Beklenmeyen karşılaşma

Kulübemden oturmaktan sıkılıp babamın yanına, krallığına gitmeye karar verdim. Aslında amacım babamı görmek değil, sadece biraz vakit geçirip, krallıktaki tanıdıklarımı ve deniz canlılarını görmekti. Kulübeden çıkmadan önce üzerime uygun bir kıyafet geçirdim, saçımı taradım ve kıyıya doğru ilerlemeye başladım. Babamın yanına Long Island kıyısından gitmeye karar vermiştim. Nedenini bende bilmiyordum. Sadece zihnim beni oraya yönlendirmişti. Kulübeden çıkarak Long Island kıyısına doğru ilerlemeye başladım. Aklımdabir sürü soru vardı aslında. Yeni kardeşim gelmişti ve babamın bundan haberi olsa da bize bir bilgi göndermemişti. Bunun nedenini merak ediyordum. Ayrıca kulübeden kardeşlerime not bırakmadan çöıkmıştım ve gecikmemeliydim. Bu seferde Rose'yi merak ettirirsem ne yapacağını tahmin bile edemiyordum. Aslında bana kızamıyordu çok sevdiği için ama beni merak etmeyi de her kardeş gibi sevmiyordu.

Kıyıya yaklaştığım sırada aklımdaki düşünceleri bir kenara bırakıp gidip gitmemekte kararsız kaldım. Aslında Amphitrite ile karşılaşmak istemiyordum. Birbirimizle pek iyi anlaştığımız söylenemezdi. Zaten benden ve kardeşlerimden hoşlanmıyordu. Yine de babam krallığa istediğimiz zaman gelmemize izin verirdi ve orada kalmamızı bile istemişti. Tabi biz kampı bırakamıyorduk yine de orayı sürekli ziyarete gidiyorduk. Sonunda kararsızlığımı bir köşeye bırakıp denize doğru ilerlemeye başladım. Kim ne derse desin krallığa gitmeye hakkım vardı ve gidicektim. Tam denize doğru ilerlerken arkamdan seslenen biri olduğunu fark ettim.

"Hey, Lia!"

Sese doğru döndüğümde arkamda Jess'in olduğunu fark ettim. Tanrılardan biri gördü diye az da olsa telaşlanmıştım ve şimdi normale dönmüştüm. Jess'e gülümsedim. O da rahatladı ve yanıma doğru geldi.

"Jess korkuttun beni. Ne işiin var burada?"

Jess'in de burada olduğunu görünce nedense sevinmiştim. Zaten Jess ile iyi anlaşıyorduk ve kamotaki dostlarımdan biriydi. Ona krallığa gittiğimi söylesem kimseye söylemeyeceğine emindim. Oraya tanrılardan gizli gidiyordum ve öğrenirlerse başıma iş çıkmasını istemiyordum. Bir an aramızda sessizlik hakim oldu. Birden Jess'in sorusuna cevap vermediğim aklıma geldi ve "Babamın yanına daha doğrusu krallığa gidiyorum Jess. Canım çık sıkıldı da." Jess biraz şaşırmış gözüküyordu. Anlaşılan canım sıkılınca krallığa gitmem Jess'e garip gelmişti. Aslında haklıydı da ne de olsa Zeus ebeveynimizle birbirimizi görmeyi yasaklamıştı ama biz Poseidon çocukları buna pek uymuyorduk. Jess'in bakışları şaşkınlıktan meraka dönüşünce açıklama gereği duydum. "Amacım babamı görmek değil. Sadece babam bizim oraya istediğimiz zaman gidebilmemiz için izin verdi ve bende krallığa gidicem işte." dedim. Jess bunu duyunca hem rahatlamış, hem de aklından bir şeyler geçtiğini anlayabileceğim bakışları vardı. Gülerek "Jess aklında neler var senin bakıyım?" dedim..

Krallığa Jess'i götürmem doğru olur muydu bilmiyordum. Bir kaç kere diğer melezleri de götürmüştüm ve hep babam bana kızmıştı. Tamam tam olarak kızmayabilirdi ama yine de ben çekiniyordum. Bu aralar sürekli kendimi krallıkta buluyordum, bir de arkadaş götürmek.. Bunun sonucu benim için pek iyi birşey olmayabilirdi. Hele de Amphitrite bizi görürse. Ben krallıktayken yanıma pek gelmezdi, bizi pek sevdiğini söyleyemezdim. Yine de ondan da korkmuyordum.

Jess'i baktığımda bana yalvarır gibi bakıyordu. Ah! Ben ona nasıl hayır diyebilirdim ki. Zaten Jess en yakın arkadaşlarımdan biriydi. Onun isteğini ve hevesini kıramazdım. Tamam anlamında başımı salladım ve onun da gözleri parladı, sevinçle gülümsedi. Ardından onu uyarmam gerektiğini fark ettim. "Jess peki benimle gelebilirsin ama önceden söyleyeyim. Babamla yada Amphitrite ile karşılaşırsak bu bizim için kötü olabilir. Pek Amphitrite ile iyi anlaşamayız biz de.." diye açıkladım. Söylediklerimi anladığını gözlerinden anlamıştım. Onunda gözlerinde şaşkınlık vardı. Bizi sevmediğini bilmiyor gibiydi. Ona hafifçe gülümsedim ve o da sanki aklıondaki düşüncelerden ayrılır gibi nefes aldı ve konuşmaya başladı..

Jess'in bu sorusunu bekliyordum ama nasıl cevap vermeliydim bilmiyorum. Ardından Jess'e dönerek "Aslında ben oraya her arkadaş götürüşümde başımıza bir şey gelmişti ve babam bir daha onu kızdıracak bir şey yaparsam ceza alacağımı söyledi." diye açıklamada bulundum. O sırada Jess anlamış tavırla başını salladı. Onun mutsuz olmasını istemediğim için "Hadi gidelim, Bir şey olmaz merak etme." dedim gülerek. Aslında tam olarak bu sözüme bende inanmamıştım ama her şekilde üstesinden gelirdim işin. Sonra Jess de benden cesaret alarak gülümsedi ve beraber denize girip yüzmeye başladık. Bir süre ilerledikten sonra suyun dibine girerek içinde hava baloncuğu yarattım. Böylece Jess de nefes alabiliyordu.

Beraber su da ilerlerken deniz atları, balıklar, deniz kızı yanımızdan geçti. Deniz kızına selam verdikten sonra jess şaşkın bir lşekilde sordu. "Sen onunla konuşabiliyor musun?" dedi. Bu biraz beni gülümsetmişti. "Evet, denizdeki çok iyi anlaştığım biri. " dedim. Jess hem şaşırmış, hem de onunla konuşabilmemi çok beğenmiş gibi duruyordu. Böyle deniz canlılarıyla konuştukça derkesin verdiği tepkiye bayılıyordum. Sonunda saraya gelmiştik. Sarayın önünde durunca Jess'in gözleri iri iri açıldı ve saraydan gözlerini ayırmadan konuşmaya başladı.


(Geç yazdığım için özür dilerim Jess..)