Doğum Günüm

1 haftadır kamptan uzaktım. İlk gün nefret ettiğim yeri şimdi ölesiye seviyordum.Bunları düşünürken bir taraftanda giyinmekteydim(Beyaz bir bluz altına siyah dar pantolon).Harry ise Böcek böcek diye bağrıyordu. Kapı çaldı

''Gir!!'' Gelen Nick ti. Üzerinde mutfak önlüğü olunca komik ve şeker oluyordu.Yüzü gülümsüyordu ama sanki tedirgindi sonuçta Areste gelicekti. 3-4 gün önce onala iris mesajında konuşmuştuk. ''Hmmm ogün işim yok sanırım ufaklık'' demişti yani en azından uğrayacağını söyledi.

''Hani Hermia arkadaşların gelir birazdan ve ee şey annen sana bir şey göstermek istiyormuş'' Ne olabilir ki diye düşündüm.Kalkıp masanın üzerindeki yüzüğümü takıp Nick arkasına takıldım. Onun batığı yerlere basarak ilerledim. Normalde bunu yapsam ''Çocuk gibisin mia '' deler ama bugün benim doğum günümdü.Harry önüme zıplayıp bana baktı. Gözleri tamamen maviydi kocamandılar Anime karakterlrine benziyordu.

''Ne var velet off sıkıldım senden hni nerde böcek??'' birden yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı. Elimden çekip odasına götürdü. Tavanda duran sineği öldürmem için yalvarmaya başladı. Her zaman masanın üzerinde dura spreyi alıp sıkıtım böcek 9-10 saniye sonra yere düştü.

''Git ve onu at. Sakın unutmaki bundan sonra sen alıp bunu sıkacaksın off yeter'' arkamı dönüp çıktım. Aşağı inip anneme bakmak üzere mutfağa girdim Türlü yemek kokuları taze kurabiyeler, kekler, salatalar...

''Imm harika müthişsin'' arkasını döndü ve gülümsedi

''Gelde pastana bak Aigian'' Ah bide şu Aigian sadece o der bana tedirgin ve hüzünlü olmaadığı zamnlar...

Yanına gelip o mükemmel pastaya baktım. Üzerine İki kılıcı çarpıtmıştı. Ve klasik olarak Hermia doğum günün kutlu olsun yazıyordu.A birde iki tane parmaklanmış yer vardı ki bunlar Harry'nin parmakları kadar küçüktü. Annem kapatmaya uğraşmış ancak pekte başarılı olamamıştı. Kapı çaldı. Anneme gülümseyip

''Hadi git belki uğraşırsam kapatabilirm.'' Yanağından öpüp kapıya koştum. Kapıyı açmak üzere olan Nick'in elini tuttum ve lütfen dercesine gülümsedim. Kafa sallayıp mutfağa girdi. Üzrime çeki düzen verdim ve derin bir nefes aldım gülümseyerek açtım kapıyı. Kev beyaz bluz üzerine mavi bir gömlek giğmişti. kolunda sırt çantası vardı.Ona sarılıp öptükten sonra içeri davet ettim. Harry'de gelmiş Kev'e kötü kötü bakıyordu.(7 yaşında)

( ben denize gidiyorum 6 dan sonra yazarım )

Eve yeni gelmiştim...Evet bu o evdi...Derin bir nefes alıp zili çaldım.Daha birkaç saniye geçmeden kapı açıldı , Mia'ya sarıldım ve içeri geçtik...Küçük bir çoçuk bana kötü kötü bakıyordu , bu çocuğun Mia'nın bana anlattığı kardeşi olduğunu anladım
Ahhh bana karşı baştan tutumu böyleyse çok uzun bir gün geçirecektim , ama buna üzülmüyordum...Mia'yla ne kadar fazla vakit geçirirsem kardı.
Oturma odasına geçtik...Stev ve Crist daha gelmemişti ama bir koltukta Mia'nın üvey babası olduğunu düşündüğüm biri oturuyordu

-Merhaba ben-
-Kevin değilmi? diye sözümü tamamladı Mia'nın üvey babası Bana senden çok bahsetti.

Yavaşça yüzümü dödürüp Mia'ya baktım Yanakları biraz kızarmıştı ve bu onu çok güzel yapıyordu.Tekrar adama döndüm

-Sizde Mia'nın babası olmalısınız dedim
-Adım Nick dedi
-Tanıştığımıza memnun oldum Bay Nick dedim

Nick ''Bana senden çok bahsetti.'' demesi beni kev'e karşı utandırdı. Ama Nick'e daha fazla anlatmaması için o bakışlarımı atınca normal bir sohbet başladı. Annem' de içeri girdi.Kev'i görmeden Nick'e doğru

''Harry'nin parmaklarını kapatabildim sonunda of gelen kimdi postacı falan mı? '' Harry kaşlarını çatmış sadece Kev'e bakıyordu.

''Kev geldi anne!!'' gözlerini bir an bile ondan ayırmadan ya beni kıskanıyordu yada kevden hoşlanmamıştı.

''AA kev çok üzgünüm ben Emily Aigian annesi'' Kev kafası karışmış şekilde bana döndü. Bıkmış biçimde

''İkinci adım pek kullanmam'' Gözlerim ister istemez Harry'e kayıyordu o sadece kev'e bakıyordu.Kısık sesle


''Kaybol velet '' genede gözlerini ayırmadan ona bakıyordu. Bu sesiz ve can sıkıcı ortamın değişmesi için

'' Gelde odamı gösteriyim.'' yukarı çatı katına çıktık harry'de bizi takip ediyordu. Kapıyı yüzüne kapatınca Sustu.

''İşte odam'' Boydan boya cam olan yerde doğal bir manzara vardı. Yatağım toplu eşyalarım yerleşikti kamptan aldığım kılıçları odamı döşemiştim kırmızı duvarlarıma yakışmıştı. Yatamın olduğu duvarda tüm aile kişileri vardı. (Tanrılar da dahil) Baş ucumda duran resmi göstererek

''Bak gazinodaki fotorafımız '' diye gösterdim. Garip pozlar vermiştik kampça Afrodit kızları dışında. hepimizin karışmış saçları ve yırtık elbiseleri vardı.(Kuşlar yüzünden )

-Hahahaha o günü unutamıyorum dedim gerçekten çok güzel geçmişti

-Kılıçlar falan odan çok güzel olmuş dedim sanırım dalga geçtiğimi anlamıştıki gözlerini devirdi.Ben odaya bakmaya devam ettim ve dolabına yöneldim.

-Sakıncası varmı ? diyip dolabın kapağını tuttum omuz silkti bende dolabı açtım.İçinde çok güzel kıyafetler vardı.Ama aralarında dikkatimi çeken birşey vardı

-Bu zarf'ta ne?

Birden yerinden kalktı ve elimdeki zarfı kaptı...ama ben bu zarfın üzstündekileri az çok anlamıştım

-Amazonia'da ne? dedim
-Hiç önemli birşey değil dedi

Omuz silkip kapıya doğru yöneldim Mia'da arkamadan geliyordu kapıyı açtım

-Dur!!!

Yere eğildim ve elimi zemine sürterek kokladım

-Yağ!?!

Crist'le kamptan ayrılıyorduk. Eşyalarımıza toplamak için son bir kez kampa gelmiştik artık okula gidecektik. Fakat kampa geldiğimizde aklımıza gelen ilk şey bugün Mia'nın doğum günü olmasıydı. Elimizdeki tüm eşyaları kulübelere bırakıp Mia'nın evine yani Manhattan'a gitmeye karar verdik. Bu çok acil olmuştu. Oraya nasıl hızlı gidebileceğimizi düşünürken aklımıza pegasuslar geldi.
Yarım saat kadar olmuş ya da olmamıştı. Şimdi gökyüzünde insanlar bizi görmesin diye yükselebildiğimiz kadar yükselmiştik. Sonrasında ise yere çivileme dalış yaptık. Pegasuslarımız çok hızlıydı. Pegasuslar yan yana geldiğinde biran Crist'e bakakaldım. Saçalarının rüzgarla dans etmesi ortaya çok güzel bir görüntünün çıkmasını sağlıyordu. Pegasusların ayakları yere değdiğinde Crist'e bakayım derken Niel'in üzerinden birden düştüm. Belim çok acımıştı fakat Crist mücizevi bir şekilde elini belimde gezdirdi ve anında geçti. Crist'in elinde Mia'ya aldığımız hediye vardı. Kapının önünde durduk. Crist bir anne gibi kazağıı ve saçımı düzeltti. Gülümsedim. Kapı ziline bastım...
[Crist buyur]

Kapıyı açtı.Ve gülümsedi ve içeri girdik.Ailesiyle tanıştırdı ve gülümsedik ama gitmeliydik. Hediyesini verdik.Okula gidecektik.Vedalaştıkk...Kev ise ecel terleri döküyordu.Yavaşça uzadık.Giderken steve önüne bakmasını söyledim ama nafileydi....