İlk Karşılaşma/3

Onunla New York'a gitmemin ceza almama sebep olacağını söylüyordu.Benim onunla gelmemi istemiyordu.Çünkü benim onun yüzünden ceza alacağımı düşünüyordu.Fakat ben öyle düşünmüyordum.Onu biraz rahatlattıktan sonra Cornelia 2 tane pegasus çağırdı.Kara Pençe'yi görmeyeli çok olmuştu.Onu özlemiştim hemen gidip başını okşadım ve sırtına atladım.Ardından havalandık.Hava çok güzeldi.Pegasuslarla kamptan kaçmak hem korkunç hem de güzel bir duyguydu.Fakat şu anda bu benim hoşuma gitmişti.Cornelia'ya:

''Daha önce böyle bir kaçış yaşamışmıydın.'' dedim.Acaba kaç kere böyle bir heyecan yaşamıştı?Sanırım bunu öncedende yaşamıştı.Cevap olarak:

''Evet, bir kaç kere bu duyguyu yaşamıştım'' dedi.Tahmin ettiğim gibi cevap vermişti.Çünkü kamptan kısada olsa uzaklaşmazsan kafayı yersin gibi görünüyordu.Uçarken onu ve pegasusunu takip ediyordum.Pegasusuyla çok iyi anlaşıyorlar gibiydi.''Eee...Ne de olsa babası Poseidon?'' diye geçirdim içimden.Cornelia pegasus kullanmayı iyi biliyordu.Yol boyunca onu takip ettim ve bana biraz seslendi.Fakat duyamadım ardından tekrar seslendi ve...

Havada ilerliyorduk. Genelde pegasusları yan yana sürüyorduk ama o bazen beni takip etmek için arkama geçiyordu. New York'a gelmiştik ve eve gelmemize de az kalmıştı. Lena'nında biz de olabileceğini düşünüyordum. Lena da annemin kızı gibiydi ve ben gittikten sonra anneme çok destek olmuştu. Eve yaklaştıkça aklımda soru olmuştu. Tamam ben onların yanına gidiyordum bu normaldi ama Jason'U tanıtırken onlara ne diyecektim? Kafam birden çok karıştı. Büyük ihtimal babam benim kamptan kaçtığımı öğrenmiş ve beni izliyordur. Tabii işi yoksa. Onun beni izleme riski varken ben anneme ne diyebilirdim ki.. Aklımda binlerce soruyla beraber eve geldiğimizi fark ettim ve yavaşlayarak Jason'a yaklaştım.

"Eve geldik, inişe geçelim." diyerek pegasusuma aşağıya inişe geçmesini söyledim. Pegasuslarımız insanların olmadığı karşı sokakta durdu ve pegasusumun üzerinden inerek onu sevdim. "Ahırlara dönebilirsin Alice, çağırınca gelirsin." dedim ve hemen sözümü dinleyerek Kara Pençe'yle beraber olduğumuz yerden uzaklaştılar. Jason'un bana gülümseyerek baktığını görünce utanarak "Ne oldu?" dedim sessizce. Tepkisi ne olacaktı bilmiyordum ama annemin evinin ışıklarının yandığını görünce içimi bir panik aldı. Şimdi ne yapacaktım? Jason'u buraya getirmekle doğruyu mu yapmıştım? Hiçbir fikrim olmamasına rağmen yine de burada onunla olmaktan mutluydum..

Lia'nın eski evinin önüne inişe geçmiştik.Pegasuslarımızdan indiğimizde Lia Alice ve KaraPençe'ye bir şeyler fısıldadı.Ardından pegasuslar buradan uzaklaştı.Lia'nın atlarla konuşma yeteneği olması garibime gitmişti ve Lia 'ya bakıp gülümsemiştim.O da bana utançla bana bakarak:

''Hiiç...Öylesine güldüm...'' dedim ve tekrar gülümsedim.Bu sefer Lia bana kızarak baktı.Onun bu bakışları beni korkutuyordu.Beni sanki her an suyla boğacakmış gibi geliyordu.Ardından gülmeyi kestim ve kapıyı çaldık.Kapıyı açan bir kadındı.Herhalde Lia'nın annesiydi.Evet onun annesiydi.Kadın:

''Cornelia'' diyerek Lia'yı kucakladı.Lia'da:

''Anne seni çok özledim'' dedi ve oda annesine sarıldı.Ardından içeriye girdik ve bize doğru koşan bizim yaşlarımızda bir kız gördüm.Koştu ve Lia'ya sarıldı.Lia'nın beni annesine nasıl tanıştıracağını çok merak ediyordum...

Kapıyı çaldığımda kapıyı annem açtı ve hemen ona sarıldım. Onu çok özlemiştim. Onun yanındayken resmen huzur buluyordum ve herşeyi unutuyordum. Anneme sarılırken arkadan gelen Lena'yı gördüm. Beni görünce şok oldu ve hızla yanımıza gelmeye başladı. Gelince annemden ayrılıp Lena'ya sarıldım. Onları çok özlemiştim ve böyle az görmek canımı yakıyordu. Ardından Lena'dan ayrıldım ve onlara uzaktan bir baktım. İkisi de hala aynıydı, iyiydiler ve bana gülüyorlardı. Bende onlara gülümseyerek baktım.

"Ne işin var burada kızım?" dedi annem. İlk önce bu sorusu sanki beni istemediğini söyler gibi gelsede ardından babam ile yaşadığım sorunları bildiğini hatırladım. Yine kamptan kaçtığımı söyleyince bana kızacağını biliyordum. Yine de mutluydum. Tam cevap verecekken Lena benim cevaplamama izin vermeden "Bir de o kim kardeşim?" diye sordu. Gözlerini Jason'a dikmişti ve bu beni huzursuz etmişti. Annemde onu fark edince tedirgin oldu ve bana meraklı gözlerle bakmaya başladılar. Beklediğim soru gelmişti ve şimdi ne diyeceğimi bilmiyordum. Gözlerimi Lena'ya dikip bana bakmasını salladım. Ardından ona işaret ettim. Beni çok iyi tanıdığı için anlamıştı ve birden kıkırdamaya başladı. Annem şaşırmış bir şekilde Lena'ya baktı ve bana döndü.

"Anne buraya yine kamptan izin almadan geldim ve bu da Jason. Kamptan bir arkadaşım." dedim ve annemde ne olduğunu anlayarak gülmeye başladı. Ardından kendini toparlayarak Lena yanımıza geldi ve Jason'a elini uzattı. "Hoşgeldin eniş.." Öksürmemle beraber Lena lafını toparladı ve "Hoşgeldin Jason." diyerek benim yanıma gelip koluma girdi. Salona geçerek koltuklara oturduk. Şimdi tanışma sırası ondaydı. İçimden umarım annemler soru sorarak sıkmazlar diye dua edip, Jason'un sorulara vereceği cevapları merakla bekliyordum.

Lena ve Cornelia'nın annesi Lia'yla benim çıktığımı anlamışlardı.Bu biraz utanç vericiydi.İçeriye geçtik ve oturduk.Beni tanımak için bir çok soru soracaklarını tahmin ediyordum ve bana gelecek soruları beklemeye başladım.İlk soruyu Lia'nın annesi sordu:

''Jason, annen veya baban hangi tanrı veya tanrıça?'' dedi.Bu soruyu ilk soru olarak soracaklarını biliyordum.Cevap olarak:

''Annem Tanrıça Afrodit efendim'' dedim.İkinci soru ise Lena'dan geldi:

''Lia'yla ne zaman tanıştınız?'' dedi.Aslında aradan pek uzun süre geçmemişti yaklaşık 4 saat olmuştu.Hemen cevapladım:

''Kampta önceden Lia'yı tanıyordum fakat hiç samimi olarak konuşmamıştık, yaklaşık olarak 4 saat önce ormanda yalnız dolaşırken Lia'ya rastladım, birbirimizi söylediğim gibi yaklaşık 4 saat önce samimi olarak tanıdık'' dedim.Annesi bir soru daha sordu:

''Peki, Lia'yla ne zaman çıkmaya başladınız?'' dedi.Bu soruyuda biraz çekinerek cevapladım:

''Karşılaşmamızdan yaklaşık 1 saat sonra filan'' dedim.Lena ani bir cevap verdi:

''Sizde bayağı hızlıymışsınız'' dedi ve kıkırdadı.Lia, Lena'nın çok açık sözlü birisi olduğunu söylemişti.Bu sözüylede bunu kanıtlamıştı.Ardından Lia bir şey söyledi...

"Lena bence susmalısın!" dedim ve güldüm. Bunun üzerine Lena'Nın kıkırdaması arttı ve annemle Jason da gülmeye başladı. Jason'un gülmesi beni de rahatlatmıştı. İlk başta çekinsemde şimdi rahattım. Annem Jason'u beğenmemiş olsa söylerdi bunu biliyordum. Onun hakkında bana kötü bir şey dememesi beni sevindirmişti.

Ardından annem bana döndü. "Gelmene çok sevindim Lia ama babanla aranı daha fazla bozmadan gitmelisin. Bir daha ki gelişinde izin al da rahat rahat kal burada." Bunu söylemesini bekliyordum zaten. Geçen sefer babamla ettiğimiz kavga büyüktü ve bu anneme kadar ulaşmıştı. Başımı tamam anlamında salladıktan sonra hep beraber ayağa kalktık. Ben ilk başta anneme ardından da Lena'ya sarıldım. "Hoşçakal anne ve Lena." dedim. Biz tam gideceğimiz sırada annem "Jason bence Poseidon'a dikkat et." diye uyardı. Jason peki anlamınmda bir kaç sözcük söyledikten sonra kapıdan çıkarak boş bir sokağa girdik. Jason'a dönerek gülümsedim. "Annemlerle iyi anlaştın bakıyorumda."

"Evet ona benzemişsin. O da çok iyi biri ve gülümsemeyi seviyor." dedi. Bu gülümsemeyi seviyo sözünde haklıydı ve bunu fark etmesi beni şaşırtmıştı. Ardından ben pegasuslarımızı çağırdım ve bindiğimiz sırada "Bu arada anneni dinliyeceğim." diyerek göz kırptı bana. Babamı kasteddiğini biliyordum. Gülümseyerek başımla onayladım onu ve pegasuslarımıza kampa gitmelerini söyledim. Yol boyunca konuştuk ve ona beni buraya getirdiği için teşekkür ettim. Kampa giderken aklımdaysa tek bir soru vardı. Peki kardeşlerimiz bizim çıktığımızı duyunca ne diyeceklerdi?

RP BİTMİŞTİR!