Düello Günü

Sabah Lucy arenaya giderken ona takıldım. Cephaneliğimizden Minerva'yı aldım. Lucy'de kendi takımlarını aldı ve birlikte yola koyulduk. Arenaya vardığımızda sahada hep Ares çocuğu vardı. Lucy'yle biraz çalıştıktan sonra onun kılıç eğitimi sınıfına dönmesi gerekti. Bense arenada kalıp talim yapacak birilerini aranıyordum. Etrafa bir göz attıktan sonra kimse olmadığın sonucuna varıp, külübeye geri dönmeye karar verdim. Arenadan elimde kılıçımla çıkarken Aima ile karşılaştım. ''Selam Helen. Düello'dan mı dönüyorsun?'' dedi sırıtarak. ''Selam. Hayır, malesef düello yapacak birilerine bakındım ama herkes meşgul.'' diye cevapladım onu. Aima düşünerek konuştu, ''O zaman ben varım. Ne dersin?'' Bu teklif beni sevindirmişti. ''Olur derim. Zaten neredeyse sabahtan beri düellocu arıyorum. Eğlenceli olacak.'' dedim gülümseyerek. ''Peki, ama kaybeden kazanana marketten birşeyler ısmarlar. Kabul mu?'' Ismarlama olayı hoşuma gitti ve kararlılıkla ''Kabul!'' dedim. Kılıcımı aldım ve tekrar arenaya geri döndüm.

Bu sabah kahvaltı daha tatsız gelmişti bana. Günlerdir yeterince antrenman yapamıyordum. Artık sıkı bir antrenmanın zamanı gelmişti. Bana göre en büyük antrenman bire bir dövüş ile yapılan antrenmandı. Bu yüzden cephaneliğe doğru ilerlemeye başladım. Hemen cephaneliğe girdim ve bir çift talim kılıcı aldım. Bulabildiğim kadar kısasını almıştım. Biri diğerinden biraz daha uzundu. Uzun olanı sağ elime ucu yukarı doğru bakar şekilde aldım. Kısa olanı ise sol elime yere doğru bakar şekilde aldım. Ardından yüzümde bir gülümseme oluştu. Keyiflenmiştim. Biraz duello yapma zamanı gelmişti.

Hızlıca arena ya doğru ilerlemeye başladım. Tam arena ya girecekken arena dan ayrılmaya yeltenen Helen ile karşılaştım. Arenadan ayrıldığı belliydi. Belki de bir duello dan çıkmıştı. ''Selam Helen. Düello'dan mı dönüyorsun?'' dedim sırıtarak. ''Selam. Hayır, malesef düello yapacak birilerine bakındım ama herkes meşgul.'' diye cevapladı. Hmm bu benim için büyük bir şanstı. Arena ya girdiğim anda rakip aramaktan sıkılmış bir Athena kızı ile karşılaşmıştım. Tanrılarıma dua ettim içimden. Ardından cevap verdim. ''O zaman ben varım. Ne dersin?'' Cevabını çok merak etmiştim. ''Olur derim. Zaten neredeyse sabahtan beri düellocu arıyorum. Eğlenceli olacak.'' dedi gülümseyerek. Hiç durmadan eğlenceli olması için birşey eklemek istedim duelloya. ''Peki, ama kaybeden kazanana marketten birşeyler ısmarlar. Kabul mu?'' Hoşuna gitmiş olmalıydı. Bu yüzden hiç tereddütsüz ''Kabul!'' dedi. Hoşuma gitmişti. Helenin arkasından arena ya doğru ilerlemeye başladım.

Arenaya geri vardığımızda kazanıp kazanamayacağımdan şüpheliydim. Yine de babamın bana hep dediğini yaptım ve poker suratını takındım. Kılıcımı alıp bir kaç kez havaya savurup bileğimi çalıştırırken, Aima karşıma geçip ''Hazır mısın?'' diye sordu. Kılıcı döndürmeye devam ederken kafamı salladım. Aima iki kılıç almıştı. İkisini kavrayarak pozisyon almamı bekledi. Hemen aynı şekilde kılıcımı tutup pozisyon aldım. İlk hamleyi Aima yaptı ve düellomuza başladık. Aima'nın iki kılıçla daha avantajlı olduğunu düşündüm çünkü ben ikisine de yetişmeye çalışırken ister istemez savunmaya geçmiştim. Aima ise bariz bir şekilde saldırıdaydı. Her hamleye karşılık verip, hızlı hareketlerle kılıçları savuruyordum. Gidişatı bir an önce değiştirip saldırıya geçmeliydim. Aima üzerime doğru adımlarını kullanırken sağ elindeki kılıcı üzerime savurdu. Ben hızlı davranıp erken döndüm ve boşta kalan sol elindeki kılıca vurarak düşürmesini sağladım. Aima güçlüydü ama ben de hızlı ve kıvraktım. Rakibim tek kılıçla kaldıktan sonra atak sırasının ben de olduğunu hissederek harekete geçtim.