Harrison'ı Buluyorum

Aidan yorucu bir temizlik gününden sonra ahırlara gelmişti. Kulübesi denetlenirken o da biraz yürüyüş yapıp etrafı keşfetmeye çıkmıştı. Kanatlı atların bir ahırda tutulduğunu duyunca kendini tutamayıp, atları görmeye gitmişti. Ahırın kapısını açtığında, yüreği ağzına gelmişti. Gerçektende karşısında birbirinden farklı bir sürü pegasus duruyordu. Aidan yavaş adımlarla içeriyi dolaşıp, kendine sahipsiz bir pegasus bulmayı umut etti. Aidan, biraz dolaştıktan sonra hırçın bir pegasusun önünde durdu. Kan kırmızısı renginde gözleri, simsiyah yelesi ve kuruğu, lacivertin giderek açılan renklerinde gövdesi vardı. Aidan hayran hayran pegasusa bakıyordu. Sonunda yerde bulduğu birkaç şekeri eline aldı. Üstündeki karıncaları temizleyip, pegasusa uzattı. Pegasus kuşkuyla şekerleri alırken Aidan kıpırdamadan onu izledi. Elindeki 3 şeker de bitince, yavaş hareketlerle pegasusun başını okşadı. Heyecanla yutkunup "Şey, merhaba. Ben Aidan. Peki senin bir ismin var mı?"dedi. Pegasus ona bakarken Aidan aptal gibi hissetti. Belki yunan tanrıları gerçekti, pegasuslarda vardı, ama konuşabileceklerini kim söylemişti ki? Aidan aptal gibi hissederken, pegasusun bulunduğu kısmı dikkatle inceledi. Sonunda tahtaya iliştirilmiş küçük kağıttaki 'Harrison-Sahipsiz' yazısını gördü. Aidan hızlıca kağıdı eline alıp buruşturdu. Kağıdı cebine koyarken "Pekala Harrison. Anlaşılan yaramaz ve huysuz bir kişiliğin var. Ama seni sevdim ve benim pegasusum olmanı istiyorum."dedi. Aidan içinden deliriyor olmalıyım diye geçiriyordu. Ama pegasusun, Harrison'un başını aşağı yukarı salladığını görünce 'bundan daha tuhaf birşey olamaz herhalde' diye düşündü. Aidan kulübeye dönme vaktinin geldiğini düşündü. Güneş batmak üzereydi ve o buralara yabancıydı. Harrison'a dönüp "Şimdi gitmeliyim. Yarın sana şeker ve havuç getiririm, tamam mı?"dedi. Pegasus onu anlamış gibi başını aşağı yukarı salladı. Aidan buna alışmaya çalışarak pegasusuna el salladı ve ahırdan çıktı.