Felekten(!) Bir Gün (60/3)

Sıkıntılı bir sessizlikle Cirit Sahası'na doğru ilerliyorduk. Benim sinirim tümüyle olmasa da Teo'dan daha fazla geçmişti. Amy ve ben bakışıyorduk, konu açmak için uğraşıyorduk ama benim sinirli abim tam konuşacağımz zaman öfkeyle soluyunca sözümüz ağzımızda kalıyordu. içimi çekip yerdeki bir taşa tekme attım. Cirit Sahasına gelmiştik ve hepimizin elinde uzun ciritler vardı. Cirit Eğitmeni ortalarda görünmediğine göre şimdi rahattık. Teo'ya nasıl düştüğümüz hakkında bir espiri yapmayı düşündüm ama elindeki cirit birden gözüme uzun gözüktü. Eğer onu ağzıma sokarsa kesin ölürdüm. Başımı sallayıp vazgeçtim. Islak saçlarım çoktan kurumuştu ve ıslak oldukları zamanki gibi kıvırcıklaşmıştı. Amy'in elinden tutup Teo'nun yanına yaklaştım. Teo beni ölesiye dövebilirdi ama Amy'e dokunmazdı. Buna güveniyordum. Acaba Teo'yla avga etsek kim yenerdi? Neyse, bunu öğrenmek isteyebilirdim ama şimdi ölmek için çok gençtim. Teo'nun ciritsiz yanına hafifçe sokulup yanımda Amy'le sordum. "Abiciğim. İlk sen başlamak istermisin? " Teo yan gözle bana baktı. biran için Ciriti gözüme sokacağını sandım. Aklımda Amy'i de arkam da sürükleyip ikimizi de burdan kurtarmak için tabana kuvvet koşturmak geçti. Ama Teo'nun dudağı hafifçe yukarı kıvrıldı ve ciritini fırlattı. Derin bir nefes aldım. Ölmeye çok yaklaşmışım gibi hissediyordum. Bu Teo'nun tam gülüşü değildi ama başlangıç için bu da yeterliydi.

Teo'nun siniri tam olarak geçmemişti ama bu kadar sinirle baş edebilirdik. Bu olumsuz havayı dağıtmak için Teo'nun kafasını başka şeylere yönlendirmemiz gerekiyordu. Bu yüzdende şu an bulunduğumuz ortama en uygun şey ciritti. Ange cesaretini toplayıp ilk onun atmasını istedi ve Teo zorlada olsa kabul etti. Attığı cirit istediği kadar olmamış olsada yüzüne azıcık bir gülümseme koydurmayı başarabilmişti. Bundan cesaret alarak ikinci atış için kendimi uygun gördüm ve ciriti fırlattım. Sanırım gerçektende fırlattım çünkü berbat bir atıştı ama Teo'yu güldürmeyi başarabilmiştim. Sessizce arkamı dönerek Ange'ye baktım o da bu durumdan çok memnundu. Kısa bir süre sonra üçümüzün arasında tatlı bir rekabet meydane gelmişti. Kahkalar, sevinç nidaları, cesur sözler her şey bize bir saat kadar önce yaşanan olayları unutturmayı başarmıştı. Artık Teo mutluydu ve tabii bizde mutluyduk. Ange ve Teo arasıdaki rekabet gerçekten izlenmeye değerdi, ikisinin birbirlerine ne kadar bağlı olduklarıda bu sayede kendini göz önüne koymuştu.

Öfkemi ayarlamayı başarmış olmama rağmen Ange'in ve Amy'nin korkmuş yüz ifadeleri beni eğlendiriyordu. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Ange ve Amy'nin arkamdan gelip fısıldaşmalarını dinlerken bir yandan da fırsat bulursam Naiad'lardan intikam almak için plan yapıyordum. Derken Cirit Sahası'na ulaştık. Etrafa baktığımda hiçbir dişli rakiple karşılaşamayacağımı fark ettim. Bu yüzden şimdilik yanımdaki rakiplerime, yani Amy ve Ange'e hava atsam yeterliydi. Onlara döneceğim sırada Ange usulca yaklaşıp "Abiciğim. İlk sen başlamak istermisin?" dedi. Ona ters bir bakış atmayı ihmal etmedim. Şimdi aklımda sadece bu halimle, yani zayıflamadan da gayet formda olduğumu göstermem gerekiyordu. Bu yüzden iyice gerildim ve koşarak ciriti fırlattım. Pek beğendiğim bir atış olmamıştı. Ama Amy'nin ciriti savuruşu yüzünden artık ciddi durmayı başaramadım ve kahkahalara boğuldum. Bir süre sonra Amy oynamayı bıraktı ve iki Apollon çocuğu olarak düellomuza devam ettik. Sonunda Ange'i tarumar ettim ve canım sıkılmaya başlarmış gibi bir edayla "Ee, sırada ne var?" dedim.

Teo'ya böyle üstten aynada çalıştığım en kötü bakışımı fırlattım. Ama malesef beni görmedi bile. Böylece yine beynimi zorlayıp Teo'nun keyfini yerine getirecek öneriler aramaya başlayadım. Sırf o Naiad'ları yakmaya gitmesin diye beynimi zorladığıma bir türlü inanamıyordum! Ünüme düşen saçımı üfleyerek geriye itmeye çalıştım. Gitmeyince elimin tersiyle kulağımın arkasına sıkıştırdım. Aklıma gelen en iyi fikiri sundum. "Pegasuslarımızı alıp kamptan kaçalım vee," Teo ve Amy'e yan gözle bakıp "alışverişe gidelim!" diye bağırdım. Amy, benimle birlikte el çırparken Teo bize ne kadar sıkıcısınız bakışı attı. O kadar sıkıcı değildi bence, hem kıyafetlerimin çoğu yırtılmıştı. "Boşversenize." diyip bizimde heyecanımızı söndürmeden geri kalmadı zaten. "Sana da güzel bir, iki şey bakarız. En azından yakışıklı görünürsün." Teo yine bana öfkeli bir bakış atınca yutkundum. Amy hemen öne atıldı. "Yada geçen hafta Wii ve Xbox çaldım, onlarla oynayabiliriz. Hem de Teo zayıflar." Teo onada kötü bir bakış attı. Ama Amy benim gibi köşeye sinmedi ona gülerek karşılık verdi. Ben böyle yapsam Teo kesin beni döverdi zaten denemeyede niyetim yoktu. "Eh bana uyar." dedim. Benden sonra Teo cevap verdi. "Banada."