Anna ve Sere'nin Küçük Macerası

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Asphodel Tarlalarından çıktığımız için seviniyordum. Neydi o kalabalık öyle? Biraz macera olsun diye buralara kadar gelmiştik ama kalabalıkta neredeyse bütün zamanımızı harcamıştık. Sinirle Anna’ya baktım. Halinden memnun gibiydi. Yer altı dünyasına geldiğimiz için hiç strese girmemişti doğrusu. Belki de Tanrı Hades onun burada olduğunu öğrense hiçbir şey yapmayacağı içindir. Nasılsa geliniydi değil mi? Ama Hades beni öldürebilirdi. Hatta bunu seve seve yapardı belki de… Birden içim ürperdi. Yok, yahu yapmazdı. Robyn ile iyi dosttuk. Oğlunun dostunu öldürebilir miydi? Hiç sanmam. Ya da öldürürdü. Bir an önce bu düşüncelerden kurtulmalıydım!
Ben tam bu düşüncelere dalmışken önümüze dört tane cehennem tazısı çıkmıştı. Anna çığlık atınca farkına varmıştım. Kurşun kalemimi, hançere çevirdim ve cehennem tazılarına saldırmaya karar verdim. Fakat o anda bize saldırmadıklarını anladım. Tersine bizi yalıyorlardı. Rüyada mıydım ben, yoksa kafayı mı yemiştim? Cehennem tazıları özellikle de Anna’yı sevmişti. Şaşkınlıktan düşüp bayılacaktım.

Konu: Geri: Anna ve Sere'nin Küçük Macerası C.tesi Ekim 30, 2010 9:40 am

Sere'yle Yeraltı Dünyası'na inmiştik.Burada rahattım,nasıl olsa ben Tanrı Hades'in geliniydim.Ben rahattım ama Sere pek rahat görünmüyordu.Ben de onun yerinde olsam rahat olamazdım.Sonra karşımıza dört tane cehennem tazısı çıktı.Bir çığlık attım ve sonra çok şaşırdım.Cehennem tazıları bizi yalamaya başladılar.Sere'ye baktım,o da şaşırmıştı.Bir an öldük sandım.Ama yaşıyorduk.Bu bir mucize miydi?Neden bize sevgi gösteriyorlardı?Belki güzel olduğumuzdandır diye düşündüm ya da Hades'in geliniyim diye miydi bu sevgi?Kafayı yemek üzereydim,bize saldırmıyorlardı."Sere bunlar neden bizi yalıyorlar?Öldümeleri gerekmez miydi?"diye sordum.Nedense bize saldırmalarını istiyordum.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Haklıydı ölmemiz gerekirdi. ‘‘Bence de Anna. Tanrı Hades göndermiş olmasın?’’ dedim kaşlarımı kaldırarak. Utanmışa benziyordu. Tanrı Hades’in gelini Anna… Uyumlu olmuştu. Cehennem tazılarının gitmesini bekledik öylece. Çantamda duran sandviçlerden birazını uzağa doğru attım. Sonunda bizi rahat bırakmışlardı. ‘‘Anna, cehennem tazıları sandviç seviyormuş gördün mü?’’ dedim gülerek. Oda bana katılmıştı. Gülüp duruyorduk. Nehre biraz yaklaşmıştık. Fakat o sırada Anna’nın yeniden çığlık attığını duydum. ‘‘Yine ne ol-’’ arkamı döndüğümde cümlenin devamını getiremedim. Bir hayalet Anna’nın etrafında dönüp duruyordu. ‘‘Dostumu rahat bırak pis hayalet, kötü hayalet!’’ Bağırmam her yeri sallamıştı.

Konu: Geri: Anna ve Sere'nin Küçük Macerası Ptsi Kas. 01, 2010 4:14 am

Şimdi iyice sinirlerim bozulmuştu.Hayaletin biri etrafımda dönüyor ve beni rahatsız ediyordu.Sere onu kovmaya çalışıyordu ama hayalet bana mısın demiyordu.En sonunda hayalete bağırmaya başladım.

"Bırak peşimi seni pis hayalet!Ne yaptığını sanıyorsun?Ben Hades'in geliniyim,bu yaptıklarını öğrenirse neler olur biliyorsundur!?" diye bağırdım.

Hayalet bir kaç saniye durdu ve şöyle dedi.

"Nerden bileceğim Hades'in gelini olduğunu?Herkes öyle der zaten"dedi.O an sinirden ne yapacağımı bilemedim ama sonra Sere hayaleti korkutup kaçırmayı başardı.

"Teşekkürler Sere"dedim ve gülümsedim ama başımız dertten kurtulacağa benzemiyordu.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Hayalet kaçıp gitmişti ama peşimizi bırakmayacağını biliyordum. Eh yanınızda bir Aphrodite kızı varsa emin olun peşinize her şey takılabilir. Mesela hayaletler işte… Güzel kızı görüp âşık oluyorlar. Buda şaşırılacak bir şey değil. Bana âşık olacak halleri yok ya? Sinirle kafamı salladım. Yer altında olduğumuz için durmadan etrafa bakıp duruyordum. Her yerden gelecek darbeye karşı hazır olmalıydım. Anna korkunum farkındaydı ki bir şeyler söyledi. Tabi ben onu dinlemiyordum. Ona baktım ve özür diledim. ‘‘Üzgünüm, dinlemiyordum ne dedin tatlım?’’ dedim. Cevabını beklerken dağılan saçlarımı düzeltiyordum.

Konu: Geri: Anna ve Sere'nin Küçük Macerası Paz Kas. 14, 2010 9:33 am

"Önemli değil yürümeye devam edelim"dedim ama bizde hiç şans yoktu.Hayalet bu seferde beni değil Sere'yi rahatsız etmeye başladı.Artık iyice sinirlenmiştim,cinnet geçirecektim.Sere sakin olmaya çalışıyordu ve sonunda bağırmaya başladım"Sen kendini ne sanıyosun?Hayalet olduğun için seni öldüremeyebiliriz ama Hades senin canını çok yakabilir ve eğer kendini seviyorsan Hades oğlu'nun kankasından ve sevgilisinden uzak dur!"dedim ama hayalet umursamıyordu.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Hayalet iyice bize kafayı takmıştı. Biraz düşündüm ve gülümsedim. Anna’nın yanına gidip kulağına onu oyalaması gerektiğini fısıldadım. Kız şaşkınlıkla bana baktı ama dediğim şeyi yaptı. Hemen zavallı hayaleti etkilemeye başladı. Hector bunu görse kriz geçirirdi. Ama hayaletten kurtulmanın tek yoluydu. Anna zavallı hayalet ile uğraşırken ben kolyemi tutup aklımdan Tanrı Hades’i geçirdim. Bir kaç saniye sonra Tanrı Hades’tim. Gerçekten ilginçti fakat eğlenceliydi. Bana ait olmayan sesle bağırdım. ‘‘Sen, hayalet! Hemen bu Aphrodite melezinin yanından uzaklaş!’’ Gerçektende eğlenceliydi. Hayalet şaşkınlıktan ne yapacağını bilemedi. Özürlerinin arasında hemen kaçıverdi. Anna ise bana garip bir şekilde bakıyordu. Gerçek mi sanmıştı acaba? ‘‘Tanrı Hades, Sere nerede?’’ gözleri yuvalarından fırlamıştı. Ben ise gülüyordum. Kolyemi tutup eski halime geri döndüm. Sonunda kolyemin sırrını bilen bir kişi daha olmuştu. Bunu yaptığım için Tanrıça Athena’dan büyük ceza alacaktım. Anna bunu öğrenince beni sakinleştirmeye çalıştı ama sakin olamayacağımı biliyordum. Sakince nehirin önünde durdum ve Anna’ya dönüp gülümsedim.

Konu: Geri: Anna ve Sere'nin Küçük Macerası C.tesi Kas. 20, 2010 10:29 pm

Sere hayaleti kovmak için Tanrı Hades'in kılığına girmişti.Ne olduğunu ilk başta anlamamıştım ama sonra bana sırrını söyledi.Ardından yürümeye başladık ve bizim sevimli cehennem tazılarımızı karşımızda bulduk.Bu kez bizi yalamak yerine peşimizden gelip bize korumalık yaptılar.Bu biraz hoşuma gitmişti.Sere'ye bakıp gülümsedim."Sere bu benim biraz hoşuma gitti sanırım"dedim.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

‘‘Eh sanırım Tanrı Hades, gelinine bir şey olsun istemiyor.’’ diye cevap verdim. Anna’nın hoşuna gitmiş olacaktı ki biraz utandı. Irmağa adım atamayacağımızı biliyordum. Bir Poseidon çocukları değiliz. O yüzden sadece biraz nehre baktık ve geri döndük. Yinede eğlenceli bir gezi olmuştu. Tabi benim Tanrı Hades kılığına girip, Tanrıça Athena’dan ceza alacağımı düşündükçe bu hayal bozuluyordu.

(Anna devam ettirmeyecekse RP bitmiştir.)

» Telefon Macerası
» Dünya Evi Macerasi !
» Lexi ile Cirit Macerası
» Long İsland Macerası
» Bir Gece Macerası daha..