Güzel Bir Başlangıç

Elim kolum dolu bir şekilde Kano Gölü'nün kenarına geldim. Anlaştığımız gibi Nemfler oradaydı. Bugün için çok kafa patlatmıştım. Ama bir aksilik çıkmazsa herkesin mutlu olabileceği bir gün olacaktı. Elimdekileri etraftaki nemflere verdim ve hepsi üstlerine düşen görevi yerine getirmeye başladı. İşleri bittiğindeyse...

İşte bu çok güzel bir görüntüydü. Lia'nın Amy'yi getireceği ağaçların dallarının her birinde onun en sevdiği çiçeklerden bir karışım vardı. Ayrıca yere serdiğim örtüye gelen patikanın etrafında da çeşitli büyüklüklerde ve renklerde parlak taşlar vardı. Piknik sepetinin kapağı açık duruyordu. Dionysos çocuklarından birinden aldığım üzüm suyuyla dolu bardaklar ve yine nemflerin yardımıyla topladığım meyveler özenle tabaklara koyulmuştu. Biraz da Yemek Gazinosu'ndan aşırdığım pastadan ve böreklerden vardı. Bunların çoğunu abartmıştım ama nemflere teşekkür için artanlarını verebilirdim.

Şimdi sıra Lia'nın Amy'yi getirmesindeydi. Umarım Amy'yi ikna etmek zor olmamıştır diye içimden geçirdim ve beklemeye koyuldum.

Teo'nun planı üzerine Amy'nin kulübesine doğru ilerledim. Ona bu sürpriz yapma fikri çok iyiydi. Hermes kulübesinin önüne geldiğimde kapıyı çaldım ve içimden umarım Amy açar diye geçiriyordum. Kapı açıldığında karşımda Amy'i görünce mutlulukla gülümsedim.

"Amy ben çok sıkıldım dolaşıcam. Sende gelir misin?"

Diye sordum ve Amy'den alıcağım cevabı beklemeye başladım. Amy'nin beni kırmıyacağını tahmin ediyordum. Ne de olsa kamptaki en yakın dostlarımdandı ve beni kırmazdı.

"Tamam. Olur gezelim. Ama bir dakika bekle."

Dedi ve içeri gitti. Geldiğinde üzerini değiştirmiş ve saçlarını düzeltmişti. Kapıyı kapattı ve klübeden biraz uzaklaştık. Amy nereye gitmek istediğimi bilmiyordu ve bende anlamaması için biraz düşünür gibi yaptım. Sonunda Amy'e döndüm.

"Hadi gel Kano gölüne gidelim. Biliyosun orayı seviyorum. Hem sakinde."

Dedim ve kano gölüne doğru yürümeye başladım. Amy'de benimle beraber yürümeye başladık. Yol boyunca hiç konuşmadık. Ben Amy'e olan süprizi biliyordum ve bunu ona belli etmiyordum. Teo'nun söylediği ağaca geldiğimizde Amy'e döndüm. Biz ilerledikçe Amy'nin gördükleri karşısında gözleri açılıyor şaşkınca bakıyordu. Bu bakışı da beni güldürmeye, mutlu etmeye yetmişti.

Kulübemde oturmuş en sevdiğim kitabı okuyordum.Dışarı çıkmayacağımı düşünmediğim için gayet pasaklı bir biçimdeydim.Kapı çaldı ve biraz bekledim belki birileri açar diye ama nerde.Kapıya yöneldim ve dışarıda Lia beni gülümseyerek karşıladı.Aslında şaşırmıştım hemen hemen her gün görüşüyorduk ve o beni hala gülümseyerek karşılıyordu.

-Amy ben çok sıkıldım dolaşıcam. Sende gelir misin? Biraz düşündüm ama benimde hava almaya ihtiyacım vardı.

-Tamam. Olur gezelim. Ama bir dakika bekle.İçeri gittim ve üstümü değiştirip saçımı düzelttim ve kulübeden çıktım.Biraz yürüdük ve nereye gittiğimizi merak ediyordum.

-Hadi gel Kano gölüne gidelim. Biliyosun orayı seviyorum. Hem sakinde. Peki olur diye başımı salladım.

Çevreme bakınıyordum ve birden etrafta bir şeyler olduğunun farkına vardım.Ağaç dallarında en çok sevdiğim çiçekler vardı ve kokuları o kadar çok güzel ki bunların nereden geldiklerini sormayı bile unutmuştum.Göle yaklaşırken gölün orda Teo'yu gördüm.Biraz kızgın biraz da şaşkın bir ifadeyle Lia'ya baktım.Teo'ya döndüm ve bana gülümserken görünce rahatladım.Şaşkın ve birazda gizli bir heyecanla bende ona gülümsedim.

Sonunda beklenen kişi de gelmişti işte. Üstelik Amy gayet etkilenmiş duruyordu. Lia ise muzip muzip bakıyordu ona. Nemfler tam zamanında saklanmışlardı yerlerine.

-Teşekkürler Lia, zamanlaman harika doğrusu, dedim ve ona gülümsedim. Sonra ikisini de piknik alanına doğru davet ettim. Yemek yerken Amy bir anda

-Bütün bunları yapman gerekmiyordu. Her zamanki gibi abartmışsın, dedi. Ama tabi ki her şey hoşuna gitmişti ve kızların klasik özelliği olan naz yapmaya geçmişti. Bense alttan almanın en iyisi olduğunu düşündüm ve

-Senin için ne olursa yapardım. Hem ilk gün çok önemlidir, öyle değil mi? diye sordum.

Gerçeği söylemek gerekirse her şey çok güzeldi.Hem zaten bir Apollon oğlundanda bunlar beklenirdi.Başka neler var diye düşünüyordum ve çokta merak ediyordum neler olacaktı ama keşke Lia bir şeyler söyleseymiş en azından daha özenli giyinirdim.Yemek yerken :

-Bütün bunları yapman gerekmiyordu. Her zamanki gibi abartmışsın dedim ama sadece öylesine söylemiştim içimden herşey çok mükemmel olmuş Teo demek geçiyordu.

-Senin için ne olursa yapardım. Hem ilk gün çok önemlidir, öyle değil mi? Biz birbirimize bakarken Teo gözlerini göle doğru kaydırdı ve göz kırptı tam ne oldu diye soracakken birden su perileri etrafıma geldi ve bana çiçek verdiler.O kadar şirinlerdi ki çiçekleri verirken hepsine teşekkür etmeye bile yeltendim ama sonra Teo'nun bana bakan gözlerini görünce ona :

-Zevkine hayran kaldım,çok teşekkür ederim canım dedim sonra eminim kıpkırmızı olmuştum ve kalbim deli gibi çarpıyordu.Sakin olmam gerekti ama o kadar heyecanlı ve mutluydum ki kendime hakim olmakta zorlanıyordum.

Su perileri Amy'e çicekleri verirken Amy çok etkilenmiş görünüyordu. Ortamı çok güzel hazırlamıştı Teo. Ona gülümsedim ve göz işaretimde gidiceğimi belli ettim.

"Ben gidiyorum." dedim sessizce Teo'ya. Onları yalnız bırakmak istiyordum. Bu durumda burada biraz fazlalık gibi duruyordum. Ben görevimi Amy'i getirerek zaten bitirmiştim. Teo tamam anlamında başını salladığında beni anladığını fark ettim ve gülümsedim. Amy konuşmak için Teo'ya döndüğü sırada arkasından sessizce geçtim. Geriye baktığım da Amy ve Teo mutlu bir şekilde konuşuyorlardı ve Amy benim gittiğimi görmemişti. Bundan dolayı Amy'den yiyeceğim azarı sonraya bıraktım ve gülümseyerek kulübeme doğru yol aldım.

Her şey beklediğim gibi gitmişti. Ta ki en zor ana gelene kadar.

Amy her şeyi beğenmişti. Hatta o kadar mutluluk sarhoşuydu ki Lia'nın gidişini bile fark etmemişti. Ama şimdi işin en zor kısmı olan açılma kısmına gelmiştik. Tamam bu kadar şey güzeldi hoştu ama birkaç şey söylemeden hepsi boşa giderdi. Tabi ki bir şeyler düşünmüştüm, Apollon çocuğu olmanın verdiği yararla da güzel şeylerdi bunlar ama heyecan faktörünü göz önüne almamıştım tabi...

Amy'ye doğru bir bakış attım. Onun başka yere baktığını gördüm. Yüzündeki ifadeden onun da bir şeyler söylememi beklediğini fark ettim. Hemen söze başladım

-Eh, umarım her şey hoşuna gitmiştir. Lia'yla bunları ayarlayana kadar akla karayı seçtik, dedim. O da bana gülümsedi ve kafasını salladı. Bir şeyler söyleyip yardımcı olmayaysa yanaşmadı bile. Bu da beni saçmalattı.

-Amy bak, bunu daha önce hiç böyleyken yapmadım. Zaten New York'ta böyle bi' yer bulamazdım ya neyse... Tabi bir kafede oturup konuşsak belki daha kolay olabilirdi benim için. Büyük ihtimalle hislerimi anlamışsındır zaten ya neyse dedim. Sonra da iyice saçmaladığımı fark edip son cümlemi söyledim.

-Amy, ben seni seviyorum. dedim ve aynı zamanda bütün stresimden kurtuldum. Bu sırada Amy cevap olarak bana sarıldı. Kulağıma da

-Ben de seni seviyorum Theodor, diye fısıldadı.


RP bitmiştir! Hayırlı uğurlu olsun