Katherine M. von Dorff
Poseidon'un Çocuğu/Kulübe Lideri/Pegasus Binicilik Eğitmeni
Mesaj Sayısı : 4525
Kayıt tarihi : 05/03/11
 |  Konu: Tırmanma Duvarı Sonrası.  Çarş. Haz. 01, 2011 1:54 am | |
| Bir adım daha atarken, tuzak basamaklardan birine bastığını çok geç fark etti. Bir an için kendisini boşlukta hissettikten sonra, son hızda aşağı düşmeye başladı. Gözlerini kapattı ve kendini acıya hazırladı. Çarpmanın etkisiyle, küçük bir çığlık attıktan sonra acıyı hissetti. Tüm kemikleri kırılmış gibiydi. Hatta bazılarının kırıldığına emindi. Bir gün bu kadar inatçı olmasının cezasını çekeceğini biliyordu ama bunun kemiklerini kırmadan olmasını isterdi. Birkaç görevli onun yardımına gelirken kendini sakinleştirmeye çalıştı. Şimdi Büyük Ev'e gidecek ve iyileşecekti. En azından öyle umuyordu. Gözlerini açtığında aklında kalan son anısıydı bu. Bembeyaz bir odada, yatakta yatırılmıştı. Kendini kalkmaya zorladığında, belindeki acı yüzünden inledi bir an için. Oldukça canı yanıyordu. Anlamıştı revirde olduğunu. Büyük ihtimalle onun acı içinde yerde yattığını gören melezler tarafından getirilmişti. Bir kez daha kendini kalkmak için zorladığında dişlerini sıktı. Sadece oturabilecek durumdaydı. "Uyanmışsın!" Lia'nın sesi ile yan tarafına döndü. Kendini kalkmak konusunda o kadar zorlamıştı ki, çevresine bakınıp yanında birinin olup olmadığını anlama işini unutmuştu bile. "Evet. Lanet tırmanma duvarı." dedi sinirli bir şekilde. Roma Kampı bunlardan çok daha zorlarını barındırıyordu. Ama yunanların arasında kaldıkça, onlar gibi olmaya başlamıştı. Bu da Neptün'ün kızını telaşlandırıyordu. Lavlar, sularla iç içe olan bir melez üzerinde de pek iyi bir etki bırakmış sayılmazdı. Kırık bazı yerlerine ek olarak, iyileşmeyen bazı yanmış yerlerin de acıdığını hissedebiliyordu. "Nasıl hissediyorsun Katherine?" Onlar Lia ile konuşurken içeri girmiş olan Kheiron'du bunu soran. Eh, Romalı kızın bu sentoru diğer melezlerin sevdiği kadar sevdiği söylenemezdi. Yine de hafif bir tebessüm ile iyi olduğunu söylemeye çalışırcasına başını eğdi. Resmi, biraz da soğuktu kız. Tebessümü içten değildi. Eğer bir danışmana güvenip, ona gülümseyecek ise bu kesinlikle Lupa olmalıydı. "İyiyim Kheiron, sorduğun teşekkür ederim." Aslında o an bambaşka şeyler düşünmek ile meşguldü. "Kesinlikle iyi değilim. Her tarafım ağrıyor ve közde pişirilmiş balık gibi hissediyorum. Sorduğun için teşekkürler." Bunları söylemek yerine öfkesini ve nefretini içinde tutup uykusu gelmiş gibi yaptı. Kalkarken yaşadığı aynı acıları, uzanırken de hissederken bu revirden kurtulup kulübesine dönmek için can atıyordu. | |
|
