Melanie'yi buluyorum

Pegasus ahırlarından çıkmıştım. Orada ne kadar kalmıştım ki? Akşam olmuştu (Lanet olası disleksi). Akşam yemeğine birkaç saat kalmıştır herhalde diyerek kulübeme gitmeye karar verdim. Etrafıma saf saf bakınırken büyük bir şok yaşadım. Demeter kulübesinin önünde Melanie duruyordu! Ağzım açık kalmıştı. Bize en son gelişinden birkaç gün sonra evde büyük bir yangın çıkmıştı. Gözümden birkaç damla yaş süzüldü. "Melanie!" diye bağırdım. Yanına doğru koştum. Beni yeni farketmişti. Öyle şaşırmıştı ki onunda ağzı açık kaldı. Sarılmak için üzerine atladım. İkimiz birden yere düştük. "Natalie burada ne işin var? Ne zaman geldin? Kulübede görmedim seni." dedi bir yandan bana sarılarak. "Ben Hephaistos kulübesindeyim Mel." dedim. Şaşkınlıkla bana baktı ve ayağa kalktı. "O zaman biz gerçek kardeş değiliz. Senin gerçek annen Penelope benimkiyse Demeter.Benim gerçek babam William senin gerçek baban Hephaistos. Bu durumda biz üvey kardeş oluyoruz" dedi. Bunu hiç düşünmemiştim. Ama çok benziyorduk! Bu imkansızdı. "Eris!" diye bağırdı Melanie. "Eris'le ne alakası var?" Şaşırmıştım. "İçeri gel bu dışarıda anlatılacak bir şey değil." dedi. Peşinden Demeter kulübesine girdim. Odasına girip kapıyı kilitledi. Artık sadece ikimiz vardık. "Eris'le ne alakası var?" diye sordum. "Tamam başından başlamak gerekirse be babamı bulmak için rüyalarımı takip ediyordum. Ve rüyalar beni devamlı yanlış yerlere götürüp duruyordu. Bunu rüyamda benimle konuşan adamın yaptığını sanıyordum. Babamı buldum ve sonraki günlerde rüyalarımdaki adam bana Long Island kıyısına gelmemi istedi. Ben de gittim. Adam Talih Tanrısı Fatum çıktı. Bana açıklamaya çalıştı ama ben dinlemedm. Hep onu suçlu buldum. Sonra da Kat Long Island kıyısına gitti. Orada Eris ile yani kız kardeşi ile karşılaştı. O bir Nyks çocuğu. Ve Eris ona Fatum'un bana gösterdiği bütün rüyaları çarpıttığını öğrendik. Bzim benzememizi de buna bağlıyorum. Bir şey yaptı ve bunu bir amaç uğruna yaptı. Ama ne bilemiyorum." dedi. "Yani kısacası bize kancasını taktı." dedim tedirgin bir sesle. Bu olanların üstüne ona yangını nasıl söyleyecektim? Zaten yeterince üzgün görünüyordu. "Mel sana önemli bir şey söylemeliyim." Bunu söylerken nedense kendimden utanıyordum. "Sen gittikten sonra evde büyük bir yangın çıktı. Herkes iyi. Ancak kardeşimin akciğerleri biraz hasar gör.."
"Kardeşin mi? Bir kardeşin mi var? Bu durumda benim de kardeşim olmuyor mu?" diye haykırdı. "Yangın çıktı. Ben gittikten hemen sonra. Bu hangi tanrının işi bilemiyorum. Eris mi yoksa Fatum mu? Herşey çok karışık." dedi ve ağlamaya başladı. "Adı ne?" Kimin adı ne? "Kimin?" dedim. "Küçük kardeşimizin kimin olacak?!" diye bağırdı. Bilmiyordu. Bunun üzerine ben de ağlamaya başladım. "Naomi Valeria Bates. Sence oda mı bir melez?" diye sordum. "Zannetmem. Eğer sen oradayken doğduysa tabi." Evet aynı şehirde doğmuştuk. "Öğrenmenin tek yolu var. Oraya gideceğim. Onun da melez olma ihtimalı var değil mi?" diye sordum. "Evet." Yüzünü buruşturmuştu. "Seni bulduğuma çok sevindim Mel " diye sarıldım. "Ben de . Hadi yemeğe geç kalacağız." dedi. Haklıydı. Kulübeden çıkarken aklımda sadece tek bir şey vardı. Kamp güzeldi ama türlü tehlikelerle doluydu. Dikkatli olmalıydım.