Kampa Giriş.

Misafir

Gözyaşlarım yeni yeni diniyordu. Ancak tekrara ağlayacağımı biliyordum. Kampa gelince tekrar ağlayacak , Draysa veda etmek zorunda kalacaktım. Umarım oda en azından kısa bir süre için bile olsa yanımda beni kampa soksaydı.
''Geldik.'' dedi , Drays. Sesi çok soğuktu. Bu soğukluktan korktum belkide bu son görüşmemiz olabilirdi. Aramızın açılmasını istemiyordum , o yüzden sustum. Araba durunca bir dakika hiç bir şey söylemeden hareket dahi etmeden durdum. Annemi görme ihtimalim var mıydı? Burada ki yaşam nasıldı? Melez olmak tam olarak nasıl bir şeydi?
Kafamda ki soruları Drays'a sormaya korkuyordum. O kadar çok sorum vardı ki. Cevaplamaya kalksa bir saat daha arabanın içinde kalabilirdik. zaten sorularımın cevaplarını bildiğini de pek sanmıyorum. İlk olarak arabanın camından dışarıya bir göz attım. En çok beğendiğim şey bol ağaç olmasıydı. Ağaçların bol olduğu yerde avlanacak bir şeylerde mutlaka vardır. Ancak burada avlanmama izin olur muydu? Bilmiyordum. arabanın eski kapısına elim gittiğinde bu eski , sevimli , küçük arabamızı bile ne kadar özleyeceğimi anladım. Drays arabadan inmiş beni bekliyordu. Gözlerinin altı kırmızıydı. Gdişime üzülüyordu anlaşılan , gözleri dolmuştu. Onu şimdiye kadar ilk defa böyle görüyordum. O benim kafamda her zaman sert , güçlü biriydi. Şimdi ise kırılgan gözüküyordu. Arabadan indiğim gibi boynuna sarıldım. New York'taki tek dostumdu. Her şeyimi kolayca anlattığım , güvendiğim tek kişi. ancak şimdi yeni bir hayata giriş yapmak üzereydim. Burada kendime dost bulabilecek miydim?
Drays'ta sıkı sıkı bana sarılıyordu. Tekrar ağlamaya başladım. O beni ölümden kurtarmıştı.
'' Amanda , seninle tanıştığım günden beri seni korumakla görevlendirildim. Sen benim her zaman için en iyi arkadaşım olacaksın. Babanı ve Amy'i sakın merak etme. Burada ki yaşama alışmaya çalış. Küçük kızlar gibi ağlayıp bir siğneye çekilme. Arkadaş edinmeye , yalnız kalmamaya çalış. '' dedi. İçimdeki acıyı nasıl dindirecektim?
Babamı , Amy'i nasıl merak etmezdim?
'' Sen benim her zaman en iyi dostum oldun. Her zamanda öyle kalacaksın Drays. Babam ve Amy sana emanet. Şimdi ne yapacağım peki ?'' diye sordum. Gerçekten ne yapacaktım içeri girince nereye gidecektim?
Gözlerime bir süre öylece baktı. Öte yandan kapının arkasından sesler de geliyordu.
'' Sadece içeri gir. Sana yardımcı olacaklar.Bu arada unutmadan. Senin annen Afrodit biliyorsun. Ve o bir tanrıça. Bu kampta tanrı/tanrıçaların çocukları var.Bunu unutma.''dedi ve arabadan sırt çantamı getirdi. '' Kendine dikkat et.'' dedi ve arabaya binerek gitti. Öylece gidişini izledim. Gözyaşlarımın artık dinmesini istiyordum. İçeri gireceğimde başkalarının beni ağlayarak , güçsüz , kırılgan bir halde görmesini istemiyordum. Oldukça yaşlı gözüken bir ağacın önünden geçerek kampa girerken aklımda annem vardı. Tanrıçalar gerçekten var mıydı?
Karşımda sarışın uzun saçlı ve güler yüzlü güzel bir kız çıktı. Gülümseyerek konuşmaya başladı. Anlaşılan ilk arkadaşım o olacaktı. Yani öyle umuyordum.

Konu: Geri: Kampa Giriş. Paz Ekim 17, 2010 6:19 am

Her yeni kampa gelen melez gibi,benim de bir zamanlar yaşadıklarım gibi,bir melez daha bunu yaşıyordu şimdi.Ailesinden uzakta,yalnız olduğunu düşünüyordu;belki bildiği ailesinden uzaktı,ama burada bambaşka bir ailesi vardı.
Yeni gelmişti kampa.Satiriyle konuşmalarından belli,iyi dostlardı eskiden.Ve duyduğuma göre Afrodit kızıydı.Ki herkes Afrodit çocuklarına karşı olan sevecenliğimi bilirdi,en iyi arkadaşlarım ve sevdiğim onlardandı.
Zaten yüzünden de belliydi kızın,güzel,süslü bir kızdı;ama yorgun düşmüştü.Onu böyle görmeye dayanamadım,ben de böyleydim bir zamanlar,herkes böyleydi.Onu rahatlatmak istedim ve biraz yavaş bir giriş yaptım.
"Merhaba,kampa hoşgeldin."
Ama uzun zaman sonra görmüştüm böylesini,kırgın gibiydi;belli ailesini özlemişti.Bu yüzden çoğu melezde yaptığım gibi direk kendimi tanıtmadım.Selamlaştıktan sonra konuşmaya devam ettim.
"Satellite Morgan,Artemis Avcısı,melez danışmanın.Siz?"
Yüzümde gülümseme havası vardı.Çünkü yeni melezlerin ilk arkadaşları olmaya bayılırım ki bir çoğunun öyleydim zaten.Hele Afrodit kızının ilk arkadaşı olmak eğlenceli olacak gibiydi.

Misafir

"Merhaba,kampa hoşgeldin." dedi güzel kız. İçimden bir ses iyi anlaşıcağımızı söylüyordu. Yüzünde bir gülümsemeyle konuşuyordu benimle. Daha sonra "Satellite Morgan,Artemis Avcısı,melez danışmanın.Siz?" diye devam etti. Artemis Avcısı..
Vay canına avcılık bana göre bir şeydi. Belki o bana veya ben ona avcılık hakkında bilgiler verebilirdim.
'' Amanda Sylise. Imm... Sanırım seni sorularımla sıkmak zorundayım. '' dedim. Benimde yüzümde artık bir gülümseme vardı. Satellite'den bir cevap beklerken gözümün ucuyla onu inceliyordum. Giyim tarzı çok hoştu. saçları ipek gibi ışıl ışıl parlayan altın sarısıydı. Ben hala cevap bekliyordum. ancak o soran gözlerle bana bakıyordu. Ah... Tabi soru sormamıştım ki. Şimdi sorularımı yöneltmemi bekliyordu sanırım. İlk sorum bariz belliydi. Şimdiye kadar hiç görmediğim annemi görme ihtimalim var mıydı? Nasıl biriydi?

Aklımdaki karmaşaya son verip '' Şey... Ben annemi hiç görmedim. Burada görmem gibi bir şey söz konusu olabilir mi?.'' derken gözlerimin yaşardığını hissettim. Babamda , kardeşimde ve Drays'tan ayrılmıştım. Ama annemi şimdiye dek hiç görmemiştim. Bu yeni başlangıcın içinde onunda olmasını o kadar istiyordum ki.
Satellite anlıyormuş gibi başını sallayarak cevap verdi...

Konu: Geri: Kampa Giriş. Paz Ekim 17, 2010 7:06 am

Bu soruyu uzun zamandır bekliyordum.Birçok melezle tanışmıştım ve hiçbiri annesini düşünmüyordu.Sadece geçmişlerine lanet okuyor ve burayı araştırıyordu.Bu soruyu sorunca gülümsedim,çünkü onun gözlerinden akan yaşları görmüştüm.Üzülmemeliydi,burası iyi bir yerdi.
"Elbette görmen mümkün.Onlar Empire States'te yaşarlar.Ve biz kaçıp veya pegasuslarımızla oraya gideriz.Ancak her zaman değil.Bu konuda kardeşlerinden yardım alabilirsin."
Ardından gülümsedim.Diğer sorularını sormasını bekliyordum.Bu sırada Amanda'nın ışıldayan mavi gözleri ve pırıldayan sarı saçları gözümü alıyordu.

Misafir

"Elbette görmen mümkün.Onlar Empire States'te yaşarlar.Ve biz kaçıp veya pegasuslarımızla oraya gideriz.Ancak her zaman değil.Bu konuda kardeşlerinden yardım alabilirsin."dedi Satellite.
İçim sevinçle doldu. Annemi 17 yılın ardından görebilecektim. Empire States neresi bilmiyordum ama umarım uzak değildir. Aslında bunu da merak etmiştim ama sormam gereken öncelikli başka sorularım vardı. Kardeşlerin demişti. Demek kardeşlerim vardı. Öz kardeşlerim...
Bunu duyunca daha çok sevindim. elbette hala bir çok sorum vardı. ama bu soruları kısa bir süre için bir kenara bırakıp hemen annemin , kardeşlerimin yanına gitmek istiyordum. Zaten onlarla görüştüğümde bazı bilgileri soru sormama gerek kalmadan vereceklerine inanıyordum.
Annem bir tanrıçaydı. Ancak ben ne tanrıçası olduğunu bile bilmiyordum. Keşke sınıftaki kızların okuduğu şu yunan mitolojisiyle ilgili kitaplara bende bir göz atsaydım. Öz annesinin ne tanrıçası olduğunu bilmemek büyük ayıptı. Ama Satellite'ye bunu sormalıydım. Başka kimseye rezil olmadan...

'' Annem ne tanrıçası? Bir de kardeşlerin demiştin , kaç kardeşim var?'' diye sorduğumda gözümdeki yaşlardan eser kalmamıştı. artık buruk bir hüznün yerini mutluluk alıyordu. Tabiki babamı , Amy'i ve Drays'ı çok özleyecektim.
Ancak burada öz kardeşlerimin , annemin olduğunu bilmek bile içimin huzurla dolmasına yetiyordu.
Satellite cevap verdi...

Konu: Geri: Kampa Giriş. Paz Ekim 17, 2010 8:01 am

Yüzündeki gülümseme beni daha çok mutlu etmişti ve ben de artık açık açık konuşabileceğimi anlayıp,gülümsedim.
"Annen;aşk ve güzellik tanrıçası." dedim ve Amanda'ya baktım.Her Afrodit çocuğu gibi o da güzeldi,annesine benziyordu.
"Sen de ona çekmişsin."
Gülüştük.Tekrar konuşmaya başladık.
"4 tane kardeşin var.1 oğul,3 kız.Annalynne Johnnson,kısaca Anna,Alexandra Regina Daniels,kısaca Alex ve Selly Emily Green,kısaca Sell.Bir de Arthur Dragomir var.Kısası yok."
Arthur'un adını söyledikten sonra yüzümün kızarışını ben bile hissetmiştim.Kulaklarım yanıyordu.
Ardından tekrar Amanda'ya baktım ve diğer sorularını bekledim.

Misafir

"Annen;aşk ve güzellik tanrıçası.Sen de ona çekmişsin." diyince beraber gülüştük.
Gülüştük.Tekrar konuşmaya başladı.
"4 tane kardeşin var.1 oğul,3 kız.Annalynne Johnnson,kısaca Anna,Alexandra Regina Daniels,kısaca Alex ve Selly Emily Green,kısaca Sell.Bir de Arthur Dragomir var.Kısası yok."dedi. Bir anda kızardığını farkettim. İçimden bir ses bu kızarıklığın sebebi erkek kardeşim diyordu. ancak havada epeyce soğumuştu. Soğuktan da olabileceğini düşündüm. Ne güzel 3 kız kardeşim ve 1 erkek kardeşim var. Onlarla vakit geçirmek oldukça eğlenceli olmalı. Yani şimdiye kadar doğru düzgün hiç arkadaşım olmamıştı. okulda sessiz , sakin biriydim. Neredeyse sıra arkadaşım Lily dışında kimseyle konuşmazdım. Yani üç-dört arkadaş olup eğlenmek nasıl bir şey bilmiyordum. sanırım yeni ahyatımda ilkleri yaşayacaktım.
İlk defa annemi görecektim. Aşk ve güzellik tanrıçası olan annemi...
İlk defa (öz) kardeşlerimi görecektim ... Bu liste böle devam eder gider. Soracak bir sürü sorum vardı. Ancak artık annemi ve kardeşlerimi görmek istiyordum. Annemin başka bir yerde olduğunu söylemişti. Imm... Tam olarak nasıl bir ismi olduğunu hatırlamıyorum.
O yüzden ilk olarak kardeşlerimden başlamam iyi olacaktı.

''Kardeşlerimle tanışmak istiyorum. Onlar neredeler?'' diye sorduğumda sırıttığımı hissettim...

Konu: Geri: Kampa Giriş. Paz Ekim 17, 2010 8:48 am

O heyecanlanınca ben de heyecanlandığımı hissettim ve hemen anlatmaya başladım.O koca çenemi,gevezeliğimi daha ilk günden belli etsem de ben buydum,herkes beni böyle bilirdi.
"Kulübelerindeler.Aynı zamanda senin de olan kulübelerinde.İstersen hemen gidelim."
Ardından havaya baktım,iyice kararmıştı ve soğuk bastırmıştı.Üşüdüğümü hissettim ve hırkamı giydim.Amanda'nın vereceği cevabı bekledim.İsterse burada kalıp,sohbet de edebilirdik;benim için farketmezdi.

Misafir

"Kulübelerindeler.Aynı zamanda senin de olan kulübelerinde.İstersen hemen gidelim."dedi. Demekki kardeşlerimle birlikte yaşayacaktım. Hemen gitmek onlarla tanışmak istiyordum. Bu duyguyu ilk kes yaşıyordum. ilk kez kalbim bu denli heyecanla çarpıyordu.

'' Hemen gidelim lütfen.'' dedim heyecanla. Bendeki heycanı anlamış olucakki gülümseyerek başını salladı.
Birden aklımna bir soru geldi. Kardeşlerimin yaşlarını sormayı unutmuştum. Bu soruyu srmak istiyordum. Ama vazgeçtim. Oraya gidince kendi gözlerimle görecektim nasılsa benim içinde süpriz olacaktı.Yürümeye başladık.

Rp Bitmiştir!

Konu: Geri: Kampa Giriş. C.tesi Ekim 23, 2010 9:58 pm

RP UYGUN...

» Kampa Giriş
» Kampa ilk giriş ve ilk dost
» Ece Giriş Rp'si
» ~Kampa Gelişim~
» Kampa Merhaba!