Bekle Manhattan! Biz Geliyoruz!

Evet,yine kamptan kaçış ve yine iki kız...Sat ve Anna.Anna benim en iyi arkadaşımdır.İlk dostum sayılır.Bu yüzden Manhattan'a onunla beraber gitmeyi planlıyordum.Konuşmuştum,anlaşmıştım ve beraber pegasuslarımızla Manhattan'da buluşacaktık.Sabahleyin kamptan kaçmayı planlıyorduk ki,tüm günümüzü orada geçirip,akşam yemeğine yetişebilelim.Bu yüzden 5.30'da buluşmak üzere anlatık Anna'yla.Sabah kalktığımda saat daha dörttü.Bu yüzden,oyalanarak uyandım.Diğer avcılar uyanmışlardı,bana iğrenç bakışlar atarak kulübeden çıktılar.Benim yüzümden erken avlanmak zorunda kalmışlardı.Onlara güldükten sonra yüzümü yıkadım,beyaz bir elbise giydim.Sanırım ilk kez elbise giyecektim.Manhattan'da da giyelim bari,kamptaki karizmayı çizdirmemek adına sadece kaçış günlerinde giyebiliyordum.Çantama birkaç drahmi attım,parfümlendim ve tabi ki silahlarımı da yanıma alarak Plütonu çağırdım.Plüton'un adını neden Plüton koyduğumu düşünürken bir baktım ki Manhattan'dayım.Beklerken,pegasusuyla inen birini gördüm ve yanına koştum.

-Anna!

Sat'le kamptan kaçıp Manhattan'da güzel bir gün geçirecektik.Tüm gün boyu alış veriş yapıp eğlenecektik.Akşam yemeğine yetişebilmek için 5.30'ta Manhattan'da olmamız gerekiyordu.Bende 4.30 gibi uyanıp hazırlanmaya başladım.Kardeşlerimin uyanmamasını istiyordum.Hadi yeni gelenler uyansa tamam ama Selly ya da Arthur-özellikle de Arthur-Manhattan'a zor giderdim.Çünkü Sell eğer bu gün sinirli olacaksa brni soru yağmuruna tutardı,Arthur'da kulübenin tek erkeği olduğu için bana hesap sorardı.

Em sonunda hazırlanıp pegasus ahırlarına doğru yürüdüm.Benim tatlı pegasusum Arianna'yı alıp havalandım.Manhattan'a vardığımda Sat pradaydı,bana

-Anna!Dİye seslendi bende hemen Arianna'dan inip Sat'e sarıldım.

-Sat,seni özlemişim,dedim ve güldüm o da güldü.İçimden bir ses bu gün çok güzel olacak diyordu.

Anna ile beraber Manhattan'da bir araya gelmiştik.Doğrusu en iyi arkadaşımla Manhattan'ın bir başka olacağını hissediyordum.Hava da güneşliydi,maviydi gökyüzü.Yani tüm günümüzü Manhattan'da doyasıya geçirebilirdik.

-Ben de seni özledim Anna'm.Meydana doğru yürüyelim mi?

Ardından beraber meydana doğru inmeye başladık.Manhattan'ın da havası bir başkaydı doğrusu.Meydana indiğimizde ağzım açık kaldı.Burası görmeyeli bayağı bir güzelleşmişti.

-Harika!Gezmek için sabırsızlanıyorum!

Meydana indikten sonra alış veriş merkezlerine daldık.Sanırım Sat benim yanımda dura dura bana benzemişti çünkü bir mağazada tam iki saat kalıyorduk.En son çıktığımızda elimizde on torba dolusu kıyafet vardı.Son mağazadan çıktığımızda söylediğim bir söz Sat'i biraz şaşırtmıştı.

"En üst katta kitap satan bir yer olacak,oraya uğrayalım.Kitap almam lazım"dedim,Sat şaşırmış gibi bakıyordu.

"Tamam biliyorum biraz garip,ama sinirlendiğim zaman kitap okuyarak rahatlıyorum.Son günlerde neden sinirliyim sanıyorsun?Kitabım bitti stres atamıyorum"dedim ikimizde gülüyorduk.Sonra yukarı çıktık ve kitap bakmaya başladık.Sanırım kitapları o da seviyordu.

Doğrusu elimizde on torba poşetle,kitapçıya çıkmak garipti ama daha da garibi Anna'nın bir kitap kurdu olduğunu öğrenmemdi.Zaten Anna farklıydı;kılıç ustası,kitap kurdu bir Afrodit kızıydı.Birçok erkek de Hector'un çok şanslı olduğunu söylerdi.Bugün bunun doğru olduğunu gördüm.

Kitapçıya bakarken ilgimiz çeken bir kitap gördüm. Percy Jackson ve Olimposlular. Çok ilginçti,bizim Percy abimizin kitabını yazmışlardı.O efsanevi,melez kahramanımızın.O zaman insanlar,bizim var olduğumuzu biliyor olmalılardı.Ama bu kitap efsaneviydi tabi kimse inanmazdı.Anna'ya kitabı gösterdim ve ardından sepete attım.

-Bu kitabı okumak istiyorum.

Sat'in bulduğu kitap ilgimi çekmişti.Birkaç kitap daha aldıktan sonra kitapçıdan çıktık.Kitabı merak ediyordum.

"Sat,bir yere oturup şu kitabı incelesek.Çok merak ediyorum."dedim Sat hangi kitaptan bahsettiğimi anlamıştı.Kitapta Thali'yı,Percy'yi,Annabeth'i,Kıvırcık'ı,Luke ve daha bizimle ilgili bir sürü şeyi anlatıyordu.

Kitabı biraz inceledikten sonra kalkıp alış veriş merkezinin girişine gittik.O sırada karşımıza bir minotor çıktı.Aslında buna biraz sevindim çünkü hep bir minotor boynuzum olsun istemişimdir(Biliyorum şu an psikopat olduğumu düşünüyorsunuz).

Sat'e baktım;

"Belki bu minotoru yok ettikten sonra Manhattan'da herkes bizi arayacak ve psikopatmışız gibi dabranacak ama ölmekten iyidir"dedim ve yüzüğümü kılıca dönüştürerek minotora saldırdım.

Minotor gördüğüne bu kadar çok sevinen bir melez daha önce hiç görmemiştim.Anna minotoru görür görmez yüzüğünü kılıca dönüştürerek minotora saldırdı.Ben biraz duraksadıktan sonra oklarımla minotoru avlamaya çalıştım.

Minotorları oldum olası sevmezdim.Yarı boğa,yarı insan.Ya insan ol ya da boğa.Bunun seçimini yapmak bu kadar zor mu?

Anna saldırırken ona yardım için ben de kılıcımı çektim ve minotora saplamaya başladık.Bir canavar avlamayı eğlenceli hale getirebilecek tek kişi Anna'dır herhalde.Bağırıyor,çağırıyor ama aynı zamanda da dövüşüyordu.Minotor birden ikimizi birden iterek yürümeye başladı.Ama biz de boş durur muyuz?Minotorun orasına burasına kılıçlarımızı ve oklarımızı saplamaya başladık.

Minotoru hallettikten sonra Mc Donald's'a uğramaya karar verdik.Biraz hamburger ve patates kızartması fena gitmezdi ve tabii bir de kola.Yemeklerimizi almaya gittiğimizde çok sıra vardı.Sat beklerken kitabı okumaya başladı.O kitap okurken bir şey farkettim.Kasadaki bir adam bize bakıyordu.Hem de yiyecekmiş gibi.

"Sat şu adam neden bize öyle bakıyor?"diye sordum ama Sat kitaba dalmıştı.En sonunda kitabı çekip kapattım.

"Anna,ne yapıyorsun?"diye kızdı Sat bende ona adamı gösterdim.Başımız her zaman ki gibi beladaydı.

Anna bana adamı gösterdiği zaman biraz şaşırmıştım doğrusu.Sanki adamı daha önce de görmüştüm gibi geliyordu bana,ama çıkartamıyordum.O an anladığın tek şey adamın tehlike arzeden bir yaratık olduğuydu.Anna'yla beraber yavaş yavaş topuklarken adam bizim arkamızdan gelmeye başladı.Anna ve ben şüpheli hareketler gösteren bu adamdan kaçmak için koşmaya başladık.Adam da koşmaya başlayınca ikimiz de kılıçlarımızı çıkarttık.

-Anna geliyor!

Bunu söyledikten sonra adam daha da hızlı koşmaya başladı ve biz de bir ara sokağa girdik.Burayı bulmamasını umuyorduk.

Kaçıp bir ara sokağa saklanmıştık,burada bizi bulmamasını umuyorduk ama bizi buldu.Sat'e bakıp;

"Gerçekten aç olmalı,daha önce hiç bir canavar beni böyle bir yerde bulamamıştı"dedim.

O sırada Sat bir ok fırlattı ve oradan kaçtık ama canavar peşimizdeydi.Hızlıda koşuyordu,ah Tanrılarım nasıl bir canavardı bu?Sonra bu sorumu Sat'e sordum.

"Sat bu nasıl bir canavar?"dedim.

Adam bizi yine bulmuştu ve biz de kaçışmaya başlamıştık.Adamı daha önce görmüştüm,çıkartmalıydım,çıkartmalıydım.Düşündüm,düşündüm ve Anna da bana bu adamla ilgili soru sorunca hafızam yerine dank etti ve Anna'ya döndüm.

-Mantikor bu!Olamaz,insan kafalı,aslan vücutlu!Aslan vücudunu da nasıl saklıyorsa artık.Bunun akrep kuyruğu ve kanatları da vardı.Koş Anna koş!

Ve ikimiz beraber koşmaya devam ettik.Ama mantikorun da duracak hali yok,koşmaya ve sonra da aslan vücuduna geri dönüp uçmaya başladı.Harika,kanatlı şey artık uçuyordu ve işimiz zordu.Ben de oklarıma davrandım ve Anna'nın ok kullanıp,kullanamadığını bilmiyordum ama şimdilik,kullanılacak tek alet oklardı çünkü mantikor uçuyordu.Anna'ya da ok takımı hediye ederek mantikoru vurmaya devam ettim.

Sat bana ok takımı verdi.İkimiz birlikte mantikora ok fırlatıyorduk.Ama canavar durmak bilmiyordu.Sonra aniden bir sokağa daldık ve mantikordan kurtulduk.Ama nerede olduğumuza dair bir fikrimiz yoktu.Sanırım kaybolmuştuk.

"Geldiğimiz gibi gidersek yolu bulabiliriz"dedi ve yürümeye başladık.Yorulmuştum,zar zor yürüyordum.Ama bende gerçekten de şans yoktu,çünkü mantikor tekrar peşimize düşmüştü.Sat'te ben de sinirlenmiştim.Bu sefer sinirin verdiği güçle birlikte mantikordan kurtulduk.

Sinirli iki kızın gözünü hiçbir şey göremezdi.Ve doğal olarak iki sinirli kız,Anna ve ben beraber mantikordan kurtulmuştuk.Mantikor gittikten sonra neşelenmek için Manhattan barlarına veya diskolarına gidebilirdik.Ama yaşımız dolayısıyla alınmayacağımız kanaatine vararak sokaklarda yürümeye devam ettik.Biz sokakta yürürken Anna birine doğru koşmaya başladı ve ben de peşinden gittim.Anna o kişiye sarıldı ve ben de tanışmak istercesine konuştum.

-Merhabalar efendim.Anna bayan kim?

"İnanamıyorum Anna!Ne kadar da büyümüşsün?"dedi eski sınıf öğretmenim.Sanırım gittiğim üçüncü okuldandı.

"Öğretmenim sizi çok özlemişim"dedim.Gerçekten beni seven ve derslerimde bana yardım eden bir öğretmendi.

"Ben de seni özledim Anna,okuldan atılman kötü oldu"dedi.Eve okuldan atılmıştım ve nasıl atıldığımı da hatırladım.Sanırım bana biri çirkin demişti ve bende dövmüştüm.

"Neyse tatlım işiniz var sanırım seni tekrar görebilirsem sevinirim"dedi öğretmenim,sonra da gitti.Sat kim olduğunu merak ediyordu anlaşılan.

"Sınıf öğretmenimdi.Gittiğim üçüncü okuldan."

"Neden atılmıştın o okuldan?"

"Bir kız bana çirkin dedi bende dövdüm ve atıldım"dedim.

Sat o an kahkahayı patlattı ardından bende gülmeye başladım.Kol kola girip yürümeye devam ettik.

Anna'nın öğretmeniyle karşılaştıktan sonra yürümeye devam ettik. Anna'nın güzelliğine kimse laf edemezdi zaten,o hep ağzının payını verirdi. Minik su nemflerine verdiğini hatırlıyoruz yani. Biz ilerlerken Manhattan sokaklarında bir büfe bulduk ve oturuyorduk. Tam o sırada ben kimi gördüm? Eski sevgilimi! Ama ben artık bir avcıydım ve o yoktu,bu yüzden rahat olmaya çalışıyordum. O asla yoktu, Arthur vardı işte,ben de avcıydım. Yani bu konulara fazla dalmak istemiyordum. Anna bana bakarak gülüyordu ve neler olduğunu soruyordu.

-Eski şey işte. Sanırım onun yüzünden avcı olmuştum. Hay,lanet olasıca şey.

Anna'nın gözü büyümüş bakarken David beni gördü ve selam verdi. Ben de arkamdan oklarımı hazırlıyordum.

-Aaa Satellite,sen de mi buralardaydın? Uzun zaman oldu,sen New York'a taşınmadın mı?

Onunla muhattap olmak istemediğim için Anna'nın kolundan tutarak büfeden çıktık ve yürümeye devam ettik.

Kafede otururken Sat'in eski sevgilisiyle karşılaştık.Sat beni de kapıp ondan kaçmaya çalıştı ama çocuk Sat'in peşini bırakmıyordu.

"Satellite ben seninle tekrar birlikte olmak istiyorum.Lütfen bir şans daha ver bana"dedi çocuk.Sat iyice sinirlenmişti.

"David beni rahat bırak seni istemiyorum"dedi.

"Satellite bir şans daha ver lütfen"dedi David.Bu sefer sınıfları zorlamıştı.Sat çok sinirlenmişti.

"David beni rahat bırak,benim yeni bir sevgilim var!"diye bağırdı.Çocuk bir kaç dakika olduğu yerde durdu ve tekrar peşimize düştü.

"Tamam o zaman.Bu yanında ki güzel bayan kim?Belki o benimle çıkar"dedi.Tabii bende bunu dediğine onu pişman ettim.Arkamı dönüp çocuğun burnuna bir yumruk geçirdim.

"Bir daha karşımıza çıkma!"diye bağırdım ve oradan uzaklaştık.

Anna David'e yumruğu geçirdikten sonra arkamıza bakmadan koşmaya başladık. Kısa süren bir sessizlikten sonra ikimiz de kahkahalarla gülmeye başladık. Sonra tanımadığımız birilerini bulmaya çalışarak tekrar bir alışveriş merkezine girdik. Kıyafet bölümüne girdik ve deli gibi kıyafet aramaya başladık. Anna kendine bir sürü elbise bulmuştu ama ben henüz bulamamıştım. Anna'nın yanına gittim ve yardım istedim.

-Anna,elbise bulur musun bana?

İşte benim uzmanlık alanım:Alışveriş!Bu yüzden hemen elbiselerin arasına dalıp beyaz tonlarında elbiseler aramaya başladım,çünkü Sat'e bu renkler yakışırdı.Sonra bulduğum elbiseleri Sat'e verdim o kabindeyken ben de siyah ve kırmızı tonlarında elbiseler bakıyordum.Ardından Sat kabinden çıktı,elbiseyi giymişti.

"Sat,süper görünüyorsun!"diye bağırdım.

Anna ile beraber alışverişimizi yapmıştık. Anna'nın bana seçtiği elbiseyi ben de çok beğenmiştim. Anna da elinde bir ton kıyafetle kasaya geldi. Beraber sıra beklerken hesabı aramızda bölüşüyorduk. O sırada sıra bize geldi ve drahmileri uzattık. Ama kasiyer hanım etrafındaki yüm kasiyerlere bizi göstererek gülmeye başladı. Karşımızda kahkaha atıyorlardı ve bu hiç hoş bir durum değildi. "Bakın drahmilere!"
Gülmeyen tek kişi vardı; saçları kıvırcıktı ve biraz kısaydı. Tahminen bizim yaşlarımızdaydı ve kızgınlıkla bize bakıyordu. Kim olduğunu çıkartmaya çalışırken Anna fısıldadı. "Kıvırcık."

Onu gördüğümde gözlerime inanamadım,bu Kıvırcık'tı.Şaka değildi,bildiğimiz Kıvırcık'tı işte!Ama sanırım bize kızmıştı.Bizi kolumuzdan tutup dışarı çıkardı."Ne yapıyorsunuz siz?Kampta olmanız gerekmiyor mu?Kimin melezlerisiniz?"dedi."Annem Tanrıça Afrodit ve arkadaşım Sat'te Artemis Avcısı"dedim.Ardından Sat'e baktım,ikimizde hala şoktaydık.

Kıvırcık ikimize de kötü kötü bakarak kolumuzdan tuttu ve mağazadan götürdü. Diğer kasiyerlerin şaşkın bakışlarına az sonra geleceğimizi söyleyerek karşılık verdi ve kıkırdaşan Anna ile beni bir düzlüğe götürdü. Kızgın bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

-Hemen şu pegasuslara binerek kampa geri dönün,derhal.

Anna ile birbirimize baktık ve ofladık ama Kıvırcık'ın sinirli bakışları yüzünden pegasuslarımıza bindik.

-Geri dönünce ceza yiyeceksiniz Annalynne ve Satellite. Bir daha izinsiz kamptan çıkmayın.

Kıvırcık'ın dırdırlarını dinlemek istemediğimiz için pegasuslarımızla uçmaya koyulduk. Yol çabuk geçmişti,şen şakraktık yol boyunca. Sonunda kampa vardık ve kulübelerimize ayrılırken Anna'ya baktım.

-Bugün harikaydı. Yine yapalım.

Ve ardından kulübelerimize girdik.

Rp Bitmiştir.( Teşekkürler Anna )

(Önemli değil Sat )