Su Yatağı Çalıyorum.

Konu: Su Yatağı Çalıyorum. Salı Haz. 07, 2011 1:41 am

"Ben çıkıyorum baba" dedim ve babamın cevap vermesine izin vermeden kapıyı çektim.Çantamı koluma geçirdim.Hava mükemmeldi.Dışarısı ana baba günüydü.Kimileri Brooklyn Parkında piknik yapıyor,kimileri ise bisiklet sürüyordu.Komşumuz Mrs Decker'in küçümseyen bakışlarına ilk defa karşılık vermedim.Onunla uğraşacak zamanım yoktu.Hızla köprüyü geçtim.Bisikletimi ne diye Ninalar da bırakmıştım ki? 'İşin yok Manhattan'a yürü' dedim kendi kendime.Trafik çok yoğundu.Manhattan'a giden yola saptım.Biraz daha hızlı yürümeliydim.Yoksa oraya hava kararana kadar anca varabilirdim.Adımlarımı hızlandırarak yürümeye devam ettim.Karşıma çıkan siyah saçlı,kapkara gözlü kızı fark etmemiştim bile.Öyle hızlı çarpıştık ki ikimiz de yere devrildik."Yavaş olsana be!"dedim ayağa kalkarken.Kızı bir yerden tanıyor gibiydim."Asıl sen yavaş ol.Önüne bak!"dedi.Beni geriye doğru itti.Anlamıştım,kız agresifti.Ama ben de agresiftim.Yani altta kalmaya niyetim yoktu.Hemen ellerimi saçına götürdüm ve kuvvetli bir şekilde çektim.Kendimizi yerde bulduk birden."Saçımı bırak!"diye bağırdım."İlk sen bırak ben de bırakırım."dedi.Hemen ellerimi saçından çektim.Yerden kalktığımızda saçımız başımız mahvolmuş haldeydi."Pekala,ben ıı şey Los Angeles'a gidecektim.Yolumu bulamadım kayboldum.Of! Bunları niye sana anlatıyorsam." Arkasını dönüp yürümeye başladı."Hey dur."dedim.Kız o kadar tanıdık geliyordu ki."Ben Manhattan'a gidiyorum.Eğer benimle gelirsen seni Los Angeles'a giden otobüslere bindiririm." Kız afallamış gibiydi."Hadi ama,benden zarar gelmez."dedim.

Konu: Geri: Su Yatağı Çalıyorum. Salı Haz. 07, 2011 2:17 am

Ah! Hangi cehennemdeydim ben? Şimdi New York'ta May'le sokakların tozunu attırmamız gerekirken bilmediğim bir yerde, dünyanın hangi cehenneminde olduğumu anlamaya çalışıyordum. Sonsuz Karanlık beni yanlış yere getirmişti. Galiba bugün ona hiç küp şeker vermedim diye 'al sana ceza' der gibi beni bilerek yanlış yere getirmişti. Ares aşkına! Neler düşünüyordum böyle? Bir kere pegasuslar nerenin neresi olduğunu nereden bileceklerdi ki? Hayatımda ilk kez Ares kızı olmakyı istemeyip Poseidon ya da Amphitrite çocuğu olmak istedim. O zaman Sonsuz Karanlık'la konuşabilirdim, zihinden sohbet edebilirdim, her neyse işte!

Bugünkü kem talihim daha da kemleşip beni bir kızla çarpıştırdı. Suçle kesinlikle o kızdı. Moronlar hep beni mi buluyordu? Zaten sinirlerim depreşmişken bir de "Yavaş olsana be!" diye bağırmaz mı ayağa kalkarken. Şeytan diyor al bu kızın kafasını en yakındaki umumi tuvaletlere götür çeke çeke sonra sana bırakması için yalvarana kadar kafasını klozetin içinde tut. Oralarda klozet varsa tabii. Biri şu kıza haddini bildirmeliydi. Kızın bir açığını yakalamak için dikkatle onu inceledim. Sanki daha önce bir yerde onu görmüştüm ama nerede? Ondan emin değildim işte. Ama şu anda önemi yoktu zaten. "Asıl sen yavaş ol. Önüne bak!" dedim kıza laf yetiştirmiş olma amacıyla. Sonra kızı sertçe ittim. Anlaşılan sert bir yapısı vardı çünkü normalde yere düşmüş olması gerekiyordu. O da kuvvetli bir şekilde saçlarıma yapıştı. Ah! Doğrusu canımı fazla acıtmıyordu kızın saçımı bu şekilde tutması çünkü daha beterlerine katlanmıştım. Ben de onun saçına yapıştım. Yere düştük. Birkaç saniyelik bir kapışma oldu sonra "Saçımı bırak!" diye bağırdı kız.

Yok ya! Sen bana çarpıcan ve şu anda saçıma asılıyor olucan, buna karşılık ben senin saçını bırakacağım, öyle mi? "İlk sen bırak ben de bırakırım." dedim. Kız hemen benim saçımı bıraktı. Aslında kızın saçlarına biraz daha asılmak vardı inadına ama ben dediğini yapan biriy olduğum için ben de bıraktım saçını. Ayağa kalktığımızda ikimizin de üstü başı dağılmıştı. Sonra makineye bağlamış gibi konuşmaya başladım.

"Pekala,ben ıı şey Los Angeles'a gidecektim.Yolumu bulamadım kayboldum.Of! Bunları niye sana anlatıyorsam." Harbiden niye ben bunları daha demin beni sinir eden kıza anlatıyordum? Arkamı dönüp yürümeya başladım. Ama kız beni şaşırtarak "Hey dur." dedi arkamdan. Tereddütle arkamı döndüm. "Ben Manhattan'a gidiyorum. Eğer benimle gelirsen seni Los Angeles'a giden otobüslere bindiririm." Los Angeles mı? Ne Los Angeles'ı yahu? Ben New York'a gitmek istiyordum. Kız yüzümdeki ifadeyi şaşkınlık olarak yorumlayıp "Hadi ama,benden zarar gelmez." dedi. Aslında gerçektn şaşkındım. Niye beni götürüyordu ki? Bu soruyu görmezden gelerek alayla dudaklarımı büktüm ve konuşmaya başladım.

"Ama ben Los Angeles'a gitmiyorum tatlım." dedim her zamanki sinir bozucu yüz ifademle. "Ama beni New York minibüslerine bindirebilirsen olur. Şu anda nerede olduğumuzu da söylesen diyorum." Gerçekten nerede olduğumuzu merak ediyordum. Belki içine düştüğüm cehennemin adını bilirsem buradan kurtulabilirdim.

Konu: Geri: Su Yatağı Çalıyorum. Salı Haz. 07, 2011 2:35 am

"Ama ben Los Angeles'a gitmiyorum tatlım." dedi sinir bozucu bir yüz ifadesiyle."Ama beni New York minibüslerine bindirebilirsen olur. Şu anda nerede olduğumuzu da söylesen diyorum." Etrafıma bakınarak "Burası Manhattan.New York bayağı uzak.Yani şöyle 3-4 kilometre yürümen gerekiyor.New York otobüsleriyse ileride.O tarafa gidiyorum"dedim.Kız saçlarını arkaya atarak "Pekala,gidelim o zaman."dedi.Yolda giderken biraz sohbet etme fırsatımız oldu.Arkadaşının New York'ta olduğunu,onun yanına giderken kaybolduğunu anlattı."Bu arada Ben Nicole"dedi."Hanna"dedim.On dakika önce saç baş kavga ettiğim kızla arkadaş olduğuma inanamıyordum."Sen nerede yaşıyorsun?"dedi."Brooklyn.Manhattan'a arkadaşımın evine gidiyorum."dedim lafı kısa keserek.Neredeyse gelmiştik.Ama dikkatimi otobüs durağı değil,yolun karşısında ki Su Yatakları Mağazası çekmişti."Beş dakikalığına şuraya uğrayabilir miyiz?Yaz geldi malum"dedim sırıtarak.Nicole kafasını salladı ve yolun karşısına geçtik.Kapı gıcırdayarak açıldı.İçerisi dışarıya göre,oldukça karanlıktı.Tavana asılmış su yatakları dükkana egzantıriklik katmıştı.Pembe yatak ilgimi çekmişti.Ne de olsa en sevdiğim renkti.Nicole'e beğendiğim yatağı gösterdim."İdare eder."dedi.Tam o sırada merdiven gıcırtıları duyuldu.Birisi iniyor olmalıydı.Merdivenin dibinde saçlarına ak düşmüş,gözlüklü bir adam duruyordu.

Konu: Geri: Su Yatağı Çalıyorum. Salı Haz. 07, 2011 3:11 am

Harika! Sonsuz Karanlık beni üç beş dakikalık bir yere değil, New York'tan en az bir km uzak bir yere bırakmıştı. Bir daha asla ona küp şeker vermemezlik etmeyecektim. Üstelik bu da yetmezmiş gibi bir de henüz hakkında pek fazla bir şey bilmediğim bir kızla dandik bir su yatağı bakıyorduk! Hem de beğendiği su yatağının rengi pembeydi. Onu umutlandırmak için idare eder olduğunu söylemiştim ama aslında berbattı. Günüm gerçekten harika geçiyordu!

Bu arada saçlarına ak düşmük gözlüklü kendini tanıtıyordu. "Ben Kabuklu. Su yatakları manzarama hoşgeldiniz. Yataklardan birini denemek ister misiniz?" Son cümleyi bana bakarak söylemişti demk ki sorduğu bendim. Başımı iki yana sallayıp "Hayır, hayır..." diye mırıldandım ama adam beni başka bir su yatağının yanına götürdü. Yatak iki kişilikti ve siyah kırmızı renkleri ağırlıktaydı. Yani tam da benim sevdiğim şekilde. Yatak tam da tarzımı yansıtıyordu. Adam bana "Bunu beğendin mi?" diye sordu.

İçimden bir ses Hayır, hemen git buradan diye bağırıyordu ama ne yazık ki o içimdeki sesi dinlemeyip aklımdan geçeni söyledim. "Evet. Çok güzel."

Adam zafer kazanmışçasına sırıtıp "O zaman üstüne yatıp ölçü almama ne dersin?" dedi ve ben daha bir şey dememe fırsat bulamadan beni yatağa doğru itti. Yüzüstü yatağa yapıştım. O sırada her şety ters gitmeye başladı. Yataktan birden ipler çıkmaya ve beni yatağa bağlamaya başladı. İpler beni tam olarak bağlayamadan önce sırtüstü dönmeyi başardım. Bu bir tuzaktı.

Tam buradan nasıl kurtulacağımı düşünmeye başlamışken Hanna "Sen Prokrutes'sin!" diye bağırdı. Prokrutes! Tabii ya! Bunu nasıl anlamamıştım. Hanna bunu nereden biliyordu? Yoksa...

Konu: Geri: Su Yatağı Çalıyorum. Salı Haz. 07, 2011 3:48 am

Ben hayranlıkla pembe yatağı incelerken,her şey alt üst oldu.Arkama döndüğümde Nicole iplerle yatağa bağlanmıştı.Gözlerim otomatikmen Kabukluya kaydı.Kim olduğunu biliyordum. "Sen Prokrutes'sin!" diye bağırdım.Tanrım,kocaman New York'ta Prokrutes'in mağazasına girmiştik.Nicole şaşkınlıkla bana bakıyordu.Onu kurtarmam gerekiyordu.Cebimden DEATH'ı çıkardım Prokrutes'in üzerine atıldım.O da boş durmadı.Elini bileğine götürdü ve uzun bir mızrak çıkardı.Nicole şaşırmış gibi değildi.Bağlandığı yerden kurtulmaya çalışıyordu.Prokrutes,kılıcıyla kılıcımın kabzasına vurmaya çalıştı ama başaramadı.Kılıç kullanma da pek başarılı sayılmazdı.Kılıcımı koluna savurdum.Kolunda büyük bir kesik açılmıştı.Kanlar zeminde ki mermere akmaya başladı.Bu onu oyalayabilirdi.O acıyla inlerken ben de kılcıımı Nicole'ü saran iplere savurdum.Nicole üstünden ipleri atarken bende kapıya koşturdum.buradan hemen çıkmalıydık! Prokrutes "Hayır,gidemezsiniz!"diye haykırdı.

Konu: Geri: Su Yatağı Çalıyorum. Çarş. Haz. 08, 2011 1:50 am

Üstümden ipleri atarken Hanna kapıya doğru koşturuyordu. Onun da bir melez olduğunu başta anlamalıydım. Onu muhtemelen birkaç kere Melez Kampı'nda görmüştüm. Oradan tanıdık geliyordu. Bu arada Prokrustes "Hayır, gidemezsiniz!" diye haykırdı arkamızdan. Ona dönerek "Öyle bir gideriz ki." dedim. Bir yandan da hançerimi kınından çıkarıyordum.

Hanna "Çabuk Nicole!" diye bağırdı bana. Ona bakmadan "Bir saniye." dedim ve bizden iki üç metre uzaktaki Prokrustes'in yanına koşup hançerimi göğsüne sapladım. Bunu yaparken sol elimle de suratına bir yumruk atmadan edemedim. Bayağı sağlam bir yumruktu.

Hançerimi kınına koyup Hanna'ya döndüm. Benim daha demin ona baktığım gibi şaşkınlıkla bana bakıyordu. "Sen bir melezsin." dedi bilmiş bilmiş bakarak.

"Tabii ki öyleyim. Sen ne sanmıştın?" dedim ukalaca. "Buradan gitsek iyi olacak." dedim sonra. Hanna yine sinir bozucu tavrına geri dönüp "Daha deminden beri ne diyorum." dedi gözleini devirerek.

Konu: Geri: Su Yatağı Çalıyorum. Çarş. Haz. 08, 2011 4:36 am

Manhattan'da bir melezle karşılaşmak gerçekten garipti.Halbuki kızı ilk gördüğümde tanımalıydım.Melez Kampında yüzünü sürekli olarak görürdüm.Su Yatakları Mağazasından çıktığımızda ikimizde soluk soluğaydık.Manhattan'a gitmeyecektim.Melez Kampına gitmek istiyordum.Oraya gidince babama iris mesajı gönderirdim.Karşı kaldırımda ki durağa doğru ilerlemeye başladık.Nicole "Kampa gideceğim" dedi."Bende" dedim kafamı sallayarak.Long Island'dan geçen otobüse binmeden önce,etrafıma bakındım.Canavarlar kokumuzu rahatlıkla alabilirlerdi sonuçta.Otobüse binmemle kapının kapanması bir oldu.Nicole'un yanına oturdum."Melez olmak böyle bir şey" dedi Nicole gülerek.Başımı sallamakla yetindim.

» Su yatağı mı?
» Su Yatağı Alışverişi
» Kardeşim ile Su Yatağı Seçiyoruz
» Yeni bir arkadaşla su yatağı alıyoruz