Hades'in Kızgınlığı Üzerine. ~Denetleme 16

Hades'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 137 Kayıt tarihi : 24/07/11

Eline eski bir parşömen kağıdını almış, üzerindeki Yunan alfabesiyle yazılmış olan yazıyı çözümlemeye çalışıyordu. Sabah kulübenin kapısı feci şekilde çalınmış, kardeşlerinden kimse uyanmayınca da kapıya o koşmuştu. Ve o parşömeni bulmuştu. Hoş, kardeşlerinin çoğu kulübede değildi. Bazıları bir aile kurmuştu ve kulübeye nadiren uğruyorlardı. Caroline ise, oradan hiç çıkmayacak gibiydi. Ardına baktığında sevdiği bir evi ve ailesi olduğunu sanmıyordu. Korkunç günler yaşamıştı ve burada biraz olsun düzelebilmişti. Yalnızdı evet, sonuna kadar yalnızdı bu hayatta. Bir kulübe dolusu kardeşi olsa bile, onun dışında hiçbir yaşamı yoktu. Ya da onu bağlayan bir şey. Yalnız büyümüştü ve öyle olmaya mahkumdu o. Şimdi elindeki parşömende yazılanları anlamış ve şoktan kaskatı kesilmişti.

''Merhabalar, çocuklarım.
Son günlerde aldığım duyumlar hiç hoşuma gitmiyor. Ortalıkta boş boş dolanan ve hiçbir şey yapmayan melezler olarak anılıyorsunuz. Hatta bazı laflar var ki, ben bile bu işlere karışacak gibi oluyorum. Yeraltı Dünyası boş kaldı gibi şeyler. Siz hala eğlenmeye devam edin, benim adım burada kötüye çıkıyor. Sizin en cesur, en atılgan olmanız gerekirken, bu tür laflara fırsat tanıyorsunuz. Eğer böyle devam ederse, hepinizi de çok kötü şeyler bekliyor. Özellikle benim tarafımdan. Kendinize dikkat edin. Kim olduğunuzu ve ne için yaşadığınızı hatırlayın.''

Dehşet içinde parşömeni yere fırlatırken, son kez altındaki yazıya baktı. Yunan alfabesiyle Ölüler Tanrısı Hades yazılmıştı. Babası, onlara bir mektup yollamış ve akıllarını başlarına toplamaları konusunda ciddi bir uyarıda bulunmuştu. Tanrı Hades, bunun için uğraşmışsa, durum gerçekten vahimdi. Eh, aslında şu sıralar Hades çocukları için işlerin iyi gittiği söylenemezdi. Zeus çocukları her yerde kahramanlıklar kazanırken, onların pek bir şey yaptığı olmuyordu. Ortalıkta gerçekten kötü laflar dolanıyordu. Bunlara Caroline de kulak misafiri olmuştu. Hades çocuklarının güçlerini ve havalarını kaybettiklerine dair, ardı arkası gelmeyen laflar çıkmaya başlamıştı. Bir an için gözlerinin öfkeden kıpkırmızı olduğuna yemin edebilirdi, çünkü sabrı taşma noktasına gelmişti. Hızla ayağa kalkıp, kulübede bulunan kardeşlerini uyandırmaya gitti. Aklında, nereden olursa olsun bir işin ucundan tutmak vardı. Aklına ilk gelense, temizlikti. Kulübe gerçekten terk edilmiş gibi görünüyordu. Herkesin odasının kapısını tek tek açarak, bağırırcasına uyanmalarını söylüyordu. ''Kalkın artık, yapmamız gereken yığınla iş var !'' Gözlerinden alevler fışkırıyordu adeta, hırs bürümüştü Caroline'i. Babalarının adını kirleten melezler olmayacaklardı. Çalışıp, eski havalarını geri kazanacaklardı. En sonunda zorla da olsa bütün kardeşleri kalkmış, salondaki koltuklara uyku sersemliğiyle yığılmışlardı. Aslında çok erken bir saatte kaldırmıştı hepsini. Fakat, erken davranmak o durumda yapılacak en iyi şeydi. Zira, gözüne uyku girdiği de pek söylenemezdi zaten son günlerde. Nedenini kendisi de bilmiyordu. Elindeki parşömeni kardeşlerine fırlattı. Kardeşi Lucifer, sinirle bağırmaya başladı. ''Caroline ne yapıyorsun sen ? Bu saatte hepimizi uyandırdın ve önümüze saçma bir kağıt fırlatıp, karşımızda dikiliyorsun !'' Caroline, sakinliğini korumaya çalışıyordu. Derin bir nefes aldı. ''Onu kimin gönderdiğini ve ne yazdığını bilsen eminim bu söylediklerini geri almak isterdin, kardeşim.'' Ortalık gergin bir havaya bürünmüştü. Kardeşleri, mektubu alıp okumaya başladılar. ''Mektubu okumadan, size söyleyeceklerim var. Hemen işe koyulmalıyız. Kulübe gerçekten çok pis, terk edilmiş gibi duruyor. Bize hiç yakışmıyor bu. Mektubu okumayı bitirdiğinizde ne demek istediğimi anlarsınız. Her neyse, herkes temizliğe odasından başlasın. Gerisini planlarız.'' Kardeşleri ona dikkat kesilmişlerdi. Ardından, tekrar mektuba döndüler. Caroline, merakla bekliyordu.

Küçük Tanrı Mesaj Sayısı : 17 Kayıt tarihi : 03/07/11

Sabah Büyük Ev'de Kheiron'la yaptığım görüşmeden dönerken aklımda Melez Kampında bir süre daha kalma fikri geçiyordu. Neredeyse bir aydır burdaydım ve hayatım tahmin ettiğimden daha çabuk yoluna girmişti. Artık yeni dünyaya daha hızlı ayak uyduruyordum. Korktuğum uyduramayacağım günlerin gelmesiydi. En kötü ihtimali kafamdan uzaklaştırmaya çalışırken, kulübeden gelen bağrışma seslerini duydum. Kulübedeki Hades çocukları bana tıpkı kendi dönemimi hatırlatıyordu. Hades'in çocukları olsakta insan tarafımız her zaman daha geçinebilir taraf olmuştu. Birbirimizi sevmeyi, korumayı biliyorduk. Sanırım melez kampının büyüsüydü bu. Dış dünyada Hades çocuğu bırakılmamasına bu yüzden özen gösteriliyordu. Kafamdaki düşüncelerle kulübeden içeri girdim. Herkes ortak salonda toplanmıştı. Benim içeri girmemle susup bana baktılar. ''Neler oluyor böyle? Sesiniz dışarı kadar geliyor.'' Caroline ellerini beline koymuş sinirle ayağını yere vuruyordu. ''Babamız, bize mesaj göndermiş. Rezaletimizi yüzümüze vuruyor. Ama tabi bunu umursayan yok!'' Lucifer'ı başıyla işaret edip, ateş saçan gözlerle baktı. Lucifer tam bir şey diyecek gibi oldu ama ben onu susturdum. ''Mesaja bakabilir miyim?'' Lucifer kağıdı bana uzattı ve koltuklardan birine gidip oturdu. Mesajı kısaca inceledim ve ''Evet, rezilliği yüzümüze vurduğu kesin.'' dedim. Carol teşekkür edercesine ellerini havaya kaldırdı. ''Evet, temizlik yapmayınca havalı filan olmuyoruz. Bir an önce temizliğe başlamamız gerek!'' Lucifer ona bakarak, ''İyi de ben sana temizlik yapmayalım demedim ki! Temizlik için güzel bir güne başlamak gerekir. Sense bizi insanlıktan uzak bir şekilde uyandırıyorsun!'' Carol ona cevap vermeye hazırlanırken Philomela onu susturdu. ''Tamam artık bu kadar yeter. Kavgaya gerek yok. Gelen emir kesin. Hemen temizliğe başlamamız gerekiyor. Herkes bir bez ve kova alsın. Bu iş akşam olmadan bitmeli.'' Philomela'ya hak vererek başımı salladım. ''Eh sorun çözüldüğüne göre ben artık çıkıyorum. Temizlik sırasında ayak altında dolanmayayım.'' Arkamı dönüp kapıyı açmıştım ki Alyssa'nın tiz sesini duydum. ''Ayak altında dolanmayacaksın ki! Sen de temizlikte bizlere yardım edeceksin Aaron!'' İnanamayarak ona dönüp baktım. Yüzünde çok ciddi bir ifade vardı. ''Şaka yapıyorsun herhalde?'' Alyssa yapmacık bir kahkaha attı. Yanıma gelip koluma girdi ve beni içeri geri sürükledi. ''Hayır kardeşim. Son derece ciddiyim!''Alyssa'nın sürüklemesiyle banyodan temizlik malzemelerini aldım ve odama çıkarak temizliğe başladım.
Odaya girdiğimde en son yıllar önce bunu yaptığımı hatırladım. Eski temizlik anıları gözümde uçuşurken odamı süpürerek işe koyuldum. Odanın eskisi gibi dağınık olmamasına sevinmiştim. İşimin bir an önce bitmesini sağlayacaktı. Yerlerin tozunu aldım ve ardından bir bezi ıslatarak raflar ve masadaki tozları silmeye başladım. Gelişigüzel yapıyormuşum gibi geliyordu ama daha detaylı temizlik yapmayı da pek bilmiyordum açıkcası. Annemin temizlik sırasında bana iş verdiği olmamıştı. Raflar sona ererken en son paspas yaptım. Yatak çarsaflarını kirli sepetine attım ve kapının önüne koydum. Dışarı çıkarken odaya şöyle bir göz attım. Yıllar sonra ilk kez temizlik yapmak tuhaf olmuştu. En azından artık örümcek ağları köşelerde görünmüyordu..

Spoiler:

» Denetleme 10
» Denetleme 13
» Denetleme 15.
» Denetleme 8
» Denetleme 10