İlginç olaylar zinciri (2)

Tom ile kulübemizden çıkarak çıkarak Long ısland kıyısına geldik ve buradan babamın krallığına gitmek için yüzmeye başladık. Suya girmeyi, yüzmeyi çok severdim aslında. Sadece şu an çok sinirliydim babama karşı ve bu yol bitmek bilmiyordu, sıkıyordu beni. Ben etrafıma bakınıp yüzmeye devam ederken Tom sıkıldığımı anlamışa benziyordu.

"Lia sakin ol biraz."

Diyerek uyardı beni. Haklıydı sakin olmalı ve sinirimi bırakmalıydım. Amacım babamla kavga etmek değildi. Eğer onunla tartışırsam başım belaya girerdi ve ben böyle bir şey olmasını istemiyordum. Tom bana endişeli gözlerle bakıyordu. O daha önce babamı hiç görmemişti ama ondan çekindiği çok belliydi. Aslında babam bizim de öyle olmamızı istiyordu ama biz Rose ile cevap verebilecek cesareti kendimizde bulabiliyorduk. Ardından Tom'a döndüm ve "Merak etme kardeşim sakinim olabildiğince." dedim. Evet haklıydım en çok bu kadar sakin olabiliyordum. Aklımdaki bütün düşünceleri bir kenera iterek sakinleşmeyi denedim. Krallığa babamdan bu görevin nedenini ve görevle ilgili bilgi almak için gidiyorduk. Niyetim Amphitrite'nin o kıymetli incilerini bulmak falan değildi. Sadece babamın bizden yardım alıcak kadar nesi önemliymiş bu incilerin onu merak ediyordum.

Bir süre daha sessizce denizde ilerlemeye devam ettik. Ardından denizde karşımıza deniz kızı çıktı. Tom benim durduğumu görünce birden durdu ve yanıma geldi. Ne olduğunu anlamadığı belliydi. Ama şimdi Tom'a bakmak yerine deniz kızına döndüm. "Selam Mel." dedim. Onunla daha öncede birkaç kez karşılaşmıştık ve benim denizdeki en iyi arkadaşlarımdandı. Tom bana deniz kızıyla konuştuğum için deli gibi bakıyordu. Ardından deniz kızı "Selam Lia, nasılsın?" diyince Tom deniz kızına gözlerini devirdi. Sanırım hala deniz canlılarıyla konuşabildiğinin farkında değildi. "İyiyim Mel." dedim ve ardından onunda Tom'a baktığını görünce "Bu Tom yeni kardeşimiz." diyerek Tom'a döndüm ve "Bu da Melanie. Benim denizdeki en iyi arkadaşlarımdan." dedim ve gülümsedim. Ben böyle diyince deniz kızı da gülümsedi ve Tom herşeyin farkına varmış gibi gülümseyerek konuşmaya başladı..

Kardeşim Lia'nın karşısına çıkan deniz kızıyla konuşması gerçekten tuhafıma gitmişti ama ne konuştuklarını anladığımın farkına varınca böyle bir güce sahip olduğumuzu anladım. Jeton yeni düşmüştü ama olsun. Ben de deniz kızına "Selam... Mel"dedim. O da gülerek bana "Selam, Tom" dedi. "Lia'yla nasıl geçiniyorsun bakalım?" diye de bir soru ekledi.
"İyi anlaşıyoruz denilebilir, tabi her sabah beni suyla uyandırdığını ve beni gıcık etmekten hoşlandığını saymazsak." Deniz kızı bir kahkaha attı ve "İşte bu benim tanıdığım Lia" dedi. Sonra Lia'ya döndü ve
"Tom'u küçük bir su altı gezisine mi çıkardın yoksa?"
"Hayır tam olarak değil. Amphrite'nin incileri kaybomuş ve babamız da bize bunları bulmamız için görev verdi. Tabi bu incilerin nerede olacağı hakkında en ufak bir fikrimiz yok.
Mel, bir kaç saniye ileriye doğru bakıp düşündü.
Peki, eğer buralarda süzülen bir inci görürsem onu sizin için saklarım.
Teşekkürler, Mel. Sen çok iyi bir dostsun.
Bu iltifat üzerine Mel birazcık kızardı.
Ee, sizinle Poseidon'un Krallığı'na kadar gelmemin bir sakıncası yoktur herhalde?

"Hayır tabiki bir sakıncası yok." dedim ve krallığa doğru hep beraber yüzmeye başladık. Yol boyunca hep konuştuk ve Tom ile Mel'de iyi anlaşmaya başlamışlardı. Bu duruma sevinmiştim ve gülümsüyordum. Ardından deniz krallığınma gelmiştik ve sarayın kapısının önünde durduk.

"Ben daha fazla gelmeyeyim sizinle. Size görevinizde başarılar." dedi ve gitmeden önce benim önümde durarak bana baktı ve "Lia babanla kavga falan etme lütfen ve verdiği görevi yap." dedi. Mel benim Amphitrite'yi sevmediğini biliyordu ve onunla kavga edişimizde bile beni ondan Mel kurtarmıştı. Haklı oldupunun farkındaydım ve bende olabildiğince kendimi tutucaktım. Tamam anlamında başımı sallayarak "Peki, merak etme Mel." dedim ve onu yolladım. Mel'in gitmesinin ardından Tom'a döndüm. O da ne dediğimi anlayarak benden önce davrandı ve yapmamız gerekeni söyledi. "Hadi babamızın yanına gidelim." dedi. Sadece başımı tamam anlamında sallamakla yetindim ve saraydan içeri girdik. Kapıdaki deniz atları beni görünce kapıyı açtı ve bende onlara selam verdim. İçeri girdiğimizde Tom bana bakıp gülüyordu. Nedenini anlamamıştım. Ona kötü kötü bakarak "Ne var ya niye gülüyosun?" diye sordum. "Denizdeki neredeyse her canlıyla dostsun ya."dedi ve gülmeyi bırakmadı. Onun yerine bende onunla gülmeye başladım. Haklıydı çoğuyla dosttum. Bir süre güleye devam ettikten sonra sustuk ve babvamın olduğunnu tahmin ettiğim salona girdik. Babam beni görünce gülümsedi ve "Hoşgeldin kızım." dedi. "Hoşbulduk baba." dedim ve Tom'a döndüm. Babam Tom'u görünce önce şaşırdı ardından da babamnla Tom da tanışmak için konuşmaya başladılar..

O anda birden hazırlıksız yakalandığımı fark ettim. Melez kampında geçirdiğim onca gün boyunca, gerçek babamla karşılaşmamıştım. Onca yolu geldikten sonra, işte, babam karşımdaydı. "Naber baba?" falan mı diyecektim. O sırada babam düştüğüm durumu anlamış gibi gülümsedi ve "Sen de hoşgeldin oğlum." dedi. Ama oğlumu biraz vurgulamıştı. Ben de "Hoşbulduk baba" diyebildim.
"Oğlum seninle uzun uzun sohbet etmek isterdim ama maalesef bunu şimdilik ertelemek zorundayız. Bildiğiniz gibi Amphrite'nin incileri kayboldu ve bunları bulmanız için de sizden yardım istiyorum. Sorumluluklar neden eğlenceden önce gelmek zorundadır ki?

Tam bu sırada araya Lia girdi.
"Hayır baba, ben Amphrite için inci falan bulmam!"
Ben de ona katılıyordum aslında ama, daha ilk karşılaşmamızda babamla tartışmak istemezdim.
Öyleyse bu güç kaynağı 13 inci, canavarların eline geçsin öyle mi?
Buna karşılık vermezdik tabi. Önce biraz sessizlik oldu sonra da Lia sıkıntıyla iç çekti.
"Tamam öyleyse baba, nasıl bulacağız bu 13 inciyi?"

Öncelikle, bir inciyi bulmuş olmalısınız. Elimi cebime atıp, inciyi çıkardım. Babam inciye baktı ve ardından tiz bir ıslık çaldı. Islığın ardından bir deniz atı, ağzındaki haritayla geldi.
Bu harita size incilerin yerini gösterecektir. Oralara kendim gidebilirdim ama bunları yapacak vaktim yok.
Peki ya Amphrite'nin de mi yok diye soracaktım fakat sormadım.
İyi şanslar, evlatlarım. Gitmeden önce sormak istediğiniz herhangi bir şey var mı?

Buna inanamıyordum. Sonunda abamın verdiği görevi kabul etmiştim ve Amphitrite için incilerini bulmaya gidecektim. Babam benim kabul ettiğimi görünce sevinmişe benziyordu ve sorusunu bana yöneltmişti. Bunu fark edince hemen babama dönerek "Hayır yok baba." dedim ve Tom'a işaret ederek saraydan çıkalım dedim. Beni onaylayarak benimle birlikte gelmeye başladı. Bu beni sevindirmişti ve beraber sarayın önüne çıkmak için ilerliyorduk. Bu sırada babamın yanına gittiğini anladığım Amphitrite'yi gördüm. Bu sefer bana gülümsüyordu. Buna çok şaşırmıştım. Anlaşılan bu görev biraz daha aramızın iyi olmasını sağlayacaktı. Beni başıyla selamlayınca bende onu selamladım ama hiç durup konuışmadan yolumuza devam ettik. Tom bu duruma şaşırmıştı. Bizim kavga edeceğimizi düşünmüş olmalıydı. Sadece ona gülümseyerek karşılık verdim ve onunda içi rahatladı.

Sarayın önüne geldiğimizde haritayı açarak incelemeye başlamıştım. Haritayı gördüğümde dehşete kapılmıştım. Tom'un bana korku ve merakla baktığını görünce açıklamaya başladım. "İnciler çok farklı yerlere saçılmış." dedim ve haritayı incelemeye devam ederek yerleri tek tek söylemeye başladım. "İkisi New York'ta, biri Em teyze'nin çiçekçi dükkanında -yani medusa'nın yanında-, diğeri plajda ve tırmanma duvarında, diğer ikisi asphodel ve ceza tarlalarında, biri canavar denizinde -tahminimce bir canavarda, birisi kano gölünde -sanırım kanolardan birinin içinde-, biri Hoover barajında, diğeri gateway kemeri ve son olarak da lotus kumarhanesinde." dediğimde Tom sadece "Yok artık!" diyebildi. Bende onu isteksiz bir şekilde onaylayarak " Evet çok zor ama bunları bulmak zorundayız kardeşim. Şimdi ilk iş olarak plaja yüzüyoruz ve ordan da tırmanma duvarına." dedim ve beraber plaja doğru hızlıca yüzmeye başladık. İkimizde bu görevin çabuk bitmesini istiyorduk..

RP BİTMİŞTİR! (Devamı plajda)