Tanrıça Hera ile tanışmam!

Yine kulübemdeki sıkıcı günümden biriydi.Tüm kardeşlerim dışardaydı.Evde yanlızdım.Ve kulübemi topluyordum,yine!Kulübemin kapısını sertce kapatıp dışarı çıktım.Kafamı dinlemeye Long Islang Kıyısına doğru gitmeye başladım.Belki Lia'yı bulurum diyerek hızladım.Vardığımda kimse yoktu.Etrafta bir kaç melez olsada onları görmez geldim.Long Islang Kıyısının kenarı oturup etrafı seyretmeye başladım.Tam dalmıştım ki arkamdan bir elin omzuma dokunduğunu farkettim.Korkarak arkama döndüm.Arkamda bir kadın vardı.Güzel bir bayan....Ama annemi geçemezdi.Kadına dikkatlice baktım.Bu Tanrıça Hera'ydı.Tanrıçaların Tanrıçası....Zeus'un karısı....Evlilik Tanrıçası....Soran gözlerle,

''Tanrıça Hera?''

Diye sordum.Bana bakarak kafasını salladı.

''Sizin burda ne işiniz var?''

Tanrıça Hera bana kızgınca bakarak,

''Buraya gelemez miyim melez!''

Olamaz büyük bir pot kırmıştım.Ama bozuntuya vermeden,

''Tabi gelirsiniz Tanrıçam!''

Kızın gözlerine baktım.Daha sonrada etrafa...

''Kimin çocuğusun melez?''

Kız önce biraz sustu.Daha sonra kekeleyerek,

''Tanrıça Afrodit.''

Demek Afrodit'in çocuğu idi.Zaten süslüğüyle bu belli oluyordu.

Elimi boynuma götürüp kaşımaya başladım.Tanrıça Hera'ya baktım ve biraz utanarak,

''Tanrıça Hera sanırım sizin annemle aranız....fazla iyi değil.''

Tanrıça Hera bana kızgınca bakarak,

''Bu seni ilgilendirmez melez!''

İçimden anlaşıldı diye söylendim.Birşey söylemeyecektim.Herzaman pot kırıyordum!Utana bezene,

''Üzgünüm tanrıçam.''

Diye söyledim.Ve susmaya başladım.

Kötü kötü gülümsedim.

''Elbette üzüleceksin melez,''

dedim.Kendi melezlerimden başka diğer melezlere kötü davranma gibi bir kuralım vardı.Ahh,Zeus'unkini unutmamak gerek.Kıza baktım süslülüğünden başka Afrodit'e benzediğini söyleyemem.

''Tanrıçam...''

İlk ve son kez bir Afrodit çocuğuna gülümsedim ve elimi kaldırdım.

''Gitmem gerek melez.''


-Rp Bitmiştir.-