Kaptırdığımızı Alırız ( 57.Görev *1* )

O gün canım yapacak hiçbir şey bulamıyordu.Sıkılmıştım,kulübede oradan oraya dolanıyordum.Avlanmalıydım,bu doğru;ama şu an hiç avlanasım yoktu doğrusu.Artemis'in gözünden düşmüştüm,biliyordum;ama onun gözüne girecektim.Belki sonra...O gün avlanmak dışında pek çok şey yapabilirdim.Karşımda asılı duran haritaya baktım,ve o gün gideceğim yeri kararlaştırdım.Zeus'un Yumruğu...

Zeus'un Yumruğu'na tabi ki pegasusum Plüton'la beraber gittim.Üşengeçliğim,bugün üstümdeydi doğrusu.Plüton'un üzerine atladım,onun sapsarı tüylerini okşadım ve ardından beraber yumruğa kadar uçtuk.Zeus'un Yumruğu'na indiğimizde karşıda oturan bir kız gördüm ve koşarak yanına gittim.

-Ange!

Melez kampının içinde dolanmaya başladım.Yani gezmediğim yer kalmamıştı oflaya puflaya dolanmaya devam ettim ve oturacak sessiz ve güzel bir yer bulduğum da oturdum.Artemis'in yanına gitmiştik ve bizi geri çevirmişti...

''Ange!''

Korkuyla yerimden fırladım ve askalsın yere yuvarlanıyordum.Karşımda kuzenim Sat vardı.Nefes nefese gülümsedim.

''Merhaba Sat'' sonra gözüm arkadaki pegasusa takıldı.Bu Sat'ın pegasusu plüton'du.

''Merhaba Plüton.Eee,Sat...'' sonra gözüm Sat'ın arkasından bize doğru gelen karaltıya takıldı bir kaç kez gözümü kırpıştırdım.Ve Sat'ı yanıma çekip elimle karşıyı gösterdim.

''O şey benim hayal gücüm mü?''

Ange'yle daha yeni konuşmaya başlayacaktık ki karşımıza çıkan ve ne olduklarını anlayamadığımız yaratıklar etrafımızı sarmaya başlamıştı.

-O şey benim hayal gücüm mü?

Ama o şeyi ben de görüyordum.Korkmaya başlamıştım.Hemen kılıcıma sarıldım.Ange de oklarını çıkarmıştı.

-Ne istiyorsunuz,neden geldiniz?

Karaltı bize daha da yaklaşıyordu.Yerimde duramıyordum.Oklar bu durumda daha kullanışlı olacaklardı.Oklarıma sarıldım.Ange ile aynı anda saydık.

-Bir,iki,üç.

Ve ardından oklarımızı fırlattık.İsabet etmiş olacak ki yere düşmüştü o şey.Ama biraz sonra kalkarak bize doğru gelmeye devam etti.

Bize yaklaştıkça ne olduğunu daha iyi anlıyordum.Cehennem Tazısı!Ama bir tane değil binlercesiyle karşımızda duruyordu.Tamam,belki biraz abartmış olabilirim.Ama ne kadar korkutucu oldukları konusunda ciddiyim.Şiidetle yutkundum ve Sat'a baktım.Başını salladı hemen yayıma 5 tane ok koyup fırlatmak için tekrar saydık.

''1-2-3''

ve...Tam isabet!Tahminimce 8 tanesini devirmiştik.Ama arkalarında gittikçe yaklaşan bir ordu vardı yada sürü mü demeliyim?

''Sat ne yapıcaz?'' ve elimi kaldırdım. ''Ölmek dışında.''

Ölmek seçeneğinin gitmesi biraz hüzün verdi bana çünkü ben onu seçecektim.Ama madem ölemiyoruz,burada da durmamalıydık.

-Savaşacağız.

Ve ardından elimizdeki okları sürüye fırlatmaya başlatık.İsabet ettiriklerimizin hepsi ölüyordu ölmesine ama o kadar çoklardı ki,hepsine isabet ediyor;oh diyoruz,başka bir canavar geliveriyordu.Ama biz bıkmadan oklarımızı atıyorduk.Sonunda hepsi birden geri döndüler,Ange'ye gururla baktım.

-Bak gittiler.

Ama Ange'nin gözleri büyümüştü.Bu beni korkutuyordu.

-Ange,iyi misin?

Gözlerim dehşetle büyüdü.Sat'ın bana baktığı sorusundan belliydi.

-Ange,iyi misin?

Hızla başımı salladım ve elimle gittikleri yeri işaret ettim.Yani gitselerdi elbette mutlu ollurdum ama bu sefer iki kat hızla üstümüze geliyorlardı.Yine yutkundu ne kadar cesur görünmeye çalışsam da içimden babama dua ediyordum.Yani birden şu ortada biti verip bizi kurtarsaydı gerçekten en mutlu günüm olurdu.Biraz bekledim ama babamdan bir iz yoktu.İç çektim ve Sat'a döndüm ve kederle gülümsedim.

''Ehh,Sat yandık,'' ve kendi kendime güldüm. ''Senle tanışmak güzeldi.''

-Seninle de tanışmak güzeldi Ange.Ellisyum'da görüşürüz.Tabi Asphodel veya Ceza'ya gitmezsek...

Bu sefer oklarımızı çıkardık ve vargücümüzle vurmaya başladık.Ama kendi başımıza halletmemiz imkansızdı.Ange Apollon'a ulaşmak için çırpınırken benim aklıma da kolyem geldi.Kolyeme dokunup,Artemis'i çağırabilirdim.Kolyemi boynumda ararken bir yandan da ok fırlatmaya çalışıyordum ki bu bayağı zor bir işti.Kolyemi boynumda aradım ama yoktu.Artemis'in duyması için bağırdım.

-Restle!

Artemis gelmedi.Bir taraftan bağırırken bir taraftan da kolyeyi arıyordum.Hem Artemis restle'ıma cevap vermemiş,hem de kolyemi bulamıyordum.Ok atarken Ange'ye döndüm.

-Ange kolyem yerinde mi?

Hızla kafamı çevirip Sat'a baktım.Ve hızla başımı cehennem Tazılarına baktım.Bir yandan da Sat'a sesleniyordum.

''Hayır,Sat.''

sonra aklıma Sat'ı kendime çekerken düşen birşey aklıma geldi belki o dur diye Sat'a döndüm.

''Sat,daha demin düşürdüğün şey olabilir mi?Hey bak orda yerde görüyormusun?''

dedim ve elim dolu olduğu için kaşımla işaret etmeye başladım.bir yandan da umarım görmüştür.O kadar önemli birşey olmadığınıda umayım bari.Belki kaçabiliriz diye geçiriyordum içimden.

Ange'nin işaret ettiği yere baktığımda kolyemi gördüm.Tam onu almak için eğilirken bir cehennem tazısı onu aldı.Cehennem tazısını tekmeleyeme,kılıcımla vurmaya başladım.Tam işini bitirmişken,canavar yokolurken başka biri aldı.Bu böyle olmayacaktı.Ange'den yardım istedim.Ange de oklarıyla halletmeye çalışırken kolyenin hangi cehennem tazısında olduğuna bakıyordum.Birden herkes bir cehennem tazısının peşinden koşarak labirente girmeye başladı.Ange ile biz de bakışıp,labirente girdik.

Devamı Labirennte.