Yaşam formları ile aram pek iyi değildir. Melezler ile gayet rahat konuşurum ama onun dışındaki şeyler pek ilgimi çekmez. Bu nedenle drahmiyi Eryx'e verdim ve göz kırptım. Ne demek istediğimi hemen anladı. Athena çocuğu olsa bu kadar çabuk anlayamazdı. 8 yıldır birlikte olmanın bize sağladığı bir avantajdı bu. Etrafa bakınmaya başladım ben. Eryx ise sıkı bir pazarlığa girişmişti.
İşler pek iyi gitmiyordu. Ruh gibi gözüken adam
'' Hayır. Olmaz, en az 30 '' diyip duruyordu. Eryx ise
'' Abicim çıkınca öderiz, veresiye falan yokmu ? '' diye soruyordu. Etraftaki diğer ruhlar giderek sinirlenmeye başlamışlardı. Eryx bunu göremiyordu. Çünkü pazarlık ile uğraşıyordu. durum iyi değildi. Oturup bu moruklar ile kavga etmek hiç işime gelmiyordu. Sesler iyice yükselmeye başladı. Eryx'in etrafını sarmaya başladılar yavaş yavaş. Tam o anda bir asansör kat geldi. Biri yer altından çıkıyordu. '' Dinnkkk'' sesi ile kapı açıldı. Oldukça çevik davranarak Eryx'i kolundan tuttum ve asansöre doğru koşmaya başladım. Asansörün içine binince en alttaki tuşa sürekli bastım. Adamlar bize doğru koşmaya başlamışlardı. Eğer kapı hemen kapanmaz ise halimiz hiç de iyi değildi. Neyseki kapı kapandı. Eryx kolunu tutuyordu. Bileğini çok sert sıkmışım. Bileği morarmıştı. Bunu daha önce yüzlerce kez yapmışım gibi bir bakış fırlattı bana ve bir şarap oluşturdu. Şarabı içtiği zaman bileği iyileşmeye başladı. İlk engelden kurtulmuştuk. Şimdi ise işimiz çok daha zordu
RP BİTMİŞTİR!Devam :
http://olimpos.my-rpg.com/t5744-akam-yemei-olmaya-niyetimiz-yok#107901
Konu: Yeraltına iniyoruz... 
Perş. Mayıs 19, 2011 3:44 am
