Rüyalar, rüyalar, rüyalar... Genelde çok zevkli ve eğlenceli olan rüyalar bazen sizin için büyük bir dert kaynağı olabiliyor. Kampa yeni gelmeme rağmen eksikliğini çektiğim birkaç şey vardı. "Neyse, bunları sonra halledebilirim. Fakat önce birazcık kestirsem iyi olacak." Hypnos kulübesinin huzur verici sıcaklığında ve rahat yataklarında uyumak için fazla bir çaba harcamadan rüyalara daldım. "Bu sefer ne rüyası göreceğim acaba? Umarım bir tanrının yerine falan geçerim. İşte o zaman rüyanın tadı çıkıyor!" Karanlık şekillenmeye başladı. Korku içinde olduğumu hissedebiliyordum. Canavarlar birini kaçırıyordu, benim için çok önemli olan birini. Çığlıklar atıyor, debeleniyor, etrafa tekmeler savuruyordu. Karanlık bir rüyaydı ve cinsiyetini dahi anlayamamıştım. Canavarlar onu kaçırıyorlardı ve benim onu kurtarmam gerekiyordu. Uzakta, çok uzakta bir yere götürdüler. Benim gibi birinin gerekli zamanda ulaşmasının çok zor olduğu bir yere... Oraya gerekli zamanda nasıl ulaşabileceğimi düşündüm. Arabayla mı? Hayır, hem araba kullanmak bir melez için çok garipti, hem de bir araba almak için yetecek kadar "ölümlü parasına" sahip değildim. Başka ne vardı ki? Bingo, pegasus! Bir pegasus ile zamanında oraya pekala ulaşabilirdim. Tek sorun... Tek sorun benim bir pegasusum yoktu. Kampta bulunduğum süre içinde hiç bir pegasusa ihtiyaç duymadım. Fakat artık bir pegasusa ihtiyacım olduğu gerçeğini değiştirmek için hiçbir çaba harcamayacaktım. Canavarların arasında adeta "kaybolan" kızın çığlıklarını duyarak uyandım. Boncuk boncuk terlemiştim, kalbim deli gibi atıyordu. Kalktım ve üstümü giyindim. Evet, bugün bir pegasus edinecektim. Odamdan çıktığımda herkesin uyuduğunu görmek beni şaşırtmamıştı. Eh, Hypnos çocuğu olmak böyleydi işte. "En azından diğer kulübedekilere göre dertlerimiz daha az. Eh, insan günün yarısından fazlasını uyuyarak geçirince dertleri bir hayli azalıyor." Kulübeden çıkıp yavaş ve sessiz adımlar ile ahırlara doğru yürüdüm. Bugün bir pegasus edinecektim ve bunun ne kadar önemli olduğunu biliyordum. Melezler pegasus seçiminde çok dikkatli davranmalıydı. Melez pegasusu ile iyi anlaşmalıydı, ona önem ve değer vermeliydi; fakat onun sözünden çıkmasını engellemeliydi. Evet, gerekli otoriteyi sağlamak gerçekten çok önemliydi. Gidip bütün pegasuslara göz gezdirdim. En sıskasından en iri yarısına kadar birçok pegasus bulunuyordu burada. Sıska olanları baştan eledim. Onlar güçsüz olmalarının yanı sıra duygu bağları da zayıftı. Sırayla pegasusların gözlerine bakmaya başladım. Gözlerinden onların benim için doğru pegasus olup olmadığını anlayabilecektim. En azından ben böyle düşünüyordum. Sırayla hepsinin gözlerine bakıyordum ki birinin gözlerine baktığımda düşüp bayılmamak için kendimi zor tutmuştum. Bu pegasus benim gözümde diğerlerinden çok farklıydı. Ben neredeyse düşecek gibi olduğum zaman da o kişneyip şaha kalkmıştı. Evet, işte duygu bağı böyle bir şeydi. Yanına gidip diz çöktüm. Kafasını okşamaya başladım. "Evet, evet sen benim pegasusum olacaksın. İsmin de... İsmin de Joker olacak. Karnın açtır sanırım. Ne yersin ki sen? Marul, küp şeker... Üzgünüm ikisinden de yanımda yok." Kalkıp Joker'in sırtına binmek için harekete geçtim. Bu sırada da sırtını okşuyordum. Eh, duygu bağımın harekete geçtiği bir pegasustan tekme yemek istemezdim. Eğer sırtına binmeme de izin verirse bunun benim için özel bir pegasus olduğunu anlayacaktım. Yavaş ve onu korkutmayacak hareketlerle yavaşça sırtına bindim. İlk başta biraz huysuzlandı fakat en sonunda alıştı. Ben de onu daha fazla sıkmamak için çabucak sırtından inmiştim. Evet, bir rüya sayesinde yeni pegasusumu edinmiştim. Eh, bugünlük bu kadar macera benim için yeterdi. "Biraz gidip uyusam iyi olacak." diye düşündüm. "Görüşürüz Joker! Seni sık sık ziyarete geleceğim ve birlikte bir sürü maceraya çıkacağız!" diye bağırdım. Kulübeme doğru ilerlerken aklımda bugün edindiğim kalıcı bir dostluk vardı.
Konu: Pegasusumu Buluyorum. 
Perş. Mayıs 05, 2011 7:18 am