Babam ve Huzur

3 gün önce kamp için düelloya kalkışırken babamda konseyde tarafsızlılığını ilan etmişti. Bu konu beni sinir ediyordu. Kulübenin içinde dört dönerken zavall kardeşim Stev de beni masumca diniyordu.

'' Bunu nasıl yapa bilir nasıl olurda tarafsız olur!! '' stev omuz silkti.

'' Tarafsız olmak bizi hades'in yanına götüreceğinin farkında değil mi!!'' Sonra dudum ve stev 'e döndüm.

''Sakın tarafsız olayım deme !!'' Stev sıkılmış olacak ki kulübeden dışarı çıkmak için kapıya yöneldi ama o sıra kapıyı Adrian açtı. Çıkan Stev'in ardından bana dönerek

'' Nereye gidiyor''

'' bilmiyorum!!!''

''Sen niye bağrıyorsun''

''Babam yüzünden'' bir taraftanda kemerimi takmaya çalışıyordum. Sonra kapı açtım arkamdan

''Hey nereye??!! ''

''Olimpos'a''

Asansörü çıkarken çalan müzik tepemi tasını iyice arttırdı. Yüzüğümü çıkarıp hoparlör'e atttım ( Tabi havada hançer oldu.) biraz cızırdadı sonra sustu hançeri çıkarıp yüzümü taktım. Dınn kapı açılınca deli gibi konsey'in bulunduğu yere koştum. İçeri girince

''Ba..!!'' devamı gelmeden babam sanki ışık hızında arkamda bitti.

Hala sinir içinde

''Farkında mısın ama tarafsız olman bizi ölüme yolladın anlamına geliyor !!!'' Biraz fazla bağırmıştım sanırım

''Hermia bak...'' sözünü kestim ve biraz daha sesimi kısık tutarak (Genede bağırıyordum)

''Sus baba ben Clarisse değilim ne onun kadar hırçın ne de sana boğun eğen biri''

''Hermia hadini aşıyorsun!!'' dedi sertçe kalbim parçalanmışçasına

''Demek doğruydu kamptaki tüm dedikodular doğruydu.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!''

Aniden konsey salonunda belirdim ve Melinoe'ye yakışacak, acımasız bir kahkaha eşliğinde Ares'in karşısına geçtim. "Ah, demek aşağılandığını düşünüyorsun. Yazık... Elindeki gücün farkına varamayacak kadar körsün. Ama senin de söylediğin gibi, bunun bir önemi yok Ares. Baban ve kardeşlerin Titan'ın karşısında dimdik ayakta dururken, sen gidip bir yerlerde sığınır ve fırtınanın dinmesini beklersin. Ne de olsa herşeyin sorumlusu Athena, değil mi? Hatta Tartarus'a gidip Kronos'u dirilten de benim. Hades ve Poseidon'un babamıza sırt çevirmesini de ben sağladım, değil mi?"

İyiden iyiye öfkelenmiştim. Ares, tarafsız olmasının nedeni olarak bile beni gösteriyordu. Artık çok ileri gitmişti, ona iyi bir ders vermemin vaktiydi. "Ama merak etme, artık tarafsız kalmana gerek yok. Ben, savaştan çekiliyorum çünkü." Sözlerimin istediği etkiyi göstermesini sağlamak için bir süre bekledim, sonra geldiğim kadar hızlı bir şekilde tekrar ortadan kayboldum. Ares, bunu hak etmişti. Köşeye sıkışmış bir halde tahtını korumaya çalışırken, onu dışarıdan izlemek keyifli olacaktı.

(Hermia gelmemi istedi Ben de gelmişken yeni bir kurgu oluşturayım dedim )

(Geleceğinden haberim vardı.)


Athena geldi söyleyeceğini söyledi ve gitti. Arkasından:

-Athena normalde bu numarana kanmazdım ama neyse.

Kızıma döndüm:

-Artık Athena ayrıldığına göre savaşa karışmama bir engel kalmadı. Sen merak etme artık savaşa katılacağım. O dedikoduların ne kadar boş olduğunu da göstereceğim hiç merak etmesinler.

(Ares kurguyu mahvettin ama Sen ben gidince savaşa dahil olmalı, Zeus'un yanında yer almalıydın, kızınla barışmalıydın... O kadar kötü konumuna düştüm bunun için.)

Derin bir nefes aldım yıllardır olmayan babamla konuşuyordum ama ona sarılmak hiç gelmemişti şimdiye kadar ve kamptaki dedikodular..

''baba sen busun'' konseyi gösterek

''Athena haklı kendi açıkları kapatmak için başkalarını kulanıyorsun ve kamptakiler haklı çünkü... bizim ölmemiz umrunda değil sen insanların acıları ile besleniyorsun ama sen hiç acı duymuyorsun. Ve artık bunu istemiyorum...'' bileğimden onun verdiği bileziği(Kalkan:Ceba) çıkardım. Ve ellerimmden onu bıraktım. Sonra ıslık çaldım. Artur gelince sırtına binip gittim.



(Artık kalkanı geri verdiğin bir rp daha yazarız ) )