Kardeş kardeşe yarış

Yüzümü göle dönmüş sakince etrafımı seyrediyordum. Birden arkamdan Natalie bana koala gibi yapıştı ve “Merhaba! Seni bulacağım diye aramadığım yer kalmadı şimdi de karşıma geçip bana meydan okuyorsun ha?” diye bağırdı. Anlaşılan yine suyu kaynamıştı. Ona deli gibi baktım. Sonra son derece çocukçabir hareket yapıp dil çıkarttım. “Hangi konuda sana meydan okuyorum. Ben zaten her konuda senden bin kat daha iyiyim.” dedim. Bu doğruydu. Bana tekrar bakıp hınzırca sıruttıktan sonra boş olan kanolardan birine atlayıp "Kano Yarışıı!" diye bağırdı. "Bana uyar." dedim ve ben de bulduğum bir kanonun içine atladım.
İkimizde hazırdık. Birlikte "Biir,ikiii,üç!" diye saydıktan sonr adeli gibi kürek sallamya başladık.Bazen daireler çiziyorduk. Bir ara öne geçtim ama Natalie hızlıca beni solladı. Tam bitiş çizgisine yaklaşmıştık ki Natalie'nin kanosu devrildi. Ucu benim kanoma takıldı ve ikimiz birlikte serin sulara gömüldük.

Bitiş çizgisine o kadar yakındım ki! Ama birden kontrolümü kaybettim ve Melanie ile birlikte serin sulara gömüldüm. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Delice debeleniyor suyun altından çıkmaya çalışıyordum. Sonunda biraz sakinleştim ve olduığum yerde durdum. Biraz alta gömülmüştüm ama çıkabilirdim. Birden yanımda Melanie belirdi. Yzünde kızgınlıktan başka bir şey yoktu. Kolumu sıkıca tutup beni yüzeye çekmeye başladı. Yukarı çıktığımızda herşey daha anlamlı geldi. Kanolar ters düz olmuştu ve yanımda sinirli bir kardeş vardı. "Bir açıklama bekliyorum Natalie!" diye bağırdı. "Bak birden kontrolümü kaybettim. Hepsi bu." dedim cici bir sesle. "Tam seni yeniyordum." dedi Melanie. "Hayır devrilmeseydim ben seni yeniyordum." dedim. "Devrilmek kaderinde varmış kardeşim. Eğer beni de devirmeseydin ikimizde biliyoruz ki ben seni yenerdim." dedi çok bilmiş bir sesle. "HAYIR! BEN SENİ YENERDİM! ANLADIN MI?" Bu sefer bağırmıştım. Ne yazık ki Melanie'nin se telleri benimkilerden daha güçlü "HAYIR! EĞER SEN O KANOYU DEVİRMESEYDİN BEN SENİ HER TÜRLÜ YENERDİM ANLADIN MI? HER TÜRLÜ!" Çok sinirlenmişti.ç Aniden parlayan bir kişiliğe sahipti. "Tamam beni yenerdin. Mutlu musun?" Bana sinirli sinirli bakıp "Hayır tabiki de!" dedi. "Bak özür dilerim. Bir kanoyu sürmeyi bile beceremiyorum." dedim. Bu sefer siniri geçmişti. Bana bakıp "Ben de özür dilerim. Bu kadar çok sinirlenmemeliydim." dedi. "Dost muyuz?" Gülümsedi ve "Dostuz. Ve dostlar birbirine gömülmüş kanoları sudan çıkarma konusunda yardım ederler." dedi.Sızlanıp "İyi." dedim. Birlikte tekrar suya girip kanoları çıkartmaya başladık.