Süper Bir Macera

Kulübemde boş boş oturuyordum. Bunalmaya başlamıştım. Temiz havaya ihtiyacım vardı. Bunun için hemen üzerimi giyindim ve kulübemden dışarı çıktım. Hava gerçekten müthişti. Derin bir nefes alıp verdim. Temiz hava gerçekten çok iyi gelmişti. Yolda yürürken Ed'i, oturup etrafı izlerken gördüm. Medusa ile geçirdiğimiz macera aklıma geldi. Bu maceradan sonra çok iyi arkadaş olmuştuk. Yanına gittim ve gülümsedim.

"Merhaba, nasılsın?"

"Selam. Ben iyiyim sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim. Sadece biraz sıkıldım."

"Ne o yoksa yine mi macera yaşamak istiyorsun?"

"Evet neden olmasın. Hmm... Bu sefer Styks Irmağına gitmeye ne dersin?"

Ed bana garip bir ifadeyle baktı. Bir süre sonra tamam manasında başını salladı. Ayağa kalktık. İşte yeni bir macera daha başlıyordu. Ne zaman akıllanacağımı çok merak ediyordum. Ya ben kendimi seviyorum...

"Evet neden olmasın. Hmm... Bu sefer Styks Irmağına gitmeye ne dersin?"

Yine bir macera teklifi! Ama Styks ırmağına işi bozuyor, gibiydi.Garip bir ifadeyle Tiff'e baktım.Ama sonra tamam manasında başımı salladım.Bu sefer Styks ırmağı'nda macera aslında beni heyecanlandırıyordu.Efsaneyi duymuştum.Bunun için kılıcımı Styks Irmağı'na batırsam fena olmazdı aslında.Tiff ile birlikte Pegasus Ahırları'na doğru gittik.Bu sefer, İron'u oldukça kolay buldum.İron'a fısıltıyla Styks Irmağı" dedim.Üstüne bindim ve Tiff'e

"Styks Irmağı'nın yerini biliyor musun ?

diye sordum endişeyle.Tiff başını evet anlamında salladı.Pegasusu Sissy'e binmişti ve havalandı.Ben de Tiff'i takip ettim.Uzun bir yolculuktan sonra Yeraltı'nın girişinde duruyorduk.Endişe ile Tiff'e baktım.Ama Tiff yanıt vermedi.Yeraltı'nda ilerledikçe içimde bir güç artıyor, daha hızlanıyordum.Nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu ama yolu biliyormuş gibi ezbere gidiyordum.Başka çaresi kalmayan Tiff de beni takip ediyordu.Ah! artık gelmiştik.Gücüm daha fazla artıyor, Styks nehrinin buharı da aynı şekilde yükseliyordu.Irmak, hayatımda gördüğüm tüm ırmaklardan farklıydı, içimdeki güç ile birlikte istemsiz olarak, ırmağa doğru gidiyordum.Belki de olması gerekenden daha fazla yakındım...

Artık yeraltına inmiştik. Ed hızlı adımlarla yürümeye başladı. Nereye gittiğini bilmiyordum ama beni geride bırakmıştı. Hemen Ed'in yanına geldim ve onu takip etmeye başladım. Umarım ne yaptığını biliyordur. Bir süre daha koşar adımlarla yürüdükten sonra Styks Irmağını gördüm. Styks Irmağı çok ilginçti ama ben daha çok inceleme imkanı bulamadan Ed'in ırmağa doğru ilerlediğini gördüm. Ne yapıyordu bu? Ciddi ciddi Styks Irmağının içine girecekti. Eyvahhh! Ed nehire girmeden koşarak onu yakaladım. Çok zor bir şekilde Ed'i geriye çekmeye çalışıyordum. Irmağa girmesine izin veremezdim çünkü girerse çok büyük ihtimal ölürdü. En sonunda onu Styks Irmağından biraz uzaklaştırmayı başardım ama hala ırmağın yakınındaydık. Ed'i sıkıca tutuyordum.

"Sen aklını mı kaybettin?"

Ed çok şaşırmış gözüküyordu. Bir bana bir Styks Irmağa bakıyordu. Ben ise bu yaşadıklarımıza, Ed'in bakışlarına hiç bir anlam veremiyordum ve bu beni daha çok sinirlendiriyordu. Ben de aklımı kaybetmek üzereydim. En sonunda Ed konuşmaya başladı...

"Sen aklını mı kaybettin?"
Şaşkınlık içinde bir Tiff'e bir de Irmağa bakıyordum.Kendimi kontrol edemiyordum.Bir güç beni Irmağa doğru geçiyordu.Tiff'in ise ağlayacak gibi bir hali vardı.Sadece beni geri çekmekle meşguldü.Ama Styks Irmağı'na hala çok yakındım.Bu güç çok fazlaydı.Büyülenmiş gibi konuşmaya başladım.Aman Tanrım sesimi bile kontrol edemiyordum.

"Bırak Beni Tiff! Girmem gerekiyor."
Ama Tiff'in beni tüm gücüyle geri çektiğini bilyordum.Ama sonunda Tiff, beni ırmaktan çekmeyi başardı ve kontrolümü elime almaya başladım.Tiff soluk soluğa kalmıştı.Bende ırmağın etkisinden daha yeni kurtulduğum için titriyordum.Tiff'e doğru baktım.Bana kızdığını biliyordum ama konuşmam gerekiyordu.

"Teşekkür Ederim"
dedim kendimi toparlayarak.Tiff de kendisini toparlamış görünüyordu.Ama nasıl geldiğini bilmediğim, bir iki metre boyundaki kurbağımsı yaratık, Styks nehrinden çıkıyordu.Yeraltında ışık yoktu bu yüzden, Tiff yüzüğünü kullanıyordu.Canavar, Styks ırmağından çıkıp, önümüzde dikildi.Gözleri Styks nehrine girdiği için kırmızıydı.Canavar kükredi.Kükreme, tüm vüducumu titretmişti.Hemen kılıcımı çektim.Tiff ile ben savaşmaya hazırdık.

Yaratığı gördüm ve içimden "Ah süper" dedim. Bu kadar uğraş yetmezmiş gibi bir de canavar çıkmıştı. Fazla vakit kaybetmemem gerektiğini biliyordum. Ed hemen kılıcını çekmişti. Ben de kolyeme bastım. Kolyem yay-ok takımına dönüştü. Bir ok aldım ve canavara fırlattım. Ok canavara çarptı ama hiçbir şey olmadı. Şok olmuştum. İşte şimdi ayvayı yemiştik. Ed'e baktım ve onunda benim gibi düşündüğünü anladım. Büyük bir ümitle bir ok daha attım ama o da bir işe yaramamıştı. Bu sefer sinirlenmiştim.

"Babacığım, ne olursun bari bu sefer bize yardım et."

Hemen bileziğime bastım ve bileziğim hançere dönüştü. Hançerinde bir işe yaramayacağını biliyordum ama olsun. Canavar bize doğru yaklaşmaya başladı. Ed saldırıya hazır bir biçimde duruyordu. Ne yapacığını hiç bilmiyordum ama ben kaçmayı düşünüyordum. Biliyorum, biraz korkakcaydı ama benim yerimde kim olsa aynı şeyi düşünürdü heralde. Ed'e baktım ve planımı açıkladım.

"Kaçmaya ne dersin?"

Ed bana baktı. Tereddütte gibiydi. Ed'i ne zaman anlayabileceğimi çok merak ediyordum. Heralde ömrümün sonuna kadar hiç anlayamayacaktım...

"Kaçmaya ne dersin?"

Bu soruya verecek cevabım yoktu aslında.Önümüzde bir canavar duruyor, Tiff endişe ile kaçmamız gerektiğini söylüyor ben ise hiç bir şey olmamış gibi kılıcımla canavarın önünde duruyordum.Tereddütle Tiff'e baktım.Aslında bir fikrim vardı.Tiff cevabı merak ediyor gibiydi.Ama biraz daha suskun kalsam ikimizde ölecek gibiydik.

"Tiff ! Canavarı oyala ve ölmemeye çalış."

Sesim titriyordu.Bir arkadaşımı ölüm tehlikesine atıyordum ama benim planım ikimizinde ölmemesi içindi.Tiff bu soruya karşı biraz düşünüyor gibiydi ama çok zamanı yoktu.Canavara antik yunanca bir küfür savurup peşine düşmesini sağladı.Şimdi ise sıra bendeydi.Tiff'in hançerini sıkıca kavradım ve Styks ırmağına soktum.Ahh! Lanet olsun! elim ırmağa değmişti.Şiddetle yanıyordu.Gözlerimdeki yaşları zorda olsa sildim ve hançeri Tiff'e doğru attım.Tiff, hançeri havada yakaladı ve canavarla inanılmaz bir hızla duello etmeye başladı.Eğer kendi kılıcımı da soksaydım elimin ırmağa değmesi yüksek bir olasılıktı.Ama artık korkmanın zamanı değildi.Yaralı olmayan elimle kılıcı ırmağa batırdım.Elimin yanışını gözümdeki yaşlarla tekrar hissettim.Ama artık kendimi çok güçlü hissediyordum.Tuhaf bir savaş çığlığı atarak, Tiff'e yardım etmeye gittik.Kesinlikle o canavarı öldürecektim.Bundan emindim.Kendimi inanılmaz bir güçte hissediyordum.

Ed bana hançerimi attı. Hemen havada yakaladım ve canavarla savaşmaya başladım. Hançeri sokmaya çalışıyordum. Birkaç defa canacara denk geldi ama hiçbir şey olmadı. Sadece canavar daha fazla sinirlenip bana daha kötü saldırıyordu. Tabi daha kötü saldırması benim için pek ifade etmiyordu çünkü zaten kötüydü.

Canavarın saldırısından yana kayarak kurtuldum. Artık çoğunlukla ben kaçıyordum. Canavar saldırıyordu. Ed nerede kalmıştı. Daha ne kadar dayanmamı bekliyordu. En sonunda Ed'in de canavara saldırdığını gördüm. Ed biraz farklı gibiydi ve sanki daha güçlüydü. Canavar bu sefer ona saldırmaya başladı.

Bende bu fırsatı değerlendirip arkadan saldırdım ama her zaman ki gibi bir şey olmadı. Offf, bu canavar gerçekten sinirimi bozmaya başlamıştı. Artık ölse iyi olurdu. Ed durmadan saldırıyordu. Sonunda canavar bana döndü ve bana saldırmaya başladı. Böylesi galiba daha iyiydi çünkü Ed arkadan belki canavarı öldürebilirdi. Tabi öldürmeden önce ben ölmezsem...

Canavar artık bana saldırmaktan vazgeçip, Tiff'e saldırmaya başlamıştı.Belki de elimi Styks ırmağını soktuğum içindir elim durmadan canavara saldırıyor ve hiç yorulmuyordu.Canavar ölmese bile kendimi hala aşırı güçlü hissediyordum.Ama canavara karşı bir şansım yoktu.Dediğim gibi hissediyordum.Ama değildim.Canavar, Tiff'le savaşmaya başlayınca aklıma "parlak" bir fikir geldi ve canavarın boynuna atıldım.Canavar, gerçekten de çok kuvvetliydi.Ama ben sonsuza kadar savaşabilirdim.Kılıcımı canavarın boynuna doğru salladım.Kılıç, canavarın boynunu deşip geçti.Ama çoktan beni yere atmıştı.Yere düşerken hiç bir acı hissetmemiştim.Kesinlikle bir ara Styks ırmağında duş almalıydım.Kılıç canavarın boynundan geçerken canavarla birlikte Styks ırmağına düştü.Sersemlemiştim.Hayır kesinlikle olamazdı.Thésus benim sahip olduğum ilk kılıçtı.Styks ırmağında büyük bir patlama yaşandı.Biliyorum çıkmamız gerekiyordu.Ama o kadar öfkeliydim ki bir an için şuan da yerde olan Tiff'i boğmak istedim.Ama sonra kendime gelmiştim.Styks ırmağında ki patlama bizi kül edecek kadar güçlüydü.Tiff'i yerden kaldırdım.

Hadi Tiff ! Buradan çıkmamız gerek.

çıkışa doğru koşmaya başladık.Birden kılıcımın kınında bir ağırlık hissettim.Ben bu ağırlığı biliyordum.Thésus!.Ama nasıl diye düşündüm.Sonra da teşekkür ederim baba diye.Tiff ile son hız çıkışa doğru koşuyorduk.

Buradan hemen çıkamazsak bitmiştik. Bütüm gücümle koşuyordum. Bu kadar hızlı koştuğumu görünce biraz şaşırdım ama bu uzun sürmedi çünkü ölmek istemiyordum. Patlama olacağını belli eden sesler duyuyorduk. Nerede bu çıkış? Ed benim önüme geçti. O benden daha hızlıydı. Sürekli bana bakıp onu takip ettiğimden emin oluyordu.

Bir süre sonra büyük bir ses duyuldu. Ed ile ben bu sesi duyduktan sonra artık koşmuyor adeta uçuyordu. En sonunda çıkışa vardık ve büyük bir hızla çıkıştan çıktık. Artık daha rahattık ama yinede ne olur ne olmaz diye hala koşuyorduk. Hemen pegasuslarımızı çağırdık. Çok şükür hemen geldiler.

Sissy'nin üzerine bindim ve uçmaya başladık. Kampa doğru gidiyorduk. Ed de arkamdan geliyordu. Styks Irmağına ne olduğunu hiç merak etmiyordum. Hala yaşadığımız için ikimizde çok mutluyduk. Birbirimize bakıp gülümsedik. Gerçekten çok şanslıydık. Bir macera daha sonunda bitmişti.



RP BİTMİŞTİR!