Apollon Çocuğuyla düello

Bu gün büyük bir gündü benim için. Hızlıca rahat bir şeyler giyip üzerime zırhımı geçirdim. Yanıma bir elma almıştım. Onu yemeye başladım. Bu arada hızlıca arenaya doğru yürüyordum. Annemle Apollon'un ilişkisini ilk öğrendiğimde kızgınlıktan Thedor'u duelloya davet etmiştim, şimdi kızgınlığım geçmiş olsa bile yine de teklifimin arkasında durmalıydım. Sonunda arenaya geldim ve eşyalarımı kontrol ettim. Doğataşı. Tamam. Yüzüğüm. Tamam. Eduard'ın bana verdiği papatya. İşe yaramamasına rağmen şans getirsin diye almıştım. O da tamam. Şimdi sıra beklemekte.
Neredeyse gelmeyeceğini düşündüğüm sırada Thedor efendi kapıda gözüktü.

Sabah erkenden kalkıp biraz egzersiz yaptım. Hafif bir kahvaltının ardından gidip üstüme zırhımı giydim ve kampa ilk geldiğimde bana verilen ilahi bronzdan yapılma kılıcımı da yanıma aldım.

Maya'nın düello teklifini ilk duyduğumda çok şaşırmıştım. Çünkü daha hiç konuşmamıştık. Hatta onu sadece bir defa görmüştüm alt tarafı. Sonradan anladığıma göre babamla annesi arasındaki ilişkiye sinirlenmişti. Bense bu ilişkide kötü bir yan görmediğim için hemen teklifini kabul ettim. Tabii hiç kılıç eğitimi almamış olduğumu fark ettiğimde ne büyük bir belaya bulaştığımı ancak fark edebilmiştim. Umarım tek parça halinde buradan çıkabirim diye geçirdim içimden.

Kapıdan içeri girdim ve beş dakika geç kaldığım için bana kızan bir Maya'yla karşılaştım. Ne yapacağımı bilemeyerek "Merhaba Demeter kızı!" dedim. Düelloya davet eden o olduğuna göre, onun başlatmasını beklesem daha iyi olurdu. O yüzden hareketlerini incelemeye başladım ve ani bir ataktan korunmak için temkinli davrandım.

Thedor çok temkinli görünüyordu. Her an saldıracakmışım gibi bakıyordu bana.
Gülümsedim. Bu alaycı bir gülümsemeydi.
''Ben hile yapmam Thedor.'' dedim ona bakarak.
Resmi konuşmayışım onu biraz rahatlatmış olmalıydı ki biraz gevşedi.
''Hala emin değilim Maya, ben kılıç eğitimi almadım.'' dedi Thedor kuşkularını gün yüzüne çıkararak.
''Ben de.'' dedim ve savaşı başaltacak saldırı pozizyonuna geçtim. O da kılıcını çekti ve savaşa başladık.

Temkinli bir şekilde Maya ile karşılıklı olarak dönmeye başladık. Onun da kılıç eğitimi almamış olması beni rahatlatmıştı. Ama o benden daha uzun süredir buradaydı sonuçta ve başkalarını izleyerek bir şeyler öğrenmiş olmalıydı.

İlk hamleyi ben yapmaya çalıştım. Ama beni kolayca geri savurdu. Bu sefer o üstüme doğru saldırdı. Bu seferki mücadelemiz daha uzun sürmüştü. Fakat sonunda ikimiz de geri çekildik ve tekrar daire çizmeye başladık.

"Bu kadar zorlanacağımı tahmin etmemiştim doğrusu. Ama eninde sonunda birimiz yenileceğiz ve o kişinin ben olmaması için elimden geleni yapacağım." dedim ve her ne kadar rahat olmasam da öyleymiş gibi görünmeye çalıştım.

''Hah!'' dedim sadece. Benim ünümü daha duymamıştı. Hala bir çaylak dedim içimden. Beni bütün arkadaşlarım en iyi kılıç kullanan Demeter kızı olarak bilirdi. Ama fazla havalanmamak gerektiğini biliyordum. O birden atıldı ama ben koalyca hamlesini karşıladım. Rasgele hamleler yapıyordu ve onları karşılamak kolaydı. Daha teknik hamleleri öğrenseydi gayet iyi bir kılıç kullanıcısı olabilirdi.
Sonunda Thedor bu kadar fazla hamle üst üste yapmaktan yorulmuştu ve nefes nefeseydi. Onun biraz dinlenmesi için kılıcımı indirdim.

Gerçekten de bu kadarını beklemiyordum. Galiba düellonun başında beni rahatlatmak için öyle konuşmuştu. Anlaşılan kılıç kullanmada gayet ustaydı. Bundan sonra düello tekliflerini kabul etmeden önce karşımdaki hakkında bilgi toplasam iyi olacaktı.

Kılıcını indirdiği zaman ben de hemen oturup dinlenmeye başladım ve biraz su içtim. Daha sonraysa ayağa kalktım ve "Bu kadar tembellik yeter. Şimdi şu işi bitirsek iyi olur." dedim. Yine kolay hareketlerle saldırıyordum. Oysa ki Maya gayet karışık hareketlerle üstüme geliyordu ve bunlara daha fazla dayanabileceğimi düşünmüyordum.

Thedor can halviyle dayanmaya çalışırken ona biraz acıdım. Yani biraz yavaşladım. O biraz üste çıktı. Benim için sorun değildi, eğer bana karşı kaybederse kamptaki adı zedelenirdi ve ben bunu hiç istemezdim. Ne de olsa biz düşman değildik, ayrıca Demeter-Apollon meselesini annemle halletmiştik. Bu yüzden gayet barışçıl bir yol izliyordum. Hattam gülümsedim bile. Thedor bir an şaşırdı ve geriyi doğru sendeledi. O arada bir taşa takıldı ayağı tehlikeli bir şekilde büküldü ve yere düştü. Hemen kılıcımı bırakıp yanına koştum.
''İyi misin Thedor?'' diye sordum onun başını kaldırmaya çalışarak.

Ben "Lanet olsun hâlâ çok sakarım." diye söylendim ve Maya'nın uzattığı elinin tutup ayağa kalktım. Kendi kendime kızmaya devam ederken Maya'nın endişeli yüzünü gördüm. Ona gülümseyip "Ah merak etme. Eskiden ayağımı çoğu kez burkmuştum zaten. Şimdi kardeşlerimden birinden yardım isterim ve birkaç saniyede iyileşirim." dedim. Biraz rahatlamış görünüyordu. Benimle Arena'nın çıkışına kadar geldi. Tam ayrı yönlere yürümeye başladığımızda "Bunu tekrarlamalıyız. Ama bir dahaki sefer daha eğitimli bir şekilde karşına çıkacağım." dedim ve gülümsedim. May de bana gülümsedi. Sonra arkamızı dönüp yürümeye devam ettik.


RP Bitmiştir!