Babamı görüyorum

Kampa geleli iki gün olmuştu ama hala babamı görememiştim. Bütün kardeşlerim arasında kendimi yanlız hissetmeme neden oluyordu bu. Ares kulübesinden çıktım ve elllerimi ceplerime sokarak yürümeye başladım. Sonunda kamp haritasında gördüğüm ''Long Island kıyısı''na gelmiştim. Buraya Hermes'in arada sırada uğradığını duymuştum. Ben de kendi babamı görmeyi umarak gelmiştim buraya belki de. Emin değildim. Arkamdan bir ses duyana kadar yürümeyi sürdürdüm. Şaşkın bir şekilde arkamı döndüğümde zaten ne olduğunun bilincindeydim.
''Merhaba,baba.''

Hala babamın benimle konuştuğuna inanamıyordum. Ama ben soğukkanlı görünürdüm hep. Bu benim özelliğimdi. İnsanlar beni hep soğuk bir Ares kızı sanardı böylece.
''Ehh...Biraz,aslında pek değil. Daha doğrusu hiç arkadaşım olmadı. Bir Hermes kızıyla biraz konuştum. Ama..tam anlamıyla bir şey yok. Ayrıca daha kampta 2. günüm ve kampı pek tanıyamadım. Ama iyi görünüyor.''
Aklma birden -nereden geldiyse- kulübedeki silahlar geldi. Babamın kardeşlerime verdiği sihirli eşyaları da görmüştüm. Biraz özenmiştim aslında. Keşke babamda bana böyle bir şey verseydi...
''Ah,neyse baba,seni ölümlü sorunlarımla sıkmak istemem.''

Bu soru karşısında istemeden güldüm.
''Bir Ares kızı olarak insanlarla bir sorunum olacağını sanmıyorum.'' Babamın benimle ilgilenmesini çok sevmiştim. Onun da bunu anladığından emindim. İkimizde -o bir Tanrı olduğu için,ben de...Aaa,melez olduğum için- birbirimize hiç bir şey demeden durduk. Bu dakikaları iyi değerlendirmek istiyordum ama hiç görmediğim babamla konuşacak bir konu bulamıyordum tabii. Babamın ağzını açtığını görünce düşüncelerimden sıyrıldım.

'' ...onlarla baş edemeyecek duruma gelirsen benden yardım isteyebilirsin.''Bu söz beni biraz kırdı ''Ben büyüdüm baba.Artık bana küçük bir kız gibi davranmana gerek yok! Demek istediğim;Beni bıraktığın zamanki gibi savunmasız değilim. Güçlendim, ve herhalde artık kimseyle baş edemeyecek duruma gelmem.'' Onun bu sözü beni gerçekten kızdırmıştı.Ve herhalde bir tanrı ile böyle konuştum diye bana o da kızmıştı ama bana daha çok bu söz üzerine alınmış gibi geldi.Bunun için yer yarılsa da içine girsem diye düşündüm. ''Baba ben şey... çok özür dilerim seninle böyle konuşmamalıydım.''