Beklenmeyen karşılaşma..

45- Bir Tanrı/Tanrıça ile rp yaz.
Mekan: Empire State Binası/Olimpos
Katılacaklar: Cornelia Scarlett ve Tanrı Ares

İçimden bir ses Olimpos'a gitmemi söylüyordu. Neden bilmiyordum ama babamı görmek istemiştim. Aslında babam kendi krallığında da olabilirdi. Bunun farkındaydım yine de sanırım macera yaşamak istiyordum. Kardeşime kulübeden çıkarken biraz dolaşacağımı söyledim ve kampta olaşmaya başladım. Bir süre geçtikten sonra ahırlara gitmek yerine pegasusuma seslendim ve hemen beni dinleyerek yanıma geldi. Onu sevip yanımda getirdiğim şekerlerden verdikten sonra binerek "Beni Olimpos'a götür kızım." dedim. Alice de her zamanki gibi sözümü dinleyerek beni hemen Olimpos'a götürdü. Ardından görevliyle konuştuktan sonra 600 katı çıkarak ana salona ulaştım. Kapıyı açmadan önce sakince nefes aldım ve babamın içeride olmasını diledim. Eğer içeride başka bir tanrı varsa ne diyeceğim hakkında bir fikrim yoktu. Yavaşca kapıyı tıklattım ve hafifçe açıp içeriye doğru ilerledim.

İçeriye girdiğimde babam değil, onun yerine tanrı Ares vardı. Onu ilk görüşümdü aslında. Sadece o olduğunu tahmin ediyordum. Ares bana bakınca bende içeriye girdim ve

"Şey.. Merhaba Tanrı Ares. Ben Poseidon kızı Cornelia Scarlett. Buraya Poseidon'a bakmak için gelmiştim. Umarım rahatsız tmemişimdir sizi." dedim ve sustum. Sanırım çok saçmalamıştım. Tanrı Ares ben sözümü bitirince beni süzdü ve konuşmaya başladı..

"Aslında uğramadığından haberim vardı ama içimden bir ses buraya gelmemi söyledi."

Bu kelimeler benim ağzımdan istemeden dökülmüştü. Neler oluyordu bana? Buraya gelmiştim ve şimdide Tanrı Ares'e içimden geçeni söylemiştim. Çok saçma ve yanlış konuşuyordum. Bir tanrıyla böyle konuşmak benim için iyi olmayabilirdi.

"Şey.. Çok pardon, öyle söylemek istememiştim." dedim.Konuştukça daha da batıyordum resmen. Utançla yüzümü yere eğip yere bakmaya başladım. Tanrıça Ares kızmıştan çok bu konuşmama şaşırmıştı. Anlaşılan melezler genelde böyle konuşmuyordu. Aslında bende asla böyle konuşmazdım ama bugün bana bir şeyler oluyordu. Ardından Tanrı Ares yanıma doğru gelerek konuşmaya başladı.

Ah! Anlaşılan yine şanslı br günümdeydim. Artık tanrı Ares kızmıyordu ve bu da beni mutlu etmişti. Tek sorun bana bakarak davranışlarıma gülmesiydi. Benim hareketlerimle dalga geçilmesini sevmezdim. Ama biliyordum ki Tanrı Ares dalga geçmiyordu. Sadece davranışlarım ona farklı gelmişti.

"Hayır Tanrı Ares. Başka diyeceğim bir şey yok. Bu arada sizinle tanıştığım için memnun oldum." dedim. Aklı başında bir melez pek böyle konuşmazdı ama bende pek aklı başında biri sayılmazdım. Yine de Tanrı Ares'i gördüğüme memnundum. Tanrıları gerçekte görmek çok farklıydı. Aresle de karşılaşmam öyleydi. Ona nedense kanım ısınmıştı. Yani sevdiğim tanrılar arasındaydı. Bir süre sonra Tanrı Ares bir şey düşünüyormuş gibi bana baktı ve konuşmaya başladı.

Çok şaşırmıştım. Tanrı Ares babama götürmem için bir mektup vermişti. Yanında da bana gerçekten güçlü olan bir bileklik vermişti. Çok sevinmiştim bunu Tanrı Ares'ten almayı beklemiyordum. Ayrıca bana güvenmesi de beni çok mutlu etmişti. Mektubu götürdükten sonra vereceği hediyeyi bana götürmeden vermişti. Bu da içimdeki mutluluğun canlanmasına sebep olmuştu.

"Teşekkürler Tanrı Ares. Hediyeniz gerçekten çok güzel. Ve evet sizi yanıltmayacağım ve mektubu hemen babama götüreceğim."

dedim ve mektubu Tanrı Ares'in elinden aldım. Beyaz renkte bir mektuptu. İçinde ne yazdığını gerçekten çok merak ediyordum ama yine de bakmamam gerektiğinin farkındaydım. İçinde yazanlar beni ilgilendirmiyordu.

"Başka bir isteğiniz var mı Tanrı Ares?"

"Başka bir isteğiniz var mı Tanrı Ares?" dedi Poseidon kızı.

''Hayır, başka bir isteğim yok. Tek isteğim onu babana elinden geldiğince çabuk götürmen. Haydi artık seni tutmayayım.'' dedim.

Onu asansöre kadar götürdüm ve oradan uğurladıktan sonra yerime düşünceli olarak döndüm. Mektubu göndermiştim, acaba sonucu ne olacaktı ?

RP BİTMİŞTİR!