Karşılaşma (Bölüm 2 görev 59.)

''Thalia'nın Ağacı'nda sana göstermek istediğim bir şey var.'' demiştim.Ona yaptığım,yıktığım yerleri,yok ettiğim Thalia Ağacı'nı göstercektim.Aslında görmüştür.Diye düşündüm.Sonra yavaş ve uzun adımlarla gittik.Oraya vardığımda hala saldırının izleri vardı.Yerdeki kanlar.Ölmüş canavar tozları.Ortada kocaman bir yarık.Gücünü yitirmiş bir ağaç.Yok olmuş ağaçlar.Yok olmaya yüz tutmuş bir kamp.Amanda şunu söyledim:
Bunların hepsini ben yaptım.Onlardan tanrılardan intikam almak için.Ama n'oldu?Yine affetmediler.Yine bir şey olmadı.Ama zarar sizlere oldu.Tanrılar melezlerini önemsemez.Ama sizin farklı. Ebeveyniniz Ares sizi korumak için benimle düello etti.Kendisini ortaya koydu.Her türlü olasılığa rağmen.İşte bu gerçek babadır.Ama bende yine durum farklı.Nyks benimle ve diğer kardeşlerimle hiç ilgilenmedi.Titanlara geçmemin de bir sebebi bu.
sonra Thalia ağacına dokundum.Ağaç bir anda soldu.Yine yüzüm hüzünlendi.Ardından ufka ve yerdeki yarığa baktım.Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.Bunu biliyordum.Onca melezin hayatını katletmiştim.Bunların bir bedeli olacaktı elbet.Ama bunların bedelini ödemeye daha vardı.Sonra yerdeki kanlar çekilmeye başladı.Bunlar melezlerin kanıydı.Sonra bir iz bile kalmamıştı.
Amanda bunu farketmemişti.Ama ben farketmiştim.Bu normal birşey değildi.Bunları düşünmeye başlamıştım ki Amanda bir şey söyledi :
...

''Babamın gerçekten en iyi ebeveyn olduğunu düşünüyorum.Ama öldürdüğün onca melezi unutmak çok zor.Belki kampa geri dönsen bunlardan kurtulabilirsin.''
aslında kötü fikir değildi.Çünkü ne bir ailem ne de artık kalacak bir yerim vardı.Ama şimdilik erkendi.Bir gün geri döneceğimi biliyordum.En azından kardeşlerim içim dönecektim.Dediğim gibi bunun için hala erkendi.Hele yaptığım son saldırıdan sonra.Bunları düşünmem için vakit gerekiyordu.
Aslında onunla iyi vakit geçirmiştim.Dertlerimi anlatacak birinin olması çok iyiydi.İlk defa bir melezle bu kadar uzun süredir konuşuyordum.Ama gitmem gerekiyordu.New York'a gitmem lazımdı.Ve şöyle dedim:
Amanda sana çok teşekkür ediyorum.İlk defa bir melez ile bu kadar uzun süre konuştum.Beni dinlediğin için teşekkürler.Fakat benim New York'a gitmem gerekiyor.Daha sonra belki görüşürüz.
Dedim.Sesim ilk defa bu kadar kibar çıkmıştı.Buna kendimde inanmamıştım.Daha sonra pegasusum yere indi.Beni takip ettiğini bilmiyordum.Altın kanatlarını okşadım.Sonra ağzına naneli şeker verdim.Ve oradan ayrıldım ...


Rp bitmiştir.