Düello(2 Nyks çocuğu)

Konu: Düello(2 Nyks çocuğu) Salı Ekim 05, 2010 5:40 am

Kulübede başlayan kavga arenaya kadar geldi.Ben kılıcımı kuşandım.Kardeşim ise ok ve yayını.Benim gizli silahımı bilmiyordu ama Gölge kolyesi.Düello başladı.Kardeşim bana durmadan oklar fırlatıyordu.Bende kaçıyordum.İkimizde şu ana kadar özel güçlerimizi kullanmamıştık.Ben saldırmaya başladım.Kalkanı olmadığı için zor engelliyordu.Ayağı tökezledi ve yere düştü.Bunu fırsat bilip kılıcımı saplamaya çalıştım.Bana o sırada ok fırlattı tam kalbime.Bu tehlikeydi.Hemen kolyeme dokundum.Ve kalkan ortaya çıktı.Kardeşim şaşırmıştı.Benim bir kalkanımın olduğu bilmiyordu.Geri çekildim.Savaş gecenin ilerleyen saatlerine kadar sürdü.İkimizde özel yeteneklerimizi kullanıyorduk.Saldırılardan gölge olup kaçıyorduk.İkimizde yorulmuştuk ama saldırmaya devam ediyorduk.Ben özel bir yetenek denedim.Geceye ve kılıcıma yoğunlaştım.Eğer ikisinin gücünü birleştirebilir isem o zaman kazanabilirdim.Kılıcım siyah siyah parladı.Evet olmuştu.Tek yapmam gereken rakibime saldırmaktı.Saldırdım.Kardeşim duvarın arkasına saklandı.Duvar parçalandı.Ama kendimi çok yormuştum.Bunu şimdilik yapmıyacaktım.İkimizde saldırıyorduk.Saat geç olmuştu.Ama durmak bilmedik...
( Thenoma devamını getirirsin ama bitirme Very Happy

)

Nyks'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 128 Kayıt tarihi : 27/09/10

“Seni küçük Sersem!” Manyak gibi ona bağırırken parçalanmış duvarın arkasından çıktım. Pekala. Yeni kardeşim çetin ceviz çıkmıştı. Sise dönüşebilme yeteneği kardeşler arasında bana düşmüştü şansıma. Yorulduğunu görebiliyordum. Okumu ona nişan aldım. Gömleğine isabet etmiş ve onu yere yapıştırmıştı. Belimdeki hançeri görmemiş olması ne kadarda acıydı. Yarısı gümüş, yarısı bronz olan hançeri çıkardım. Yanına yaklaşırken ümitsizce kolunu kurtarmaya çalışıyordu. Gözlerim yeniden siyaha bürünmüştü. Yanına diz çöktüm. Kılıcını bana savurdu ama içimden geçti. Gözlerini şaşkınlıkla açtı. Ben onun kalkanı olduğunu bilmiyordum ama oda benim yeteneğimin ne olduğunu daha yeni anlıyordu. Saçlarım siyah renkli sise dönüşürken etrafında havalanıyordu. “Artık o kadarda sert değilsin ha zeki çocuk?” Geçen gün yaptığımız samimi sohbet aklıma geldi. Ayağa kalktım ve bileğine bastım. İstemsiz olarak kılıcını bıraktı. “Benim hakkında bilmen gereken en önemli şey kardeşim: Ben asla acımam.” Saçlarım normal şeklini geri alırken hançeri elimde bir kez döndürdüm. Tam omzuna saplayacaktım ki arkamdan gelen çalı hışırtısı ile istemsiz olarak başımı çevirdim. Lanet olası sincaplar. Neden hep Lelouch’a yardım ederlerdi ki? Bu faydasız girişim beni sis halimden alıkoysa da savaşı kaybetmeme neden olmayacaktı.

Küçük Tanrı Mesaj Sayısı : 244 Kayıt tarihi : 28/09/10

Ok yüzünden yaralanmıştım.Ve yere düştüm.Thenoma bana geliyordu.Bu kötüydü.Kılıcımı bırakıp okun geldiği yere baktım ve oku çıkardım.Ahhh.Bu acımıştı. Thenoma hançerini çıkardı.Hançer yarı bronz,yarı gümüştü.Sonum gelmişti.Saçları siyaha döndü.Oow bu kötüye işaret.Kılıcımı savurdum ama içinden geçti.İlginç sise bürünmüştü.Normal formuna döndü ve bileğime bastı.Kılıcımı bırakmak zorunda kaldım.Ve Thenoma şöyle dedi:
Artık o kadarda sert değilsin ha zeki çocuk?
Benim hakkında bilmen gereken en önemli şey kardeşim: Ben asla acımam.
Hançeri ile yaklaştı omzuma geçireceğini hissettim.O sırada çalılar hışırtısı sesi yükseldi ve kardeşim oraya baktı.Hehehe sincapları seviyorum.Bende bu fırsattan yararlanarak onun ayağını çekip düşürdüm.Ve bileğimi kurtardım.İşte bu .Kılıcımı aldım ve yanına gittim.Hançerini alıp kenara fırlattım.Ve dedim:
Eee kardeşim seni nasıl öldüreyim?İnce ince keserek mi ? Yoksa kafanı kesip kulübeye mi asıyım ?( Very Happy

)
Bana pis pis baktı.Kılıçım ve geceye yoğunlaştım.Ve güçlerini birleştirdim.Kılıcım siyah siyah parlamaya başladı.
Eee sadece sen yeteneğe sahip değilsin.
Thenoma gözlerini kapadı.Galiba ölüme bekliyordu.Ben boş yere birini öldüremezdim.
Seni boş yere öldürmeyeceğim dedim ve kılıcımı yere savurdum.Yerde büyük bir delik oluştu.Sonra da yere yığıldım.Fazla kan kaybetmiştim.Ve bayılmıştım...
(Thenoma istersen devam ettir Very Happy

)

Nyks'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 128 Kayıt tarihi : 27/09/10

Zavallı sersem. Gözlerimi kapamış olma nedenim tamamen farklıydı. Sadece yeteneğime odaklanıyordum. Yere bir yarık açtı. Bana mı acımıştı? Yere yığıldı. Kolundaki yaraya baktım. Sadece bir çizikti. Ah, pekala. Çetin cevizlik buraya kadarmış. Büyük ihtimalle psikolojisi gereği kendini kötü yaralanmış sanıyordu. Onun baygın halini fırsat bilerek hançerimi aldım. Sonra yanına gidip omzuna ayağımla hafifçe tekme attım. Acıtacak bir şey değildi. Aslında tekmeden çok dürtme gibi bir şeydi. “Ayağa kalk koca bebek! O kadarda kötü yaralanmamışsın. Sadece bir çizik!” Hermia ve Robyn’den ne kadar çok korktuğunu iyi biliyordum. En azından kafasının tuvalete sokulmasından korkuyordu. Onu biliyordum. Zavallıcık. Büyük ihtimalle ödü patlayacaktı. Ama sadist olmak bunu gerektiriyordu sanırım. “Hey şuradakiler Robyn ve Hermia değil mi? Eminim seni tuvalete kadar taşımama yardım edip yüzünü yıkayacaklardır.” Yüzümde sinsi bir gülümseme belirdi. Gözleri fal taşı gibi açılırken kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum. “Hermia’yı benden uzak tut!” Bir an şaşkın şaşkın etrafına bakındı. Sonra bana sinirli sinirli baktı. “Düello’ya devam edecek misin hanım evladı? Yoksa Mia ve Robyn’i gerçekten çağırmam mı gerek?” Ayağa kalkarken bir şeyler söyleniyordu.

Küçük Tanrı Mesaj Sayısı : 244 Kayıt tarihi : 28/09/10

Yorgun olduğum için bayılmıştım.Lanet olası biri beni kaldırdı.Manyağın teki olan kardeşim Thenoma.Beni kaldırmak için tehditler savuruyordu.Ayağa kalktım.Biraz olsun dinlenmiştim.
Düelloya devam ettik.Manyak kardeşim bana oklar atıyor bende karşılıyordum.Yeter ama dedim ve attığı oku kalkanımın özelliği ile ona geri yolladım.Biraz şaşırdı.Kolunu sıyırıp geçti.Ok atmaya devam etti.Bu sefer geceye ve kalkanıma yoğunlaştım.Onun atacağı sihirli okları engelleyip ona gönderecektim.Plan iyiydi.Kalkanım parıldadı.O sırada kardeşim bana bir düzine ok atmaya kalkıştı.İşte bu.Tek yapmam gereken kılıcıma yoğunlaşmaktı.Bu sayede onun attığı okları kalkanımın gücüyle beraber kılıcıma aktarıp saldıracaktım.Okları fırlattı.Ve olan oldu.Ve istediğim.Kılıcım güç ile doldu.Onun oklarının ve gecenin.Kılıcımı savurdum.Nihahaaha kardeşime denk geldi ve yere düştü.Onunla beraber arkadaki sütunda parçalandı.Kardeşimin giysisi parçalanmış.Karnında büyük bir yara oluşmuştu.Nihahaha yanına gittim.Ok ve yayını aldım.Biraz şaşırdı.Ok atmada kötü olsamda onu nişan aldım.Kolunu ve bacağına ok attım.Hareket edemiyordu.Sonrada oklarını kenara attım.Ve hançerinde.İşi bitmişti.Kılıcımı karnına sapladım.acı içinde inledi.
Son duanı et!! dedim.Ve psikopat bir şekilde güldüm....
(Thenoma sıra sende )

Nyks'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 128 Kayıt tarihi : 27/09/10

Acı fazlaydı. Çok fazla. Ama dayanabiliyordum. Bir yandan gece tarafından onarılıyordum. Gözlerim siyaha bürünmüş bir haldeydi yeniden. Bir anda kahkahalar atmaya başladım. Yine o berrak kadın sesi ile karışıyordu sesim. Bu ses benim sesimin yanında çıkan ve zalim, büyücü bir kadının sesini andırıyordu. İnsanın tüylerini diken diken eden o sesle konuşmaya başladım. “Sen sersemin tekisin. Gerçekten beni yenebileceğini mi sanıyorsun?” Ellerim kollarım bağlıydı. Ama sise dönüşüyor ve beni yere sabitleyen oklardan kurtuluyordum. Tamamen sise dönüşmüştüm artık. Ne yaparsa yapsın bana zarar veremiyordu. Kılıcını savuruyordu ama hiçbir şey yapamıyordu. Sis halimle etrafını sardım. O zalim kahkaha tekrar dudaklarımdan dışarı çıktı. “Seni yenmek için ne hançere nede aptal oklara ihtiyacım var.” Benden kurtulmaya çalışıyor ama beceremiyordu. Bir anlığına kenarda duran hançerimi aldım. Sonra sise dönüşüp etrafında dönmeye devam ettim. Arada sis halimden çıkıp onu yaralıyor ve sonra tekrar sise dönüşerek bunu tekrarlıyordum. Bir anda o kadar acınası hale gelmişti ki. İster istemez ona gülüyor ve acınası halinden zevk alıyordum. Artık beni durduramazdı.

Küçük Tanrı Mesaj Sayısı : 244 Kayıt tarihi : 28/09/10

Karnından almış olduğu yara onu yavaşlatmıştı.Ama sise dönüştü.Bu kötüydü.Onu kesemiyordum.Hançerini aldı ve bana saldırmaya başladı.Hançeri ile zarar veriyor sonrada sise dönüşüyordu.Her yerimde çizikler vardı.Bundan kurtulmak zorundaydım.Gece beni iyileştiriyordu.Aklıma bir plan geldi.Bugün sahiplendiğim pegasusu çağıracaktım.Hızlıca pegasus ahırlarına koştum.Ve onu uyandırdım.Ağzına naneli şeker verdim.Ve peşimden geldi.Plan şöyleydi.Pegasusumu sise çevirip kaçmak.Çok mantıksızdı ama yapmam gerekiyordu.Gölge Kolyesini pegasusa taktım.Pegasus kaybolmaya başladı.Ve bende.Thenoma sis haliyle geldi.Beni göremeyince şaşırdı.Etrafa ve her yere baktı.Bende o sırada kaçtım.İlk defa pegasusa biniyordum.Havada süzüldüm ve bir bulutun arkasına geçtim.Oradan olanları izliyordum.Thenoma çılgına döndü.Her yere bakıyordu ama beni göremiyordu.İnsan formuna döndü.Sis onu yormuşa benziyordu.Şimdi benim sıram.Pegasusla yanına hızlıca geldim.Geceye ve kılıcıma yoğunlaştım.Kılıcım parıldıyordu.Ve kılıcımı göğsüne soktum.Acı ile inledi.Arkasına baktığında beni gördü.Pis pis bakıyordu ve bana küfrediyordu.Sonra kılıcımı alıp kanı temizledim...
(Thenoma istersen devam ettir.Tabi ne kadar ettirebilirsin ki )

Nyks'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 128 Kayıt tarihi : 27/09/10

Beni öldürmemişti ama bunu hesabını çok fena ödeyecekti. Ona öyle pis bir oyun oynayacaktım ki. Kafayı yerdi herhalde. Yüzümde bir acı ifadesi gösterdim sonra. Sonra siyah renkli sisimi kullandım ve sanki sonsuza kadar yok olmuşum izlenimi vermeye çalıştım. Artık kardeşim önünde sadece siyah bir toz yığını vardı. Rüzgar beni savururken Lelouch’un şaşırmış bakışları hoşuma gitmişti. Neye şaşırdığından emin değildim ama kurduğum oyuna kanacak gibiydi. Yakın arkadaşım Lucy ile anlaşmam çok zor olmayacaktı. Eminim ki kafasını tuvalete sokmasına izin vermediği için Robyn’de bana kolaylıkla destek verirdi. Ölmüş süsü vermek için Hades oğlundan daha iyi seçenek olur muydu? Elbette hayır. Her şey bir anda belirmişti. Muhteşem bir plan yapmıştım ve planladığım gibi gitme olasığı çok yüksekti. Kapısı misafirlere her zaman açık olan Hermes Kulübesi’nin beni bir süre barındıracağına emindim. Bu iş bittiğinde Lelouch’un psikolojisi çok fazla bozulmuş olacaktı. Orası kesindi.

Küçük Tanrı Mesaj Sayısı : 244 Kayıt tarihi : 28/09/10

Oow elimi kana buladım ve birini öldürdüm.Sorun değil bunu hep yaparım.Arena'ya baktım berbat haldeydi.Güneş'de doğmak üzereydi.Hemen kulübeme gittim.Birileri elimde kanlı bir kılıç görürse kötü olurdu.Hemen kulübeme gittim ve uykuya daldım.Bugünde birini öldürmüştüm.Katillik yolunda iyi gidiyordum...
Rp bitmiştir.

» Düello (Ares kızı ile Hephaistos Çocuğu)
» Apollon çocuğu ile macera
» Hephaistos'un Çocuğu Arenada
» Ares Çocuğu İle Macera
» İki Apollon Çocuğu da Sanat Yapamayabiliyormuş