Kardeşlerimle tanışıyorum

Yavaşça ilerliyordum. Acele etmeye niyetim yoktu. Kulübem kaçmıyordu ya. Çevreme bakınırken bir an gözüm bir çocuğu çekiştirerek tuvalet olduğunu düşündüğüm yere götürüyordu. Gözlerim açık bir şekilde onlara bakarken kız birden bana döndü ve ben nasıl becerdiğimi anlamadığım bir hızla orada uzaklaştım. Koşarken burnuma birden pahalı parfüm kokuları geldi. Durdum. O kokuların nereden geldiğini anlamaya çalışıyordum. Koku beni diğerlerinden daha süslü olan bir kulübeye getirdi. Kapıda durup içeriyi dinlemeye başladım. Gülen kızların sesi geliyordu. Birden iki kişinin kapıya doğru yürüdüğünü duydum ve kapıdan ayrıldım. Kızlar yanımdan geçtiler bir an bana baksalar da çok beklemeden yollarına devam ettiler. Ben de onların ardından baktım ve içeri girdim. İçeride bir kız daha vardı. Kahverengi düz saçlarına uyumlu, kahverengi gözlere sahipti. Benden sanırım biraz uzundu. Bana şaşkın bir şekilde bakınca kendimi tanıtmadığımı hatırladım. "Merhaba, ben Arthur. Afrodit'im oğluyum ve yanlış gelmediysem burası Afrodit Kulübesi değil mi?" dedim.

(Alex)

Anna ve Sell dışarı çıkıyorlardı ve ben evde kalmayı istemiştim. Kapıda bir çocuk vardı ve içiri girdi. Ben onu fak ettiğim zaman konuşmaya başladı.

"Merhaba, ben Arthur. Afrodit'im oğluyum ve yanlış gelmediysem burası Afrodit Kulübesi değil mi?" dedi çocuk. Saçlarımı tarıyordum ve tarağı düşürmüştüm şimdi.

Çocuğa yaklaştım ve yüzümde büyük bir gülümseme ile "Ben de Alexandra. Alex de ve ben de Afrodit'in çocuğuyum. Sonunda geldin!" dedim ve kahkahalarla çocuğa sarıldım. Bu çok ilginç bir durumdu ve ben ona sarılmıştım. Ne önemi vardı ki!? Kardeştik sonuçta.....

(Efendimm?)

Kız kardeşim olduğunu söyleyip birden bana sarılınca şaşkın bir şekilde öylece kaldım. Sonra ben de ona sarıldım. Ama o daha çok sarılınca boğulacakmış gibi hissettim. "Hey, hey Alex! Nefes alamıyorum!" dedim. Ben bunu der demez o benden ayrıldı. Ama gülümsemesi hala yüzündeydi. Onu öyle görünce ben de gülümsedim. Çevreme bakındım. Boş olduğunu düşündüğüm bir yatağa geçtim ve eşyalarımı yerleştirdim. O yatağın üst tarafına baktım. "Bunun üstü de boş mu?" o evet anlamında başını sallayınca diğer eşyalarımı da oraya koydum. Alex bana gülümsemeye devam ediyordu. Bu kadar mutlu edeceğimi bilsem daha önce gelirdim. Sonra aklıma buradan çıkan diğer iki kız geldi. "Hey az önce çıkanlar da mı kardeşimdi yoksa?" diye sordum.

Kahkahalar atarak güldüm .

"Herhalde kardeşin onlar. Sence o kadar güzel olup da başka birinini kızları olmaları ihtimali mi var?" dedim ve ardından ekledim. "Bak senin yüzünden doğru düzgün cümle bile kuramadım."

Oh be! Sonunda bir erkek kardeşim olmuştu. Bir bilse benden neler neler çekeceğini. Ha bir de annemin bir süprizi vardı ve ona söylemek gibi bir niyetim yoktu. Hoş zaten süprizi bende bilmiyorum ama olsun.

"Eeeee buraya nasıl oldu da geldin?" dedim ve dudağımı ısırdım. Bu soru bazılarında can acısı yapardı.

Dudağını ısırdığında gülümsedim. Ama buraya herkes gibi maceralı bir şekilde gelmemiştim. "Babam bana 4 yaşımda bir melez olduğumu söylemişti. Bu yaşıma geldiğimde kampta bashetti. Ben de yola çıktım. Yolda bir satir bir de köpeğimsi canavarlarla karşılaştım. Sanırım onlar tazıydı,onlardan da yırttıktan sonra satir beni buraya getirdi, hiç de maceralı değil anlayacağın" dedim. Gülümsemeye devam ettim. O yolculuktan sonra Satellite bana burayı tanıtmıştı ve ben de burası hakkında bilgiler edinmiştim. Gülümsemem yüzümden yavaş yavaş silinirken "Sen nasıl geldin peki?" diye sordum.

"Sen nasıl geldin peki?" diye sordu gülümsemesi yüzünden silinmeye başlamıştı. "Ben mi?" dedim ve saçlarımı arkaya attım.

"Ben... Aslında yeterince değişik. O gün okulda öğretmenime sinir olmuştum ve eve gitmek güzel bir çözüm gibi gelmişti. Eve geldiğimde babamla tartıştık ve sokağa çıkıp tüm gün nereye gittiğimi bilmeden yürüdüm. Sonra Long Island'a geldiğimde İyi Kimseler'in birinin gazabına uğradım. Sonra iyi bir şekilde kaçtım ve kampa geldim. İşte bu." dedim. Aslında benim için daha da kötüydü. Tam bir trajedi bile diyebilirim. İçimi çektim ve sonra "Eeee kardeşim? Bilmek istediğin başka şeyler var mı?" dedim. Bunu söylerken en iyi gülümsemem yüzümdeydi.

Onun hikayesi benimkinden daha kötüydü. Ben buraya çok rahat gelmiştim ama onun aynı şeyi yaşadığı söylenemezdi. "Hayır, yok" sonra söylediği bir şey aklıma geldi. "İyi kimseler dediğin, canavarlar mı?" diye sordum. Evet anlamında başını salladı. Ben de tamam anlamında başımı salladım. Giysilerimi çıkarıp dolaba yerleştirdikten sonra bana gülümseyen kardeşimi orada bıraktım ve pijamalarımı giyinip geri döndüm. "ben yatsam olur mu? Çok yorgunum" dedikten sonra yatağa uzandım. Sanırım başımı yastığa koyar koymaz uyudum çünkü sonrasına dair bir şey hatırlamıyorum.

(Bitti mi?)

(sen bitir istiyosan, istemiyosan bitti)

(Bitti öyleyse )