Kaptırdığımızı Alırız ( 57.Görev *2* )

Cehennem tazıları benim kolyemi almış,kaçarken biz de Ange'yle beraber onların peşinden gidiyorduk.Ange'nin benimle gelmesi çok büyük bir şanstı ve büyük bir yardımseverlikti.Ona minnet borçluydum,kolyemi bulamasam bile;kötü gün dostumun kim olduğunu bulmuştum.

Labirentte ilerlerken cehennem tazıları ortalıktan kayboldu.Ama onları bir şekilde yakalayacaktık;sesleri,sürüye katılmaya çalışan başka bir tazı muhtemelen onları ele verecekti diye umarak labirentte ilerlemeye başladık.Artık labirenti biliyorum sanıyorum,yani çıkışlar aynı,ben de bir çok çıkıştan çıkmıştım ama bu iş farklıydı.Kaptırdığımızı almalıydık.

-Ange çok teşekkür ederim.Sen olmasan labirente giremezdim.

Ange'yi teşekkür yağmuruna tutarken karşımıza yarı insan,yarı boğa yaratık çıkmıştı.İkimiz de aynı anda bağırdık.

-Minotor!

Tam cevap vermek için ağzımı açtığımda Sat'la aynı anda bağırdık.Bir kaç adım geriledim ve oklarımı çıkardım.Sat'ta okunu çıkarmıştı demekki ikimizde uzaktan kavga edecektik.Neyse diye geçirdim içimden en azından kaçma şansımız daha yüksek olacak! Sat'ı çekme uzaklığında durup oklarımı fırlatma başladım ama bizim oklarımız minotoru sadece yarım adım geriletiyordu ama minotor inat etmiş her yarım adımda 1,5 ilerliyordu.Öfkeyle bağırdım.

''Lanet Minator.Geber emi!''

sonra Sat!a döndüm şakayla karışık ciddiyetle sordum.

''Eh,Sat.Ben lanet okumakla yetiniyorum daha parlak fikrin var mı?''

''yok canım.Seni bırakıp giteceğim dimi.Arkadaşlığa sığmaz!''

dedim ve okumu alıp minotorun gözünü hedefledim ve fırlattım.Minotor hem bacağından hem gözünden yaralandığı için acıyla inildedi ve bir kaç adım geri gitti.İnildemek derken böğürmekten bahsediyorum.Bütün labirentin sallandığına eminim.Sat birkaç adım geri gitti ve beraber minotorun bacaklarının arasından geçerek koşmaya başladık.

''Fazla tutacağını sanmıyorum.Acele etmeliyiz!''

Ange'nin tam bir Apollon kızına yakışır,mükemmel vuruşlarıyla minotordan kaçmayı,en azından kaçma fırsatını elde edebilmiştik.Beraber koşarak kaçarken minotoru atlatmıştık.Minotorun sesi hala geliyordu.Acı ve çaresizlik içindeydi,ama bu pek de umrumuzda değildi.Benim umrumda olan tek şey kolyem ve Ange ile beraber buradan sağ salim çıkabilmekti.Minotordan kurtulduktan sonra biraz dinlenmek için yavaş yürümeye başladık.

-Ange,harikasın kuzenim.Sen olmasan ölüyorduk.

omuz silktim ve duvara yaslandım.Sat'ın yanımdan ayrılmamasına özen gösteriyordum.Onu kaybedersem herhalde ben öldürdüm.

''Kuzenler bunun Sat.''

dedim ve gülümsedim.Minotoru avlamıştık şimdi o cehennem tazılarını bulup Artemis'in Sat'a hediye ettiği kolyeyi alacaktık.Ama sorun şuydu ki kolye milyonlarca cehennem tazısının sadece birindeydi.Birden duvar titremeye başladı.Hemen Sat'ı çekip yanına gittim.Bir yandan da söyleniyordum.

''Harika.Labirent bir an durmamıza izin vermeyecek!''

Labirent sallanıyordu,neler olduğunu anlamıyordum.Daha önce hiç böyle bir şeyle karşılaşmamıştım,belki de bir canavar geliyordur diye düşünerek sakin olmaya çalıştım.Evet,iki dakika sırtımızı duvara dayayıp dinleyemeyecektik biz.Oklarımıza sarılmanın bu durumda bir anlamı olacağını sanmıyordum.Ange'yle birbirimize sarıldık ve sallantının geçmesini bekledik.Tabi o kadar kolay geçeceğe benzemiyordu.Bu yetmemiş gibi,üstlerden bir yerlerden de üstümüze taş yağıyordu.Saklanacak bir yer ararken karşıda duran kocaman bir taş gördüm ve Ange'nin kolundan tutarak oraya götürdüm.Burası kısa süreliğine de olsa güvenliğimizi sağlayabileceğimiz bir yerdi.

-Bir süreliğine burada durmalıyız.

Başımı sallayarak onayladım.Sallantı geçene kadar bir an kollarımızı bırakmadık.Sallantı geçtiğindeyse hafifçe başımı kaldırdım.Büyük bir tahta sandalye etrafını çevreleyen bir sürü çiçek vardı.Keyifle gülümsedim.Gerçekten güzel bir yere düşmüştük .

''Oh be!Burası süper bir yer!''

diyerek düşüncemi dile getirdim.Hemen sarı bir çiçeğin yanına gittim.Ve bir süre onu seyrettim.Çok güzel görünüyordu.İçimdeki isteğe boyun eğip çiçeği koparmak için eğildim ve o anda çiçeğin elime saldırmasıysa elimi çekmem bir oldu.Hemen geri çekildim ve Sat'ın yanına gittim.

''Sat...çiççek..Elimi...Çiçek elimi ısırdı!'' yada ısırıyordu.

Ange koşarak yanıma geldiğinde bir çiçeğin kendisini ısırdığını söylüyordu.Bağırırak çiçeğe sövüyordu.Şimdi de canavar çiçekler demek?Aman ne harika(!) Hemen çiçeğin yanına koştum ve kılıcımla onu kesmeye çalıştım.Ama çiçek üstüme üstüme geliyordu.Bir yandan da Ange acısını belli edecek hareketler sergiliyordu.

-Ange senin Güneş Kolyen nerede?Onun içindeliyle iyileştirsene.

Ardından çiçeğe dönerek ona kılıcımla sert bir şekilde vurdum.Çiçek dirense de onu kesmiştim.Sonra Ange'ye döndüm.

-İyi misin Ange?

Başımı salladım.Ve cevam verdim.

''Hemen hemen iyiyim Sat.Saol!''

Sonra Sat'ın koluna girdim.Ve daha demin orda olmadığına emin olduğum ve birbirine paralel iki yolu işaret ettim.

''Sence hangisine girmeliyiz?''

Seçim kabiliyetim çok kötüdür.SAnırım 6.hiss diye birşeyde bende asla bulunmuyordu.O yüzden seçimi Sat'a bırakmaya karar verdim.

Harika,Ange bana yolu seçtiriyordu!Sonuçta birine girmeliydik,doğru veya yanlış.Yanlış olsa Artemis'ten yardım isterdim.Tabi eğer kolyemi şu cehennem tazıları çalmasalardı!İçimden lanet okudum ve kafadan bir yön attım.

-Sağa gidelim Ange.

Ange bana baktı,emin misin dercesine.Ben de dil çıkardım ve sağa doğru gitmeye başladım.Umarım yanlış yolu seçmemişimdir diye dua ediyordum.

Sat'a düşünceyle baktım.Bana dil çıkardı ve önümden gitmeye başladı.Omzumu silktim ve koşturarak SAt'a yetişmeye çalıştım.Bu koskoca labirentte tek başıma kalmak ölüm fermanımı imzalamak gibi birşeydi benim için.

''En azından ölürsek beraber ölürüz.''

Kuzen olarak. diyecektim ama vazgeçtim.Neden bilmiyorum ama içimden ağzımı kapatmak gibi bir his geldi ve bende...Kapattım.

''Eee Sat daha daha nasılsın?''

çok sıkıcı bir yürüyüş yapıyorduk ve aklımın labirentte olduğunu unutması gerekiyordu.

Oklarımızı fırlatıyorduk.Elbette elimizde bayıltıcı dışında zehirli oklarda vardı.Tabii Sat'taki Pırt oklarını saymazsak,onlardan kesin bir tane istemeliydim.Daha 3. okumu fırlatmadan canavar yere düşünce Sat'la bakıştık ve elimi ağzıma götürüp bir esneme hareketi yaptım.Kahkahalarla gülmeye başladık.

''Ay,yani uykumu getirdi bu...''

Sat'ın gözlerinin büyümesiyle cümlem yarıda kesildi.Ve hızla arkama döndüm.Ben arkama dönerken Sat oklarına sarılmıştı bile.Karşımdaki bir cehennem Tazısıydı ama elinde Sat'ın kolyesi yoktu.Oklarımı çıkartıklardan söyleniyordum.

''Sanırım erken konuşmuşum.''

Bir cehennem tazısıydı bu!Onu gördüğüme hiç bu kadar sevinemeyeceğimi düşünürken aynen Ange'nin dediği gibi erken düşündüğümü anlayarak ufladım ve oklarımı çıkarttım.Yine de bu bizim için bir şans olabilirdi,belki biz onu kovalarken o da sürüsünün yanına kaçar ve böylece bizi kolyeme götürebilirdi.En azından doğru yolda olduğumuzun farkındaydık.Ange sızlanırken ben de aynısını söverek yapıyordum.Cehennem tazısı üstümüze doğru gelmeye başlayınca ikimiz de oklarımızı çıkartarak onu vurmaya çalıştık.

-Az kaldı,haydi öl tazıcık!

Oklarımı çıkartırken bir yandan da lanet okuyordum.Sat'la nerdeyse 10 ok fırlatmıştık ama hala ayaktaydı.

''Ne!Yoksa o postun altında zırh mı var?'' Seni lanet Tazı!

Bazısını içimden bazısını dışımdan söylüyordum ki artık delirmeye başladığımı düşünüyordum.Evet,labirentin delirttiğine bir örnek daha:Ben!!!
Tam SAt'a dönüp tazıyı kötüleyecektm ki ikimizin de son oklarıyla yere serildi.

''Sonunda''

Diye zafer çığlığı attım.Taznın yanına giderken o kadar çok okum gitmişti ki onları almamak için kendimi zor tutuyordum.En azından kala bayağı bir okumuz vardı.

Evet,harika.Cehennem tazısını öldürmüştük.Bunun için biraz rahatladık ve dinlenmek üzere dikildik.İkimiz de bir cehennem tazısı için harcadığımız oklara bakıp,sinirlendikten sonra devam ettik.Biraz daha ilerleyince birkaç yüz cehennem tazısı daha gördük.Bunları öldürmemiz imkansızdı.Ne yapabiliriz diye düşündükten sonra buraya geliş amacımızı hatırladım.Kolyem bu cehennem tazılarından birinde olmalıydı.Bunun için hepsini öldürüp,derilerini tek tek de soyabilirdik veya parlak bir kolye taşıyan tazıdan o kolyeyi alıp,buradan kaça da bilirdik.Ange'ye döndüm.Oklarına sarılmıştı bile.Yorulmuştuk ama az kalmıştı,sadece birkaç yüz tane cehennem tazısı.

-Az kaldı,az kaldı.

Sessizce lanet okuyup deli olduğumu kanıtlayan bir sırıtmayla Sat'a baktım.En azından beynim hala çalışıyordu.

''İlk önce azın ne kadar olduğunu açıklamak gerek Sat.''

oklarımızı deli gibi cehennem tazlarına savuruyorduk.Yani deli derken durmuyorduk anlamnı kullanmıştım.okların ne zaman geçtiğini görmüyordum.Canavar yere yuvarlandığında anlyordum.Zaten elim otomatiğe bağlanmıştı.Ne zaman alıpta ne zaman vurduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu.Tam o sırada gözüme parlayan bir mavi çarptı.Heyecanla Sat'a döndüm.

''Sat sanırım kolyeni görüyorum!''

Ange bu sözü söylediği anda ona döndüm ama ok atmayı hala bırakmamıştım.Oklarımı atmaya devam ederken Ange'ye bağırıyordum.

-Nerede Ange,nerede?

Ange bana bir yeri işaret ediyordu ama anlamıyordum.Cehennem tazılarının yanına gitmesi de uygun olmazdı.O zaman tek çare,çoğunu öldürüp,geri kalanlardan biriyle dövüşerek kolyeyi almaktı.Veya kolyem eğer ölenlerden birindeyse de koşarak gidip kolyemi almaktı.Ange'ye baktım,o hala bir yere bakıyordu ama ben kolyeyi görememiştim.

Elimle gösteriyordum.Ve o sırada aklımdan şimşek gibi bir düşünce geçti.

''Sat,sen onları oyala ben geçiyim tamam mı?''

Sat şaşkınlıkla bana baktı ve sonra gözlerini kararlılık bürüdü.

''Olmaz Ange!''

Onu sadece ben görebildiğime göre gidip almalıydım.En fazla ölürdüm.Oda önemli birşey değildi.Yani...

''Hadi SAt koru beni!''

ve Sat'ın cevabını beklemeden tazılarn arasına daldım.

Ange düşünmeden tazıların arasına dalmıştı,hem de bir kolye için.Onu korumak için ben de oklarımı atıyordum ama bir yandan da Ange'ye dikkatli olmasını anlatacak uyarılarda bulunuyordum.Ange kolyemi bulmuştu,onu görebiliyordum ve bana gururla gösteriyordu.O sırada Ange'ye arkasından bir tazı yaklaştı ve ben de Ange'nin kolundan çektim ve beraber koşmaya başladık.

-Teşekkürler Ange,gerçekten.Canım kuzenim.

Ve ardından ikimiz de oklarımızı yağdırmaya devam ettik.Ama tazılar bize o kadar yaklaşmışlardı ki başka çarem kalmamıştı.Onlara pırt okları fırlattım ve her taraf toz duman oldu.O tozda Ange'ye bağırdım.

-Ange,nerdesin?

Burnumu kapatarak Sat'a bağırdım.

''Burdayım Sat!''

Sat'La biraz daha koştuk güvenli bir yer bulduğumuza emin olunca SAt bütün gücüyla bağırdı.

''Restle!''

ve karşımızda Artemis belirdi.Önce bir etrafna bakındı ve kaşlarını çatarak Sat'a baktı.

''Neden burdasınız?''

Sat hemen Artemis'in yanına gitti.

''Tanrıçam Daha sonra anlatacağım.Bizi kampa götürebilirmisiniz?''

Artemis biraz düşündü ve sonra başını salladı ve o anda kendimi kampta kulübelerin ortasında buluverdim.Ama Artemis yanımızda değildi.

''Kuzen bunu bir dahakine tekrar yapalım süperdi!''

Sat'la vedalaştk ve kulübelerimiz yolunu tuutuuk.Bu günü asla unutmazdım.

-RP BİTMİŞTİR-