Hector'un Kabusu Asla Son Bulmaz[1]

Nihayet kardeşlerim bir ara bulup kampa gelmişlerdi.Gelmişlerdi ama ne geliş...Biz Rob ile ormanda yürürken karşımıza Stell çıktı.Ben sonunda bunlar iyi anlaşacak derken...Yine kavga etmeye başladıklarını gördüm.Onları ayırmaya çalışmalıydım ama nafile mıknatıs gibi birbirleri çekiyorlar.İhtiyaç olduğu zaman bu Septiel nerde olur hep...

Hec ile ormanda yürüyüşe çıkmıştık - çıkmaz olaydık! Yine Küçük Cadı ile karşılaştık. Beni görür görmez yerden bir taş alıp kafama fırlattı. Ben de hışımla üzerine doğru gidip saçlarını karıştırdım. İkimiz de birbirimize nefretle baktık bir süre, ardından Stell kıkırdayarak, "Alnın kanıyor." dedi. Tek kaşımı havaya kaldırarak "Küçük cadının teki taş attığı için olabilir mi?" diye sordum. Hec koşarak gelip aramıza girdi ve bir elini bana, bir elini Stell'e doğrultarak "Lütfen. Bari. Bugün. Yapmayın." dedi dişlerini sıkarak. Kafamı hafifçe yana yatırarak ona 'üzgünüm' bakışı attım ve ensesine bir şaplak indirirken Stell'e "Hayırdır kardeşim, sen kampa uğrar mıydın? Zihindeşen'le üniversitede olman gerekmiyor muydu? Ah, dur tahmin edeyim! Yoksa seni oradan da mı attılar?" diyip kahkahalarla gülmeye başladım.

Ah, yine geçen yaz yaptığımız gibi üç kardeş felekten bir gün çalacaktık anlaşılan! Keyfim iyiden iyiye yerine gelmişti ve merakla Stell'in vereceği cevabı kafasında toparlamayı bitirmesini beklemeye başladım.

Öfkeme hakim olma yeteneğine sahip değildim zaten, birde Robyn'in söyledikleriyle iyice çileden çıktım.

"Ya sen Robyn? Sen neden buradasın? Yoksa Rose sana tekmeyi bastı mı? Elbette öyle olmuştur, sana kim dayanabilir ki?" dedim ve kılıcımı çektim. Robyn'in de suratı öfkeyle kızarmıştı. Bir an bile düşünmeden kılıcını çekti ve saldırdı. İkimizde öyle öfkelenmiştik ki o an eğer Hec aramıza girmeseydi kesin birbirimizi doğrardık. Neyse ki Hec tam zamanında kılını çekti ve tam ortamıza atladı.

"Neyiniz var sizin? Neden bizde normal kardeşler gibi gezip tozamıyoruz da hep sizin kavgalarınızla yetiniyoruz? Artık çok sıkıldım" dedi. Robyn ile hala birbirimize kötü bakışlar atarken kılıcımı çektim.

"Haklısın Hec. Biz kardeşiz ve sürekli kavga etmeye devam edemeyiz. Barış ilan edelim" dedim. Robyn'de başını salladı ve gülümsedi. O şirin gülümsemesinin ardından bana az sonra yapacaklarını nasıl tahmin edebilrdim ki!

Barış mı?Stell ve Rob mu.Asla barışamazlar bundan emindim.O sahte gülüşlerin altından neler yatıyor kim bilebilir ki?Kılıcım olası saldırılara ve kavgalara karşı her zaman elimde durmalıydı

"Bu gün kavga etmek yok.Normal kardeşler gibi davranın ezeli rakipler gibi değil"

İkiside başlarını tamam manasında salladılar ama bundan hiçte emin değildim.Ne yani nu kadar zamandır anlaşamayan ikili bir anda mı barışaçaktı.Buna kahin bile inanamazdı.

"Şimdi ne yapacağız peki" dedim.

İkisininde kavga edeceğine emindim.İkisindende ses çıkmadı ve hayretler içerisinde kaldım.Stell ve Rob bana değişik bir şeymişim gibi bakmaya başladılar.

"Hec sakın kıpırdama"

İkiside birbilerine engeller yaparak bir canavarı kovalamaya başladır.Anladım.Yine kavga edecekler.
"Durun"
Bağırmamın ne faydası olacak sanki...Canavarın peşinden yada değil...Crist'in perisinin peşinden gidiyorlar.Peri onlardan o kadar korkmuş ki...Kaçmaya başladı.İkiside Thali'nın Ağacına doğru koştular.Onlara yetişmek için peşlerinden koştum.Fayda etmeyince,Pegasus ile onlara yetişmeye çalıştım.Havadan onların üzerine atlmadım ve yakaladım.
"Yeter"
Yine koşmaya başladılar.Sizi macera meraklıları.
(Devamı Thali'nin Ağacında olsun Artık)