Babamdan Süper Bir Görev (3)

Uzakta bir ada görünüyordu. İşte bu ada K.K Kaplıcalarıydı. Sabırsızlık içerisinde teknenin adaya varmasını bekledim. Kıyıda bir sürü tuhaf gemi vardı. Adaya vardıktan sonra yürümeye başladık. Bir süre sonra önümüze bir kadın çıktı.

"Hoşgeldiniz! Size nasıl yardımcı olabilirim?"

"Bizi Kirke'ye götürerek yardımcı olabilirsiniz."

Kadın bizi şöyle bir süzdü. Sonra da gelmemizi işaret etti. Artık kadını takip ediyorduk. Aynı zamanda da etrafa göz gezdiriyordum. Buraya ilk gelişimdi ve burası gerçekten harikaydı. Bir sürü kadın havuzun başında güneşleniyordu. Hepside çok güzeldi. Duvarın tamamı aynalarla kaplı bir odaya girdik. Oda resmen büyüleyiciydi. Mobilyalar çok şık ve pahalı görünüyordu. Bir süre sonra bir Kirke'yi gördük. Calvin ile birbirimize baktık. İşte başlıyorduk.

Kirke'nin üzerinde çok güzel bir elbise vardı. Kirke tam anlamıyla büyüleyiciydi. Neden bilmiyorum ama içim ona doğru çekiliyordu. Öyle bir gülümseyişi vardı ki... Kendime gelmek için gözümü yumup geri açtım. Kirke büyücüydü. Tabi kide böyle hissedecektim ama yine de bu durumdan hiç hoşlanmıştım. Kirke'de sürekli bana doğru bakıyordu. Hem de tam gözlerimin içine. Kendimi zorlayarak Tiff'e baktım. Tiff olan biteni anladığın da tam konuşacaktı ki Kirke önce davrandı.

"Hoş geldiniz! Ben K.K."

"Hoş bulduk Kirke!"

"Anladığım kadarıyla buraya benden bir şey istemek için geldiniz."

"Anladığım kadarıyla buraya benden bir şey istemek için geldiniz."

Hımm, niye geldiğimizi biliyordu. Bu kadın gerçektende büyücüydü. Konuyu fazla uzatmak istemediğimden sadede geldim.

"Evet, senden bir şey istemek için geldik."

"Ne istiyorsunuz?"

"Gündüz vakti güneşin doğmadığı bir yerde güneşi açtırmanı istiyoruz."

"Bunu ben nasıl yapayım. Güneş Tanrısı'nın kızı olan sensin."

"Tabi kide büyüyle."

Kirke garip garip bana baktı. Niye böyle baktığını anlayamamıştım. Uzun bir süre beni ve Calvin'i süzdü. En sonunda konuşmaya başladı.

"Bunun büyüyle ne alakası var. Dediğin yeri bulup güneşi açtıracaksın."

"İyi de öyle bir yer yok ki."

"Nasıl yani kaç saattir denizde yolculuk yapıyorsunuz ve hala bu yeri bulamadınız mı?"

Kirke'nin ne demek istediğini düşündüm. Bunun denizle ne alkası vardı. A, tabi ya! Tiff ile aynı anda Kirkenin ne demek istediğini anladık.

"Poseidon Krallığı!"

İşte şimdi her şey yerli yerine oturmuştu. Cevap çok basitti ama biz bunu çözememiştik. Tiff'e baktım. O da bana baktı. Bakışlarımdan ne demek istediğimi anladı ve Kirke'ye döndü.

Aradığımz sorunun cevabını bulmuştuk. Şimdi Poseidon Krallığı'na gitmemiz gerekiyordu. Tabi bu pek kolay olmayacak gibi gözüküyordu. Çünkü Kirke bize bakıyordu ve bizim gitmemize izin verecek gibi durmuyordu.Yine de şansımızı denememiz gerekiyordu. Çıkmadık candan umut kesilmez! Kirke'ye baktım ve en şirin halimi takınarak konuşmaya başladım.

"Kirke, yardımların için çok teşekkür ederiz. Şimdi biz Poseidon'nun krallığına gidiyoruz."

"Hımm, gerçekten gidebileceğinizi mi zannediyorsunuz?"

Calvin ile birbirimize baktık. Tam düşündüğümüz gibi Kirke bizi bırakmayacaktı. Tek bir çaremiz vardı. Calvin işaret verdiğinde bütün gücümüzle koşmaya başladık. Önümüze çıkan kadınları deviriyorduk. Acilen buradan gitmemiz gerekiyordu.

Gerçekten çok hızlı koşuyordum ve Tiff'in arkada kalmamasına da çok dikkat ediyordum. Kirke ve adamları peşimizdeydi. Birazdan tekneye varıp açılamazsak burada ölecektik ama biz daha ölmek istemiyorduk. Tabi fare de olmak istemiyordum. En iyi yol daha hızlı koşmaktı. Tabi Tiff'in de daha hızlı koşması gerekiyordu.

"Tiff daha hızlı koş!"

Tiff bu sözümün ardından kendini zorlayarak daha da hızlı koşmaya başladı. Adamlar bize çok yaklaşmışlardı. Çok şükür ki teknemiz gözüktü. Hemen yanına gidip içine bindim. Tiff de binince motoru çalıştırdım ve tekneyi sürmeye başladım. Adamlar artık bizi yakalayamazdı. Kirke'den kurtulmuştuk.






Devamı Poseidon'un Krallığı'nda!