"Özür dilerim!"
İşte bu iki sözcüğe gülmüştüm.Satir kızgınlıkla Ayleyda'ya baktı.Oldukça öfkeli görünüyordu.Sonra uzaklaşmaya başladı.Ay yine gülmeye başladı.Yayımı elinden aldım sonunda.Bir yandan da Ayley'e öğretiyordum.Ay, çoğunlukla ıskalıyor ya da başka birilerine saplıyordu.Oldukça da gülüyordu.Sonunda yayı tekrar elinden aldım ve nasıl yapılacağını gösterdim.Hedefimi aldım ve oku serbest bıraktım.Ok, hedefin tam ortasına saplandı.Ayleyda tekrar konuşmaya başladı." Çok güzel bir atıştı." dedi sanki kendisini teselli etmeye çalışıyordu.Sonunda bir kaç güzel atış sergilemişti Ay.Tekrar yayı eline aldı ve hedefini aldı.Yayı yanlış tutuyordu.Ayleyda'yı uyarmak gibi küçük bir yanlış yaptım."Yayını Yanlış tutu- Ayleda bu beklenmedik sese karşılık titreyerek okunu fırlattı.Ok, hedefin tam ortasına, yani benimkinin hemen yanına saplandı.Ayleyda tekrar gülmeye başladı.Ben de gülümsedim."Acemi şansı.Ya da sadece Şans." dedim gülerek.Yanımızda ki bir kaç Apollon çocuğu Ayleyda'dan korkmuş gibi görünüyordu.Sanki yanlışlıkla onlara ok saplayabilirmiş gibi.Ayleyda tekrar gülmeye başladı.Şunu itiraf etmeliyim ki Ay ile takıldığım on dakika boyunca yorgunluktan ölmüştüm.Sadece kendisine bakınca bile yoruluyordum.O ise yerinde duramıyordu.Yayı tekrar Ayleyda'ya verirken sordum."Bu kadar enerjiyi nereden buluyorsun ? diye sordum Ayleyda'ya tuhaf tuhaf bakarak.