Yeraltına yolculuk

Konu: Yeraltına yolculuk Cuma Tem. 08, 2011 10:20 am

Onun için değişik bir gün olacağı açık bir gerçekti. Yer altına, Asphodel tarlalarına gidecekti kardeşleriyle birlikte. Aslında geçmişte ki eski simaları görmek için gidecekti bu kez yer altına, hazır gitmişken beklide Styx’i ırmağına bile gitmiş olabilirlerdi? Her ne kadar önceden Hope ile bir maceraları olsa bile Poseidon çocuğu olamadığından nehre sadece bakmakla yetinmişti. Her zamankinden erken kalkmış ve hazırlığını yapmaya başlamıştı. Yer altında ruhların yanında takılı kalmamak için en küçük aksiliğin olmamasını istiyordu. Kulübede ki herkes hazırlığını yaptıktan sonra yer altı dünyasına gitmek üzere girişe doğru ilerlemeye başladı. İçinde tuhaf bir his vardı Mirella’nın, yer altına her gidişinde sanki son yolculuğu gibi geliyordu. Etrafta yankılanan çığlık sesleri tüneller arasında yankılanıyordu. Her ne kadar bulundukları alan ceza tarlalarına çok uzak olmadığından oranın korkunçluğunu ceza çeken ruhların iniltileri haberdar ediyordu. Zümrüt yeşili gözleriyle çevresine bakındığında pek çok tanıdık ve tanımadık sima olduğunu görmüştü. Kimisi yıllar önce kaybettikleri, kimisi ise hiç görmediği kişilerdi. Bazısı ölümü çok genç yaşta tatmışken kimisi ise tam hilafıydı. Fakat çevrede ki ruhların tek bir ortak alanı vardı; ne Elsiyum nede tarlalarına layık görülmüşlerdi. “Aslında emin değilim, en son Hope ile gittiğimde buradan geçmiştik. Styx’in biraz daha ileride olması gerekmez miydi?” Bitkiler aşkına!Styx ırmağına nasıl gidileceğini unuttuğuna inanamıyordu. Yanına mutlaka yer altı dünyasının bir haritasını almalıydı, yahut girişte mutlaka harita satan biri olmalıydı. Labirenti aratmayan tünellerin her biri birbiriyle bağlantılıydı. Çevrede ki ruhlara sorsalardı acaba ırmağın yerini biliyor olabilirler miydi? Sanmıyordu… Saçmalamaya başlamıştı. Dudağını bükerek labirenti anımsatan tünellere zümrüt yeşili gözleriyle süzmeye başladı.

Konu: Geri: Yeraltına yolculuk C.tesi Tem. 09, 2011 9:31 am

Sabah kalktığımda gerçekten çok heyecanlıydım. Heyecanımı bastırmaya çalıştığım her an bu ters tepiyordu. Sabahın epey erken bir saatinde uyanarak hazırlığımı tamamladım. Üstümü değiştirmiş, yanımızda gerekli olabilecek her şeyi bir çantada toplamıştım. Kardeşlerimle birlikte Asphodel Tarlaları'na gidecektim. Daha önce Asphodel Tarlaları'na hiç gitmemiştim. Yeraltı denince bile ürperiyordum. Yani yeraltını sevdiğim söylenemezdi. Sırf kardeşlerim için gidiyordum. Aramızda böyle bir konu açıldığında yeraltına gitmek için en hevesli olanımız Miry'di. Onu ve diğer kardeşlerimi kıramamış ben de kabul etmiştim. Hazırlığımı tamamladığım gibi aşağı kardeşlerimin yanına indim. Herkes hazırlanmış ve toplanmıştı. İçimdeki kararsızlık hala sürüyordu. 'Acaba gitmesem mi?' düşüncesi aklımda yer edinmişti. Ama vazgeçmek istemiyordum. Hepimiz heyecanlıydık. Sonunda yeraltına gitmek üzere kulübemizden çıktık.

Uzun bir yolculuk ve sonra yeraltı macerası... Meraklı bir şekilde her tarafa bakınıyorduk. Çevremde gördüğüm tanıdık kimseler de vardı. Çoğunluğu amaçsızca dolaşıyordu. Geçtiğimiz her tarafa bakarken Miry konuşmaya başladı. ''Aslında emin değilim, en son Hope ile gittiğimde buradan geçmiştik. Styx'in biraz daha ileride olması gerekmez miydi?'' Bu çıkmazı olmayan yerde amaçsızca yürüyorduk. Aradığımız yeri bulma umudumuz neredeyse hiç yoktu. Dudak büzmüştüm. Halinden hiç memnun olmayan o tavrımı takınarak mırıltılı ama yine de duyulan bir sesle konuştum. ''Tanrılar aşkına! Burada yolumuzu nasıl bulacağız? Her yer fazlasıyla karışık.'' Kardeşlerim onaylayan bakışlarla bana bakıyorlardı. Elbet bulacaktık. Yani, bulmak zorundaydık. Hiçbir şeye aldırış etmeden tekrar yürümeye başladık. Burası fazlasıyla rahatsız ediciydi. Etrafta boş boş gezinen ruhlar da bu durumu daha da kötü bir hale getiriyordu.

Konu: Geri: Yeraltına yolculuk Paz Tem. 10, 2011 7:53 am

Çevrede dolanan ruhlar sadece kedi canını sıkmaya yetmemişti aynı zamanda kardeşinin de moralini bozduğunu fark etmişti Bella. Kendilerine yönelen soğuk ve anlamsız bakışlar nereden burada olduklarını sorguluyordu adeta. Aslında ruhlarda haklı olabilirdi, neticede yaşayan birilerinin Asphodel tarlalarında dolanması biraz tuhaf olabiliyordu ama kimi ruhların ise buna alışık olduğu hallerinden belli oluyordu. Gelen melezlere kimisi ön yargılı olsa da kimisi ise umursamıyordu. Bir kısmı ise misafir edasıyla davranıyordu. Ruhların bazısının dostani tavrı Bella’yı memnun etmiş olsa da, kimisinin kuşkucu gözleri onu ürkütüyordu.

Dar tüneller arasına yolculuklarına ilerlemeye devam ederken yanından geçen ruhun Marie Antoinette’ye benzediğine yemin edebilirdi. Arkasını dönüp yeniden baktığından o olduğu kanısına varmıştı. Adeta Fransa tarih kitaplarında anlatıldığı gibiydi; ölürken dahil asildi. Her ne kadar idam edilirken beline kadar uzanan sarı saçları kesilmiş dahi olsa yine de tüm güzelliğini kaybetmemişti kraliçe. Diğer ruhlar arasında farklılığını koruyordu. Gözlerine inanamıyordu, bir Fransız’a rastlamıştı. Üstelik kraliçeydi… Yakın zamanda tahtını kardeşinden alıp yeniden yönetime geçeceği için kraliçe Josphe’ye birkaç soru sormak istiyordu lakin adeta bir buhar gibi yok olmuştu kraliçe. Marie’ye Josphe’ye soracakları bir sır gibi zihninde kalsa da artık bulundukları alandan çıkıp Sytx nehrine ulaşmayı hedefliyordu. Aklına kayıkçı Charon gelmişti. Belki etrafta dolanan ruhlara soru soramazlardı lakin Charon’u bulabilirlerse kolaylıkla çıkabilirlerdi. “Pekala burada hiç bir şey yapmadan duramayız, kayıkçı Charon’u bulabilirsek kolaylıkla Sytx’e ulaşabiliriz.” Her zaman yanında dirhami taşıdığı için kayıkçıyla kolaylıkla anlaşabileceklerini düşünüyordu Bella. Sonuç olarak Chron’un işinde hayır diyemeyeceği tek bir şey vardı; dirhami…

» Yeraltına Doğru
» Yeraltına Giriş
» Yeraltına Gezi.
» Yeraltına Giriş
» Yeraltına iniyoruz...