğru gittiler." dedi. Doğrusu bu melezin gösteriyi pür dikkat izlerken bunu nasıl fark ettiğine anlam verememiştim ama şu an benim için önemli olan sonuçtu. Troy'un nerede olduğunu öğrenmiştim sonunda. Bir süre plaja gitmekle gitmemek arasında kararsız kaldım ancak sonra gitmeye karar verdim. Diğer melezleri Troy kadar iyi tanımasam da onlarla da kurduğum bir arkadaşlığım vardı. Bu düşüncelerle gözlerimi Apollon çocuklarının muhteşem gösterisinden ayırıp -Bunu yapmak çok zordu çünkü gerçekten harika çalıyorlardı.- plaja doğru yürümeye başladım.