Cornelia'yla Macera

Kulübemde müzik dinliyordum. Kardeşim Jason'da hazırlanıyordu. O kadar çok süslenmişti ki kesin sevgilisi Cornelia'la buluşacaktı. Dayanamayıp sordum ;

" Nereye gidecceksiniz ? "

" Kimle ? "

" Kim olcak tabikide Cornelia'yla "

" Nerden anladın ? "

" Bu kadar çok süslenmenden "

Jason'unun Cornelia'yla bulaşacağı her halnden belliydi. Birden kapı çaldı. Kardeşim kapıyı açtı. Gelenin kim olduğunu göremedim. Kardeşim bir hışınla " Gitmem gerek , çok acil işim çıktı , Cornelia'ya haber verirmisin ? " dedi ve gitti. Bu iş bana düşmüştü. Sonra kulübemize Cornelia geldi. Şimdi bu durumu anlatmam gerekiyordu. Acaba söze nasıl başlamalıydım ?

Jason'la buluşmak için hazırlandıktan sonra son kez üzerimi kontrol ettim ve kardeşlerime haber vererek kulübeden çıktım. Jason'un yanına gidiyordum. Kulübelerinde buluşacaktık ve bende Anna'yı görmek istiyordum. Kapıyı çaldığımda açan Claire oldu. Biraz şaşırsam da ardından gülümsedim.

"Selam Claire."

"Selam Lia içeri gelsene."

"Yok sağol ben Jason'u burada beklesem daha iyi olacak."

"Şey aslında kardeşimin biraz önce işi çıktı ve aceleyle gitmesi gerekti. Sana da ben haber vermeye gelecektim." dedi. İşi çıktığını duyunca şaşırmıştım. Ne olabilirdi ki? Umarım kötü bir şey yoktur diye geçirdim içimden.

"Peki haber verdiğin için sağol Claire." dedim gülümsemeye çalışarak. Moralim bozulmuştu ama bunu belli etmeye niyetim yoktu. Ardından tam gideceim sırada Claire konuşmaya başladı.

Cornelia'nın üzüldüğü herhalinden belliydi. Üzülmesi de gayet normaldi. Bütün gün yalnız da kalacaktı. Bunu düşününce içimden " Ben ne güne duruyorum ? " diye geçirdim. Cornelia tam arkasını dönmüş gidecekken konuşmaya başladım.

" Şey... Anlaşılan bugün sende yalnızsın bende. Neden birlikte bir yerlere gitmiyoruz ? "

Lia'nın yüzü biraz gülmeye başlamıştı artık. O mutlu olunca bende mutlu oldum. Şimdi nereye gideceğimze karar vermeliydik. Lia ;

" Kampın Girişinde ki Thalia'nın Ağacı'na gidelim mi ? Değişiklik olur. " dedi. Bende onayladım.

" 5 dakika bekle üstümü değiştireyim. "

5 dakika demiştim ama 15 dakika geçmişti. Fakat bu benim en hızlı hazırlanışımdı. Bundan hızlısı olmuyordu. Çok şükürkü Lia için beklemek sorun olmuyordu. Bu kızı bu yüzdende seviyordum.

" Ben hazırım. "

" Hadi gidelim o zaman. "

Claire hazırlandıktan sonra Thalia ağacının oraya doğru ilerlemeye başladık. Aslında bugün yapacağım hiçbir şey yoktu Claire'nin benimle gelmesi iyi olmuştu. Kampta Thalia ağacına doğru ilerlerken yanımdan geçen tanıdığım melezlere selam veriyordum. Ağacın yanına geldiğimizde bir konu bulabilmek adına Claire'ye dönüp konuşmaya başladım.

"Ee.. Nasıl gidiyor Claire kampa alışabildin mi?"

"Evet alıştım. Buradaki çoğu melez çok iyi."

"Evet kamptaki herkes öyledir."

Dedim ve gülümsedim. Aklıma konuşacak bir konu gelmiyordu. Onun bir şeyler söylemesini umarak Claire'ye baktım..

Lia , benim birşeyler konuşmamı istermiş gibi bana baktı. Tam sohbet konusu başlatacakken gözlerim büyüdü. Gözlerimi ovaladım ve birdaha karşıma baktım gördüğüm şey hala ordaydı ve bize geliyordu. Lia ne olduğunu anlamadı. Yaptıklarıma anlam veremedi. Arkasına bakmasını işaret ettim. Arkasına baktığında oda gözlerini açıp kapadı.

Bu bir rüya değildi. Hem iki kişi aynanda nasıl aynı rüyayı görebilirlerdi ki? Lia artık bana anlam verebiliyordu. Uzaktan tam 3 tane canavar geliyordu. Gözüme kestirdiğim kadarıyla 2.5 metreye yakın boylarında dişli bir develerdi. Bunları tanıyormuş gibi Lia baktı. İsmini hatırlamaya çalıştı sonra birden ;

" Laistrygonialar! Bunlar Laistrygonialar " dedi.

Bu canavarları ilk defa görmüştüm. Lia dalga şeklindeki bilekliğini çok keskin bir kılıca dönüştürdü. Sanırım savaşacaktık. Fakat ben buna hiç hazır değildim. Güzel bir şekilde uyanmıştım. Güzel bir güne başlamıştım savaşmak istemiyordum. Lia ;

" Hadi sende çıkar kılıcını savaşacağız! " dedi.

Tamam dercesine başımı salldım ve kılıcımı çıkardım. Artık Laistrygonialar çok yaklaşmıştılar bize. Gözlerine dikkatlice bakınca kırmızı olduklarını gördüm. Şimdi dahada çok korkmuştum. Lia'ya güvenerek " Hazırım! " dedim.