İlk gün ilk macera

Dışarı çıktığımda etrafta dolaşan kardeşlerimi gördüm. ''Kardeşş..'' Hala garibime gider bu sözcük. Ben tek çocuk olarak büyümüştüm ve her zaman bir kardeş istemişimdir. Dikkat çekmek istiyorum 'Bir' ama burda sürüsüyle kardeşim vardı. Gerektiğinde beni koruyacaklarını düşündüğüm sürüyle insan. Onlarla tanışmalıydım bir an önce ama ben ilk olarak etrafı tanımanın daha mantıklı olacağını düşünüyordum.

Bir iki saat sonra kampın büyük bir kısmını keşfetmiştim (Ama nedense yemeği kaçırmıştım). Oldukça aç ve yordun bir şekilde kulubemin önüne varmıştım. Ertesi günki ilk hedefimi belirlemiştim çoktan. İlk olarak kahvaltıya zamanında gidecektim sonra ise ormanda kısa bir yürüyüş ile bacaklarımı açıp bir pegasus almaya gidecektim. Kim bilir belki yeterince vaktim olursa babamı ziyarete bile gidebilirdim. Şimdilik buraların uslu çocuğu olucaktım. Fazla dikkat çekmek istemiyordum. Ayrıca yarın başka kulubeden bir melezle arkadaş olabilirdim.

Birden yarın hakkında ne kadar çok düşündüğümü farkettim. Halbuki anı yaşamalıydı bir insan (tabi benim durumumda bir melez). Kulubenin içine girip direk yatağıma gittim. Bulunduğum vakti yaşamak istiyordum ve vakit uyku vaktiydi. İçimden babamın kudretinin tüm kardeşlerimi korumasını diledim ve derin bir uykuya ilk adımımı attım.