Destansı doğum günü kutlaması...

Her şey bir anda meydana gelmişti. En son Kano Gölü'nde Eryx ile birlikteydik. Doğum günümü unutmamıştı ve şarabımızdan yudumluyorduk. Ah evet, o şarabın içinde bir şey olmalıydı. O şaraptan aldığım birkaç yudumla birlikte bayıldığımı hatırlıyorum. Gerisi ise sadece boşluk... Uyandığımda gördüklerim ya da göreceklerim beni hem fazlasıyla şaşırtmış, hem de çok mutlu etmişti. İlk önce biraz etrafı süzmeye başladım. Hemen yanımda Eryx duruyordu. Zaten en son yanımda olan kişi oydu fakat aşağıda ya da hemen yanımda gördüklerim şok olmama sebep olmuştu.

Hemen altımızda Paris vardı. En önemlisi de Eyfel Kulesi'nin tepesindeydik. Sadece ikimiz bir kürenin içindeydik. Bu küreyi Eryx yaratmış olmalıydı. Eryx'e söyleyecek bir söz, duygularımı yeteri kadar anlatacak bir söz arıyordum. Bunların hepsini Eryx, benim için yapmıştı. Ne kadar güzel ve romantikti. Sonunda söyleyebileceğim en uygun sözü buldum. Kendimden emin bir tavırla konuşmaya başladım. ''Seni seviyorum.'' Eryx'i o kadar çok seviyordum ki... Ona sevgimi anlatmaya yetecek herhangi bir kelime bulamıyordum. Onunda beni ne kadar çok sevdiğini farkındaydım. Eryx de hem mutlu hem kendinden emindi. ''Ben de seni o kadar çok seviyorum ki.'' Şu an için çok mutluydum. Şu yaşıma kadar bundan daha güzel bir doğum günü geçirdiğimi hatırlamıyorum. Hayatımda çok büyük öneme sahip kişi, aşık olduğum çocuk yanı başımdaydı ve ben onun kollarının arasındaydım. Bana verilebilecek en güzel doğum günü hediyesi buydu.

Mutluluk... Benim ve Eryx'in gözlerimizden okunan o sonsuz mutluluk... Onunla birlikte Paris'te, Eyfel Kulesi'nin tepesindeydik. Belki de hiç olmadığım kadar kadar mutluydum. Eryx'in de mutlu olduğunu gözlerinden çok rahat anlayabiliyordum.

Kayan yıldızla birlikte aniden konuştum. ''Haydi dilek tutalım!'' Dilek tutmak için daha iyi bir zaman bulamazdık. Eryx kendinden emindi, o her zamanki doğallıyla ondan beklediğim sözü söyledi. ''Hep seninle kalmak aşkım...'' İçimden geçen tek şey buydu zaten. Ama bende kendime hakim olmadan onun sözünü tamamladım. ''Sonsuza dek...'' Her zaman Eryx ile olmak şu dünyada istediğim ya da isteyebileceğim en önemli şeydi. Onu o kadar çok seviyordum ki, biz adeta birbirimizin bir parçasıydık. Aşık olmak sözü bile şu durumda hafif kalabilirdi. Eryx, hemen şarabını çıkararak bir kadehe döktü. Ardından bana uzattı. ''Kutsal şarabımı sadece seninle paylaşırım hayatım.'' En son Eryx'ten aldığım şarapla birlikte bayıldığımı bildiğim için temkinli davranıyordum. ''Yine bayılmayacağım değil mi?'' Bir yandan gülümsüyor, bir yandan da tedirginliğimi belli ediyordum. ''Güven bana bir şey olmayacak.'' Eryx'ten daha çok güvenebileceğim kimse yoktu zaten şu hayatta. Ardından şarabımdan yudumlamaya başladım. Her an, içimde hissedebildiğim iki duygu vardı. Aşk ve ardından gelen mutluluk.

Kısa süre içinde yaptığımız tek şey birbirimizin gözlerinin içine bakmak oldu. Sonsuza kadar burada böylece oturup Eryx'in gözlerine bakabilirdim. Heyecanım her geçen dakika artıyordu. Kalbimin ritmini hissederken Eryx'in de heyecanını fark ediyordum. Sonra ise her şey değişti. Dudaklarım, Eryx'in dudaklarına doğru istemsizce giderken, az önce durmak bilmeyen kalbim sanki tamamen durmuştu, atmıyordu. Mutluluğum, daha doğrusu mutluluğumuz her geçen dakika katlanarak artıyordu. Dünya denen yerde değildim sanki, sadece Eryx'in ve benim olduğum çok başka bir gezegendeydim ve ben bu anın hiç bitmemesini istiyordum. Sesim çok alçak çıkarken ve titreşirken Eryx'in gözlerinden, gözlerimi ayırmadan konuştum. ''Şu dakikalar hiç bitmese aşkım, zaman dursa olmaz mı?'' Aslında şu anki tek isteğim de buydu. Eryx'in de isteğinin bu olduğundan emin olsam bile onun ağzından dökülen kelimelerle duymak çok daha farklıydı. ''İnan ki, şu an tek isteğim o.''