Cephaneliğe ikinci gelişimdi. O zamandan beri pek bir değişiklik olmamıştı sanırım, her taraf kapkaranlıktı. Zar zor Kathie'nin yüzünü karanlıkta seçebiliyordum. Silahlara dokuna dokuna işime yarayacak bir şey bulmaya çalışıyordum. Elimle silahları yoklamaya başladım. Ancak elime hep hançer ya da ok geldi. Benim ihtiyacım olan ise kılıçtı. Sesler daha da artmıştı. Biraz cephaneliğin arka tarafına gittim ve elime gelen ilk slahı aldım. Neyseki bu bir kılıçtı. Kılıcı karanlıkta çok göremiyordum. Kathie'ye dönüp "Ben hazırım" dedim.