İlk Okçuluk

3- 'İlk gününün sonu'nu anlatan bir rp yazacaksın, kampla ilgili ilk izlenimlerin, ilk maceraların...
Mekan: Melez Kampı içindeki herhangi bir yer.
Katılacaklar: Serbest.

17- Okçuluk alanında bir macera yaşayacaksın.
Mekan: Okçuluk Alanı
Katılacaklar: Sen ve istediğin herkes.


Kardeşlerimle konuştuktan sonra kulübemden çıktım. İçim biraz daha rahatlamıştı. Ancak daha bir sürü cevaplanmamış sorum vardı. Güneş batmaya başlamıştı. Gökyüzü çok güzel gözüküyordu. Okçuluk yeteneklerimi görmek için okçuluk alanına doğru yürüdüm. Yolda giderken bugünkü yaşadıklarımı, pegasusum Sissy'i, yeni kardeşlerimi düşündüm. Sissy çok güzeldi. Onu düşündükçe içim ısınıyor, mutlu oluyordum. Onun yakınında olmak istiyordum. Ben onu, o da beni anlıyordu. Hergün onun yanına gidip küp şeker yedirip okşayacaktım. Kardeşlerim geldi aklıma. Hepsi çok cana yakın, iyi kalpliydiler. Onları çok sevmiştim. Umarım onlarda beni sevmiştir.

Bunları düşünürken okçuluk alanına vardım. İçeriye girdim ve alanı incelemeye başladım. Kimse yoktu ve çok sessizdi. Okçulukta ne kadar iyi olduğumu görmek için sabırsızlanıyordum. Bir hedefin karşısına geçip uzun uzun baktım. "Bir deneyelim bakalım" diyerek kolyeme sıkıca bastım. Kolyem hemen yay-ok takımına dönüştü. Yayıma ve okuma baktım. Hâla bir kolyenin yay-ok takımına nasıl dönüştüğünü anlayamamıştım. Yayımla okum çok şahaneydiler. Üzerilerinde güneş motivleri vardı. Hedefe tekrar baktım. Kendime güvenim gelmişti. Hedefe nişan aldım ve ilk atışımı attım. Ok, hedefin neredeyse tam ortasına denk geldi. Bu kadar iyi ok attığımı görünce önce şaşırdım, sonra da gülümsedim. "Babamdan aldığım güzel bir yetenek" dedim kendime. Sonra birkaç deneme atışı daha yaptım. Her atışta hedefi tutturuyordum ve gülümsemem daha da büyüyordu. Sonunda kahkaha attım. Bir şey de iyi olmak beni mutlu etmişti. Bir süre sonra orada yalnız olmadığımı farkettim. Bir kız beni izliyordu. Ona baktığımı görünce;

"Atışlarını izledim, okçulukta iyisin. Fakat süper değilsin. Daha çok çalışman gerekiyor." dedi.

Daha uzak mesafeden, benim hedefime nişan alıp ok attı. Tam on ikiden vurmuştu. Bana baktı, gülümseyerek arkasını döndü ve okçuluk alanından dışarı çıktı.

Şaşırmıştım. Bence bu kadar okçuluk yeterdi. Yay-ok takımım tekrar kolye şeklini aldı. Kızın kim olduğunu merak etmiştim. Bir yere oturdum ve burada artık çok zaman geçirmem gerektiğini düşündüm. O kızdan daha iyi ok atmalıydım. Biraz dinlendikten sonra ayağa kalktım ve okçuluk alanından dışarı çıktım. Güneş batmış, hava kararmıştı. Okçuluk alanında çok vakit geçirdiğimi anladım. Çok yorulmuştum, biraz dinlenmeye ihtiyacım vardı. Kulübeme doğru yürümeye başladım.