Annemizden Görev l 1 l

Bugün daha yeni uyanmıştım. Maya da gözlerini açmaya başlarken uykucu Harexis hala uyuyordu ve Etta ile Anna çoktan uyanmış, sohbet ediyorlardı. Ben uyanınca bana günaydın çaktılar ve beraber Harexis'i uyandırmaya çalışırken ortalık toza büründü. İçlerden bir ses geldi.

"Adağınızı adayınız."

Ardından ben cebimdeki bir drahmiyi çıkartıp, attım ve iris mesajı geldi. Bu Demeter'di, annemizi daha önce görmeye Etta ile Anna gülümsüyorlardı ama annem telaşlıydı.

"Çocuklarım hepiniz hoşgelmişsiniz. Hemen, beşiniz yanıma gelin."

Ardından iris mesajı bulanıklaşmaya başladı ve yokoldu. Bunun üzerine hepimiz pegasuslarımıza atlayarak Empire State'e gitmeye karar verdik.

Beş kişi birden bir kulübede telaşla giyinip hazırlanmaya çalışırsa durum hiç de iyi olmaz. Bunun canlı örneğini yaşadım.
''Heyy, Etta, yanındaki pantolonu verir misin?''
''Maya! Elbisemi gördün mü?''
Bu bağırışmalar devam ederken tuzu kuru tek erkek kardeşimiz hazırlanmış bizi bekliyordu. Sonunda bir kot pantolon ve mor bir üstle kargaşanın içinden çıktım.
Ah, sonunda! Sen bize nasıl katlanıyorsun Harexis? Bu imkansız gibi!'' Kızların giysi arayışından yararlanıp, anneminde hatrımızı sormak için çağırmadığını düşünerek bir çanta hazırlamaya karar verdim. İçine birkaç kılıç, ok ve yaylar, ambrosia koydum. Kendi savaş eşyalarımı da yanıma aldım. Yüzüğüm ve Doğataşı. Tabii şans getirsin diye Ed'in verdiği papatya ve Hades'ten madalyon da vardı. Hızlıca Mitchie'nin cüzdanını da içine tıktım.Çantayı sırtıma attım ve sonunda kızların hazırlanmayı bitirmesini izledim.
''Eh, artık gidelim.'' dedim. Anna ve Etta yanyana-onlar çok yakınlardı- ben de Mitchie'yle Harexis'in arasına sığışıtm ve beraber pegasusu olanlarımızı pegasuslarını almaları için pegasus ahırlarına doğru yürğümeye başladık.

Pegasus ahırlarına geldiğimizde Maya ile ben dışında diğerlerinin pegasusu yoktu. Ben Etta ile Delmira'yı, Maya da Harexis'i aldıktan sonra uçmaya başladık. Empire State'e geldiğimizde ise her zamanki adam bize bakıyordu. Imm, hoşgeldiniz. Kaçıncı kata çıkmak istersiniz?" Yine aynı şey olacaktı işte. "Bakın beyefendi, 600.kata çıkacağız. Boğazınıza da kılıç dayamak istemiyoruz." diyip gülümsedikten sonra adamın anahtarı çıkarmasını bekledik. "Buyrun. Bu arada hangi melezlerden?" Adama baktıktan sonra konuştum. "Demeter." Adamın gözü endişeyle dolduktan sonra beşimiz koşarak asansöre bindik ve o iğrenç müziğe mahkum olduk.

Mitchie ve ben yüzümüzü buruşturduk. O da benim gibi buraya bir çok kez gelmiş olmalıydı. Bir asansörde beş melez ve 40'lardan bir müzik. Harika bir takımdı yani. Harexis DEHB'nin verdiği hareketlilikle ayağını yere vuruyor ve bir şarkı mırıldanıyordu. Anna'ya Delmira ise fısır fısır konuşuyordı. Mitchie sinirden katları sayıyordu. 500'e geldiğimizde sevinçten ağlayacaktım. Tanrılar bu asansöre bir roket falan takmalı diye düşündüm. Sonunda 600'e geldik ve tiz bir ding sesi asansörde yankılandı. Kapılar açılırken buradan sonunda kurtulduğumuzu düşünüyordum. Ama daha kötüsü bizi bekliyordu. Olimpos'a ulaşmak için gidilen taşlı yol. Bu yol sadece aralıklı taşlardan oluşuyordu ve beni çok korkutmuştu. Aşağıya bakınca New York'u görebiliyordum. Zorlukla yutkundum. Mitchie telaşlı bir şekilde bana baktı. ''Maya, iyi misin?'' dedi Mitchie bana bakarak. Korkudan yüzümdeki kan çekilmişti. Buraya ilk geldiğimde annemi ilk defa görmenin heyecanıyla doluydum, bu yüzden yüksekliği fark etmemiştim. Ama bu sefer farklıydı. Mitchie yanıma geldi ve bana destek oldu. ''Haydi kardeşler, Maya'ya biraz yardım edelim.''