Yeraltına Gezi.

Yatağımda uzanmış bazı şeyler düşünüyordum.Canavarlar, annem, kamp, kardeşlerim... Bu aralar sürekli düşüncelere dalıp duruyordum.Sanırım biraz değişikliğe ihtiyacım vardı.Aniden doğruldum ve yatağımdan kalktım.Ani bir kalkış yüzünden başım dönmüştü.Kendime geldikten sonra banyoya gittim ve sıcak bir duş aldım.Üzerime rahat bir şeyler giyinip kulübeden dışarı çıktım.Nereye gideceğim hakkında bir fikrim yoktu ama sanırım biraz meyve yemek iyi olabilirdi.Yönümü değiştirerek tarlalara doğru ilerlemeye başladım.Oradan daha önce de meyve aşırmıştım, bu artık benim için sıradan bir olay haline gelmişti.Tarlanın çitlerinden atlayarak gördüğüm ilk ağacın yanına gittim.Hemen uzanarak bir iki böğürtlen koparıp ağzıma attım.Ağzımın içini enfes bir tat doldurdu.Tarla içinde dolanırken ağacın altında suratına bir şapka kapamış bir şekilde uyuyan bir kız gördüm.Büyük ihtimalle bu bir Hypnos kızıydı.Yanına gittim ve çömelerek kim olduğunu görmeme engel olan şapkayı suratından kaldırdım.Evet tam da umduğum kişiydi.Bu uykucu kız Nia'ydı.Uyanmaya niyeti yok gibiydi ama ben onu uyandırmaya kararlıydım.Kulağına doğru üfledim ve garip bir kıkırdama sesinden sonra Nia uyandı.Uyku sersemi gibiydi.Gözlerini ovuşturdu ve ''Hey Andy, nasılsın?'' diye sordu.Bir elimle Nia'nın dağılan saçlarını düzeltirken cevap verdim.''İyiyim sen?Yine tarlada karşılaştık ha?'' diyerek sırıttım.Nia da gülerek ''Ben de iyiyim.Evet, bizim kaderimiz bu.'' diyerek cevap verdi.Ona güldükten sonra çömeldiğim yerden kalkarak elimle Nia'ya işaret yaptım.''Ee gelmiyor musun?'' dediğimde Nia şaşkın gözlerle ayağa kalktı ve ''E geleyim bari.'' dedi.Aylak aylak yürümeye başladık.Artık kimseye yakalanmadan tarladan çıkmayı önerdiğimde Nia da bunu kabul etti.Çitlerden dikkatli bir şekilde atlayarak Kamp Meydanı'na doğru ilerlemeye başladık.Hayatımın sıradanlığı hakkında Nia'ya yakınıyordum.Yakın zamanda bir göreve bile çıkmamıştım.''Bu kampa geleli ne kadar uzun zaman oldu.Ama hala Yeraltı Dünyası'na bile inmedim!'' diyerek isyan ederken Nia parmaklarını şıklattı ve ''O zaman inelim.Hem Styks Irmağı'na da gitmeliyiz bence.Oraya gitmeyen tek melezler biziz sanırım.'' diyerek güldü.Evet, biraz macera gerçekten iyi gelebilirdi.Başımı sallayarak onayladım ve ''O zaman istikamet Yeraltı Dünyası!'' dedim.

Rüyamda tarlelerı görüyordum. Birbirinden güzel meyveler kendilerini yemem için çağırıyorlardı resmen. Gözlerimi araladım. Neydi bu şimdi? Karnımı acıktıran bir rüya... Aman ne güzel!
Sıcacık yatağımdan kalktım ve üzerimi değiştirip tarlalara doğru yola çıktım. Kimseye -özellikle de Tanrıça Athena'ya- görünmemeye çalışıyordum. Ama bu saatte uyanık olmam oldukça dikkat çekiciydi. Birkaç melezin şaşkın bakışlarına 'Ne var!' bakışımla cevap verip çaktırmadan tarlalara gitmek zor olsa da sonunda başardım. Çitlerden atlayıp meyvelere dalmak oldukça güzeldi. Daha doğrusu meyvelere dalmak güzeldi.
Biraz böğürtlen yedikten sonra uykum geldi. Şaka gibiydi ama iki saniye tek damla uykum yokken şu anda ayakta duramıyordum. Bir erik ağacının altına oturup şapkamı suratıma indirdim ve uykuya daldım.
Bir süre sonra kulağımı gıdıklayan bir sesle, kıkırdayarak uyandım. Karşımda Andy duruyordu. Yine tarladaydık. Hafif uyku sersemi bir şekilde ''Hey Andy, nasılsın?'' diye sordum. Dağılan saçlarımı düzelterek ve sırıtarak ''İyiyim sen?Yine tarlada karşılaştık ha?'' dedi. Ben de sırıtarak ''Ben de iyiyim.Evet, bizim kaderimiz bu.'' dedim. Tanışmamız da tarlada olmuştu.
Ayağa kalkıp ''Ee gelmiyor musun?'' dedi. Şaşkınca ''E geleyim bari.'' dedim. Biraz daha burada uyursam yakalanabilirdim. Ayrıca o da yakalanabilirdi. Kısacası... yakalanabilirdik.
Biraz yürüdükten sonra tarlalardan çıkmayı önerdi. Anında kabul ettim, çünkü yakalanırsak çok ağır cezalar alırdık.
Çitlerden atlayıp Kamp Meydanı'na doğru ilerlemeye başladık. Bu sırada Andy hayatının sıradanlığından bahsediyordu. Kesinlikle aynı durumdaydık! Uyumak dışında hiçbir şey yapmamaya başlamıştım. Sıkıntıdan patlıyordum resmen!
''Bu kampa geleli ne kadar uzun zaman oldu.Ama hala Yeraltı Dünyası'na bile inmedim!'' dedi. Heyecanla parmaklarımı şıklattım ve gülümseyerek ''O zaman inelim.Hem Styks Irmağı'na da gitmeliyiz bence.Oraya gitmeyen tek melezler biziz sanırım." dedim. Orayı gerçekten çok merak ediyordum. Ayrıca bundan daha iyi bir macera şu anda yoktu. Başını sallayarak ''O zaman istikamet Yeraltı Dünyası!'' dedi. O da en az benim kadar heyecanlanmıştı. Ahırlarda buluşmak üzere sözleştik ve hazırlanmak için kulübelerimize koştuk. Ne gerekeceğini tam bilmediğim için biraz amborsia, biraz ilk yardım malzemesi, birkaç sandwiç ve su koydum. Saçma olmuştu ama orada ne olacağı belli olmazdı. Hançerimi ve kolyemi de almayı unutmamıştım. Üzerimi değiştirip buluşma noktamıza doğru yola çıktım.

Evet gerçekten de Yeraltı Dünyası'na iniyorduk.Bu yaptığımız çok çılgıncaydı.Ayrıca kamptan izinsiz çıktığımız için ceza da alabilirdik.Ama o an bunları düşünmemeye çalışıyordum.Tek istediğim biraz maceraydı.Hızla kulübeye girip kimseye bir şey belli etmemeye çalışarak üzerimi değiştirdim.Çantamı hazırlamaya başladığımda içine biraz para, drahmi ve her ihtimale karşı biraz da nektar almıştım.Yeraltının sıcaklık durumunu bilmiyordum ama tedbirli olmak adına üzerime bir de hırka geçirdikten sonra heyecanla kulübeden çıktım.Yolda giderken bir yandan saçımı düzeltiyor bir yandan da sabırsızlıkla yeraltına inmeyi istiyordum.Ahırlara vardığımda biraz acele ettiğimden olacak ki Alexis orada değildi.Pegasusum Felix'in yanına gidip onu yapacağımız yolculuk için hazırlamaya başladım.Kulübeden çıkmadan önce cebime doldurduğum küp şekerleri Felix'e yedirirken Alexis neşeli gülümsemesiyle içeri girdi ve ''Andy hazır mısın ?'' dedi.Başımı sallayarak Felix'i bulunduğu bölmeden çıkarmaya başladım.''Ortalıkta kimse yok değil mi ?'' diye sorarak yakalanmamayı garanti altına almaya çalışıyordum.Alexis de pegasusu Rüya'nın çenesini okşarken ''Bizi fark edecek kimse yok ama yine de çabuk olmalıyız.'' diyerek pegasusunu çıkarmaya çalıştı.Başımı sallayarak ahırdan çıkmakta olan Alexis'in arkasından yürümeye başladım.Alexis ortalığı kontrol edip eliyle 'gel' işareti yaptıktan sonra ahırlardan dışarı çıktık.Alexis bir şey demeden pegasusunun sırtına atlamıştı bile.Ben de hızlı bir şekilde Felix'in sırtına çıktım ve onu yükseltmeye başladım.Alexis'e yetişip iyice dengemi sağladıktan sonra utangaç bir şekilde ''Bu arada ben yeraltına nasıl gideceğimizi bilmiyorum.'' dedim.Alexis'in bunu yargılacağından korkmuştum ama o yine aynı neşeli ses tonuyla ''Los Angeles'ta, California Üniversitesi yakınlarında bir giriş olmalı.'' dedi.Ben pegasusumdan düşmemeye çalışırken ''Tamam o zaman.'' dedim yüzümdeki en içten gülümsememle.Alexis nereye gittiğini biliyor olmalıydı.Ben de onun bilgilerine güvenerek arkasından onu takip ediyordum.Uzun bir süre hiç konuşmadan ilerlemiştik.Alexis sessizliğini bozarak ''Buralarda bir yerlerde insek iyi olur.'' dedi.Ben de ''Seni takip ediyorum öyleyse.'' diyerek sırıttım.Alexis de gülerek pegasusunu indirmeye başladı.Biraz daha alçağa indikten sonra kimsenin bizi görmeyeceği bir arazi aramaya başladık.Dikkatle etrafı taradıktan sonra heyecanla ''Şurası terk edilmiş bir bölge galiba.'' diyerek pegasusumu aşağı doğru indirmeye başladım.Alexis de arkamdan gelirken ne olur olmaz diye etrafa bakıyordum.Çabuk bir şekilde indikten sonra pegasuslarımızı geri gönderip yürümeye başladık.Muzip bir ses tonuyla ''California Üniversitesi nerede biliyorsundur umarım.'' dedim.Alexis muzipçe gülümseyerek ''Bilmeseydim bu kadar emin bir şekilde ilerlemezdim değil mi ?'' dedi.Belli ki bu şehir hakkında bilgisi vardı.''Nereden gideceğiz peki ?'' diye sordum tekrar.Alexis başını çevirmeden yürümeye devam ediyordu.''İnan bana yolu biliyorum.Sen sadece beni takip et.'' dedi.Ona alaycı bir şekilde gülümsedim ve arkasından yürümeye başladım.Uzun bir süre yürümüştük.Alexis bana çevredeki binaları göstererek bir şeyler anlatıyordu.Evet, bu şehir hakkında birçok şey biliyordu.Uzun ve eğlenceli bir muhabbetin ardından yine sessizliğe bürünmüştük.Hala yürümeye devam ediyorduk.Umarım bir an önce yeraltı girişine ulaşırdık.

Üniversitenin yakınlarındaki girişe vardığımızda içeri nasıl gireceğimize dair en ufak bir fikrim olmadığını fark ettim. Andy'le biraz uğraştıktan sonra geçidi açtık ve içeri girdik.
Açıkçası giriş bu kadar korkunçsa, içerisini görmek bile istemiyordum. Ama başladığımız macerayı bitirmemek olmazdı. "Vay canına, beklediğimden daha korkunç." dedim. Andy de bana hak vererek "Haklısın." dedi. İkimiz de sessizliğe gömülüp ilerlemeye başladık. Karanlık ve boğucu koridorun nereye çıkacağını tahmin bile edemiyordum. Tek isteğim Hades'in önünde belirmemekti.
Koridorun sonuna ulaştığımızda ağzım açık kalakalmıştım. Biraz ilerimizde kocaman bir köpek vardı ve önünde de upuzun bir kuyruk. Kuyruktakiler ölüydü ve biz resmen canlıydık.
Şaşkınlıkla Andy'e baktım ve "Andy, şimdi ne yapıyoruz?" diye sordum. Beynim arkama bakmadan kaçmamı söylüyordu, kaçıp sıcak yatağıma geri dönmemi. Melez tarafımsa kalıp macerayı tamamlamamı.
Andy "Devam etmeliyiz. Madem buradayız, bu işi tamamlayalım." dedi. Ama onun da korktuğunu hissedebiliyordum.

Yeraltı geçişinden geçip ilerlediğimizde bunu yaptığımıza pişman olmaya başlamıştım.İçerisi tahmin ettiğimden de korkunçtu ve garip kokuyordu.Ölüm gibi.
Yavaş ve temkinli adımlarla ilerlerken şaşkın gözlerle etrafa bakıyordum.Nia'nın kolumu sıkıca kavramasıyla önüme baktığımda karşımdaki devasa köpeği gördüm.Bu gerçekten korkutucuydu.Köpeğin arkasında ise ölülerden oluşan upuzun bir kuyruk vardı.
Nia tereddüt ederek bana baktı ve "Andy, şimdi ne yapıyoruz?" diye sordu.Ben ne yapmak istediğimi gayet iyi biliyordum: Tırnağı kırılmış bir Afrodit kızı gibi kulakları sağır eden bir çığlık atarak buradan kaçmak.Ama Nia'mla yaşayacağım bu maceraya bu kadar yaklaşmışken bir korkak gibi kaçamazdım.Hem Styks Nehri'ni gerçekten de görmek istiyordum.Hala kararsızdım ama cesur görünmeye çalışarak "Devam etmeliyiz. Madem buradayız, bu işi tamamlayalım." dedim.Her ne kadar cesur görünmeye çalışsam da Nia korkudan ödümün koptuğunu ellerimin titremesinden anlamış olmalıydı.

Devasa boyutlardaki köpeğe doğru ilerlerken arada bir Nia'ya bakıyordum.'Hadi vazgeçip sıcacık kampımıza geri dönelim.' demesini umuyordum ama artık geri dönüş yok gibiydi.Sessizce köpeğe ilerlerken Nia'ya yaklaştım ve fısıldayarak ''Köpeğe yakalanmamamlıyız.En iyisi ölü taklidi yapalım.'' dedim.Her ne kadar biraz garip bir şekilde anlatmış olsam da Nia ne demek istediğimi anlamış olacak ki köpeğin arka tarafından ilerleyerek sıraya girmeye çalışıyordu.Ben de diğer taraftan yavaşça koşmaya başladım ve Nia'nın yaptığı gibi 'ölüler' kuyruğuna girdim.Burası Asphodel Tarlalarının mı, Ceza Tarlalarının mı yoksa Elisyum Tarlalarının kuyruğu muydu bilmiyorduk ama yine de kuyrukta ilerliyorduk.

Korkudan titriyordum ve bu durum ölü taklidime hiç uymuyordu. Kuyruğa katıldığımızda olabildiiğince hareketsiz durdum ve gözümü bile kırpmadan yavaş yavaş yürümeye başladım. Andy de tam arkamdaydı. İşin kötüsü kuyruk şaşırtıcı derecede hızlı ilerliyordu ve bu durum ölü taklidime alışmama hiç mi hiç yardımcı olmuyordu.
Sıra bize geldiğinde nefes bile alamıyordum. O kadar endişeliydim ki, Thanatos'un etrafta olmasını diler olmuştum. Köpek bizi biraz kokladı. Tam 'Ohhh, yırttık.' diye düşünürken koca köpek aniden hırlamaya başladı. Korkunç gözleri ben ve Andy arasında gidip geliyordu ve yiyecek bulmanın verdiği sevinç pırıltılarıyla iyice korkunçlaşıyordu.
Köpek patilerinden biriyle bana saldırdı ama küçük ve çevik olmam sayesinde kurtulup "Ne yapacağız!?" diye bağırdım. Burada ölmek istemiyordum. Ben de herkes gibi yeryüzünde ölmeliydim!
Andy de patilerden kaçarak "Bilmiyorum!" dedi. Ah, neden kolyemin gücü bana bağlı ki!? Eğer şu köpeği uyutabilseydim ne kadar güzel olurdu. Ama kolyemle onu uyutursam, Andy beni buradan çıkarmak için sürüklemek zorunda kalırdı ve koşarak bize doğru gelen iskelet askerler bizi- NE! İskelet askerler mi! Şaşkınlıkla sağdan gelen askerlere baktım ve "Asıl şimdi ne yapacağız!" diye bağırdım. Bu iş cidden kötüleşmeye başlamıştı.