Babamdan Süper Bir Görev (1)

Melez Kampı'na varır varmaz Sissy'nin üzerinden indim ve onu Pegasus Ahırı'na bıraktım. Sonra da hızlı hızlı adımlarla Calvin'in yanına gittim. Ona olanları anlattım ve babamın verdiği görevi yerine getirmemiz gerektiğini anlattım. Calvin çok şaşırdı ve benim düşündüğüm şeyleri söyledi.

"Gündüz vakti güneşin doğmadığı yer yok ki. Nasıl bulacağız?"

"Bilmiyorum ama babam böyle bir görev verdiyse kesinlike böyle bir yer var."

Düşünmeye başladım. Nerede güneş hiç bir zaman doğmazdı. Aklım almıyor. Gündüz vaktyiyse güneş doğmuş demektir. Güneş doğmadıysa da gündüz vakti değildir. Of, baba bu ne biçim bir görev. Aklını çalıştır Tiff. Sen Güneş Tanrısı'nın kızısın. Güneşle ilgili her şeyi bilmen gerekiyor. Sinirlenmeye başlamıştım. Böyle kara kara düşünerek nereye varacaktık? Hem de olmayan bir yeri bulamaya çalışıyorduk. Çok saçma! Calvin'e baktım. O da ne yapacağmızı, o yeri nasıl bulacağımızı düşünüyordu.

Gündüz olup güneşin doğmadığı bir yer... Hala aklım almıyordu. Böyle bir yer nasıl olabilirdi. Tiff olmalı diyordu ama bence kendisi de inanmıyordu. Tiff bu yeri bulamayınca sinirlenmeye başladı. Bn ise hala düşünüyordum. Bilmeceleri severdim. Bu da kaliteli bir bilmeceydiş ve benim bu bilmeceyi kesinlikle çözmem gerekiyordu. Uzun bir süre düşündükten sonra aklıma bir fikir geldi.

"Tiff ya böyle bir yer gerçekte yoksa? Tamamen büyüyle alakalıysa."

Tiff dediklerimi düşünmeye başladı. Kendi kafasında tartıyordu. Bence en mantıklısı buydu. Tiff gülümseyerek bana baktı.

"Haklısın. Hadi kalk gidiyoruz."

"Nereye?"

"Büyünün kralını yapan birine. Kirke'ye."

"Onun nerede olduğunu biliyormusun?"

"Hayır. Tek bildiğim canavarlar Denizi'nde bir yerde olduğu."

"Ah! Harika."

Denize gitmeden önce kulübeme uğradım ve gereken eşyaları almam gerekiyordu. Bir çantanın içine ambrossia, nektar, kulaklık ve birka şey daha koydum. Çantamı srtıma taktıktan sonra işte hazırdım. Kulübemeden çıktım ve Long Island Kıyısı'na doğru yürüdüm. Calvin de peşimden geliyordu. Long Island Kıyısı'na vardığımda orta boylu bir tekne gördüm. Bu benim işime yarardı. Tekneye çıktık. Calvin tekneyi sürmeye başladı. Olabildiğince süratli gitmeye çalışıyorduk. Tabi gittiğimiz hıza pek süratli demek yanlış olurdu. Deniz çok şükür ki durgundu. Yani fırtına falan yoktu. Calvin'e baktım. Sırf benim için canını tehlikeye atıyordu. Gerçi ben de onun için canımı tehlikeye atıyordum. Calvin'e bakıp gülümsedim. O da bana gülümsedi. Umarım ikimizede bir şey olmaz. Calvin benim düşündüklerimi anlanmış olacak ki beni rahatlatmaya çalıştı.

"Merak etme her şey yolunda gidecek."

"Evet."

Tiff'i rahatlatmak için elimden geleni yapıyordum. Nereye gittiğimizi ikimizde tam olarak bilmiyorduk. Şu anda Canavarlar Deniz'inde tekne ile ilerliyorduk. Yolumuza birkaç canavar çıkmasına rağmen onlardan kurtulmuştuk. Bu denizi gerçekten hiç beğenmemiştim. Denizin durgunluğu geçmişti. Artık teknemiz bir beşik gibi sallanıyodu. Böyle daha ne kadar devam edecek hiç bilmiyordum. Bu Kirke Kaplıcaları nerdeydi? Uzun bir süre daha gitiken sonra deniz daha da farklılaştı. Tiff'e baktım ama yüz ifadesinden onunda ne olduğunu bilmediğini anladım.

"Tiff, nerede olduğumuza dair hiç mi fikrin yok?"

"Yok, nerede olduğumuzu bilmiyorum."

Gerçekten nerede olduğumuzu bilmiyordum. Çaresizlik içinde Calvin'e baktım. O da bana anlayışla baktı. Moralimi yüksek tutmalıydım. Kısa bir süre sonra çok uzaklardan sesler duymaya başladım. İşte o an nerede olduğumuzu anlamıştım. Siren Körfezi'nin çok yakınlarındaydık ve artık oradan geçmek zorundaydık. Bu çok tehlikeliydi ama başka çaremiz kalmamıştı.

"Siren Körfezi'nin yakınlarındayız."

"Oradan geçmemiz mi gerekiyor?"

"Evet."

Teknemizle beraber Siren Körfezine doğru gittik.



Görevin Canavarlar Denizi'ndeki Bölümü Bitmiştir!